به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند افرادی که والدین، شریک زندگی، خواهر یا برادر یا فرزند خود را از دست دادند، در مقایسه با افرادی که چنین از دست دادنی را تجربه نکرده بودند، علائم سن بیولوژیکی بالاتر را نشان دادند.

«آلیسون آیلو»، محقق ارشد و استاد طول عمر سلامت در دانشگاه کلمبیا نیویورک، گفت: «مطالعه ما ارتباط قوی بین از دست دادن عزیزان در طول زندگی از کودکی تا بزرگسالی و پیری بیولوژیکی سریع‌تر را نشان می‌دهد.»

پیری بیولوژیکی شامل کاهش تدریجی عملکرد سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌های شماست.

دانشمندان این نوع پیری را با استفاده از نشانگرهای DNA معروف به ساعت اپی ژنتیک اندازه‌گیری می‌کنند و می‌توانند آن را با سن تقویمی افراد مقایسه کنند تا ببینند چقدر عوامل مختلف باعث پیری زودرس می‌شوند.

برای این مطالعه، محققان داده‌های نزدیک به ۴۵۰۰ نفر را که نمونه‌های خونی را برای آزمایش DNA به عنوان بخشی از یک مطالعه طولانی‌مدت در مورد سلامت ارائه کردند، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگان از سال‌های نوجوانی تا بزرگسالی ردیابی شدند.

محققان مرگ و میر افراد نزدیک به شرکت کنندگان را ردیابی کردند تا ببینند چگونه این مرگ‌ها ممکن است با سن بیولوژیکی آنها مرتبط باشد.

بر اساس آزمایشات اپی ژنتیک، افرادی که در طول زندگی خود دو مورد یا بیشتر از دست دادن عزیزان شأن را تجربه کرده بودند، سن بیولوژیکی بالاتری داشتند.

علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که دو مورد یا بیشتر از دست دادن در بزرگسالی بیشتر از یک مورد مرگ نزدیکان، با پیری سریع بیولوژیکی مرتبط است و به طور قابل توجهی بیشتر از عدم فقدان نزدیکان است. حدود ۴۰ درصد از شرکت کنندگان حداقل یک بار از دست دادن را بین سنین ۳۳ تا ۴۳ تجربه کرده بودند.

آیلو در بیانیه خبری دانشگاه خاطرنشان کرد: «ارتباط بین از دست دادن عزیزان و مشکلات سلامتی در طول زندگی به خوبی مشهود است. اما برخی از مراحل زندگی ممکن است در برابر خطرات سلامتی مرتبط با از دست دادن آسیب پذیرتر باشند.»

وی گفت که برای درک اینکه چگونه غم و اندوه بر سلامت طولانی مدت تأثیر می‌گذارد، به تحقیقات بیشتری نیاز است.