ورزش سه: ماگومد رمضانوف، حریف حسن یزدانی در فینال وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد المپیک از نحوه غلبه بر آرون بروکس و انگیزه هایش برای تقابل با یزدانی می گوید.

بزرگترین شگفتی رقابت های کشتی آزاد المپیک 2024 پاریس، شکست یکی از بخت های حضور در فینال بود. ماگومد رمضانوف، کشتی‌گیر ۳۰ ساله، با عملکرد خود دنیا را حیرت‌زده کرد. او که به همزاد حبیب ماگومدوف مشهور است، در نیمه‌نهایی وزن ۸۶ کیلوگرم المپیک، با حریف قدرتمندی از آمریکا به نام آرون بروکس روبه‌رو و موفق به شکست او شد؛ بروکسی که در مسابقات انتخابی ملی، قهرمان المپیک دیوید تیلور را شکست داده بود.

رمضانوف پس از پیروزی به منطقه مصاحبه آمد و در حالی که به زبان روسی صحبت می‌کرد، با همه دست داد. برخی از همکاران از کشورهای بالکان تلاش کردند تا به زبان روسی صحبت کنند، اما موفق نشدند و مربی مترجم به کمک آنها آمد.

* در فینال با چه کسی روبه‌رو خواهید شد؟

- در فینال حریف من قهرمان المپیک، حسن یزدانی خواهد بود. او کشتی‌گیری افسانه‌ای است که سومین المپیک خود را تجربه می‌کند. همه او را می‌شناسند؛ او کشتی‌گیری بسیار باتجربه است. اما امیدوارم کلید موفقیت در مقابل او را پیدا کنم و فردا پیروز شوم. البته همه چیز به اراده خداوند بستگی دارد، من تمام تلاش خود را خواهم کرد و نتیجه فردا مشخص خواهد شد.

* آیا مبارزه با حریف آمریکایی سخت بود؟

- بله، سخت بود، زیرا هر کسی را از آمریکا به المپیک نمی‌فرستند. آرون بروکس ثابت کرد که ورزشکار بسیار خوبی است، چون چندین بار برنده شده و نشان داده که کشتی‌گیر قدرتمندی است. در طول مسابقه فهمیدم که او از نظر بدنی قوی و استقامتی است و حرکات غیرمعمولی دارد. در نهایت، من تا آخرین لحظه جنگیدم و توانستم در آخرین ثانیه‌ها، مسابقه را به نفع خود به پایان برسانم.

* آیا از روسیه حمایت زیادی دریافت می‌کنید؟ از کجا بیشتر حمایت می‌شوید، از روسیه یا بلغارستان؟

- صادقانه بگویم، نمی‌توانم دقیقاً بگویم، چون بلغاری‌ها هم خیلی حمایت می‌کنند. البته من در روسیه بیشتر شناخته‌شده هستم. در بلغارستان عمدتاً افرادی که در این ورزش دخیل هستند، من را می‌شناسند. در روسیه اما، دوستان، آشنایان و تمام مردم این کشور عاشق کشتی هستند. می‌توان گفت کشتی یک ورزش ملی در روسیه است. همه من را می‌شناسند و می‌دانند که چگونه مسابقه می‌دهم. حتی نمی‌توانم به‌طور درصدی بگویم، اما فکر می‌کنم بیشتر حمایت‌ها از روسیه است.

* شنیده‌ام که تا مدت‌ها نمی‌دانستید به المپیک می‌روید یا نه. مشکل چه بود؟

- مشکل این بود که مدت‌ها منتظر اقامت بلغارستان بودم. البته تغییر کشور برای من به‌خاطر این وضعیت نبود، چون شهروندی ورزشی در روسیه امری رایج است. من مدتی به دنبال یک کشور بودم، آن زمان چندان شناخته‌شده نبودم. و هنگامی که مرا شناختند، پیشنهادها شروع به رسیدن کرد.

* آیا تغییر کشور به دلیل رقابت بود؟

- نه، اینطور نمی‌توان گفت. در روسیه، می‌توان گفت دوران ورزشی خود را به پایان رسانده بودم. اکنون ۳۰ ساله هستم و بعد از ۳۰ سالگی، به یک کشور دیگر رفتم. در دوران پیری (می خندد). البته در این شهروندی دوگانه نکاتی مثبت وجود دارد، چون پس از دوران ورزشی باید به زندگی ادامه داد. در روسیه، در این نوع ورزش‌ها جایگاه مشخص و مطمئنی برای آینده وجود ندارد، اما اینجا نیاز به مربیان و متخصصان خوب وجود دارد. همه چیز به خاطر خانواده انجام می‌شود. من به مسائل سیاسی وارد نمی‌شوم. در هر جایی افراد خوب و بد وجود دارند، بنابراین من با افراد معمولی ارتباط دارم.

* متاسفید که کشتی‌گیران روسیه در اینجا حضور ندارند؟

- خیلی خیلی متاسفم. باید فردی احمق باشد که برای آن‌ها احساس تاسف نکند. کسانی که این مسیر را طی کرده‌اند، متوجه می‌شوند. روسیه کشوری بسیار جدی است و رقابت در آن بسیار شدید است. برای اینکه فقط فرصت حضور در المپیک را داشته باشید، باید کارهای زیادی انجام دهید و برای پیروزی باید بیشتر تلاش کنید. به همین دلیل، بازیکنان سعی می‌کنند، سخت کار می‌کنند و در نهایت به آن‌ها گفته می‌شود: "متاسفیم، نمی‌روید". رئیس جمهور روسیه نیز به طور مشخص مخالفتی نکرده است. او گفت: "خودتان تصمیم بگیرید". بسیار تاسف‌بار است، زیرا مردم با ورزش زندگی می‌کنند و از این راه کسب درآمد می‌کنند. سال‌ها در این راه زحمت کشیده‌اند، من خودم حداقل ۲۰ سال از عمرم را به این ورزش اختصاص داده‌ام و در نهایت، به دلیل برخی مسائل، از رفتن به المپیک محروم می‌شوند. من فکر می‌کنم فدراسیون کشتی روسیه باید تمام هزینه‌ها را پرداخت و جبران کند. به نظر من، آن‌ها باید به نحوی این ورزشکاران را حمایت مالی کنند.

* شما در آستراخان در رشته حقوق تحصیل کرده‌اید، چرا این رشته را انتخاب کردید؟

- این هم تصمیم پدر مرحومم بود. او معتقد بود که باید قانون را شناخت و به همین دلیل من را به این رشته فرستاد. ابتدا در کالج تحصیل کردم و دبیرستان را در داغستان به پایان رساندم. خیلی خوب درس می‌خواندم، چون پدربزرگم مدیر مدرسه بود و او بسیار بر علم و دانش تاکید داشت. اما، همان‌طور که می‌دانید، مردم در شوروی بیشتر به آموزش و ارزش‌های فرهنگی اهمیت می‌دادند. از این نظر من خوب درس می‌خواندم، سپس وارد کالج شدم و بعداً به صورت غیرحضوری در دانشگاه تحصیل کردم.

* چگونه برای فینال آماده می‌شوید؟

- مثل همیشه، تا آخرین لحظه مبارزه خواهم کرد. هر چیزی که در آن بهترین هستم را انجام خواهم داد. اگر در موقعیتی خطرناک قرار بگیرم، از خودم ابتکار عمل نشان خواهم داد.