انتخاب ریاست سازمان محیطزیست قربانی سهمخواهی
اقتصاد ایران: کمیته محیط زیست علیرغم ادعای خود در مورد بررسی تمامی رزومههای داوطلبان ریاست سازمان محیط زیست، رزومه نزدیک به ۱۵ نفر داوطلبان را بدون بررسی و به بهانههای غیرکارشناسی کنار گذاشتند!
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با روی کار آمدن مسعود پزشکیان به عنوان منتخب مردم در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و تشکیل شورای راهبری دولت چهاردهم به ریاست محمد جواد ظریف، 5 کارگروه برای تشکیل کمیتههای بررسی کاندیداهای دستگاههای اجرایی ایجاد شد.
تقسیمبندی این کارگروهها و قرارگیری "کمیته محیطزیست" در کارگروه اجتماعی از همان روزهای نخست محل بحث میان کارشناسان شد؛ کمیته محیطزیست به سرعت تشکیل شد و هر روز گمانهزنی در خصوص کاندیداها و لابیگری آنها برای نزدیکتر شدن به ساختمان پردیسان بیشتر میشد.
بعد از انتشار اسامی 15 نفر نهایی از میان نزدیک به 60 نفر که رزومه خود را به این کمیته محیط زیست ارسال کرده بودند، فشارهای افکار عمومی بر روی افراد حاضر در کمیته افزایش یافت تا اسامی افرادی که رزومه خود را برای بررسی به کمیته ارسال کردهاند، منتشر شود اما به دلایل نامعلومی کمیته محیط زیست با راهبری علی ربیعی از انتشار نام افراد امتناع کرد.
بنابر برخی اخبار، کمیته محیط زیست علیرغم ادعای خود در مورد بررسی تمامی رزومهها در همان ابتدای کار، رزومه نزدیک به 15 نفر داوطلبان را بدون بررسی و به بهانههای غیرکارشناسی کنار گذاشتند و از بررسی رزومه افرادی که توانمندی جدی در حوزههای مرتبط با محیطزیست داشتهاند، امتناع کرده است.
حال اینکه دلایل این اقدام تا چه میزان میتواند برای افکار عمومی و به ویژه کارشناسان و فعالان حوزه محیطزیست قانع کننده باشد یا نه باید بعد از تایید رسمی این مسئله از سوی کمیته مورد بررسی قرار گیرد اما اینکه این موضوع تا به امروز که در آستانه مشخص شدن لیست 5 نفره و نهایی کاندیداهای ریاست سازمان حفاظت محیطزیست برای معرفی به رییس جمهور قرار داریم، همچنان مخفی مانده است؛ این جریان و اتفاق با «شایسه سالاری» و «ارجاع به کارشناس» که مورد تاکید رئیسجمهور بوده، سنخیتی ندارد.
تهدیدات محیط زیستی که طی یک دهه آینده ایران را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد بسیار جدیتر و پرهزینهتر از برخی تهدیدات نظامی است و اگر فردی که در رأس سازمان حفاظت محیط زیست قرار میگیرد مسلط بر این مسائل نباشد، کشورمان را وارد چالشهای جدی خواهد کرد.
تغییرات اقلیمی، مسئله بیابانزایی و بحران ریزگردها، بحران فرونشست زمین، ابربحران آب و مهاجراتهای احتمالی دسته جمعی از مرکز، جنوب و جنوب شرق فلات ایران به شمال، شمال غرب و غرب کشور، انقراض گونههای چتر و اندیکاتور و بحران کاهش تنوعزیستی و هزاران مسئله دیگر تنها بخشی از چالشهای محیطزیست و منابعطبیعی کشور محسوب میشود که مدیر آینده سازمان باید از پیش فهم دقیق و درستی از این بحرانها، منابع موجود برای حل آن و میزان و قدرت چانهزنی خود در اقناع و همراه کردن بخش بزرگی از بدنه دولت و مجلس در حل این مسائل یا بخشی از آن را داشته باشد.
رئیسجمهور کشورمان باید یک بار برای همیشه سازمان حفاظت محیط زیست را از حیات خلوت دولتها به یک سازمان ناظر، تصمیمساز، سیاستگذار و پاسخگو تبدیل کند، نقشی که قانون اساسی و قوانین بالادستی نیز بر آن تاکید ویژه دارند.
رئیس جدید سازمان حفاظت محیطزیست قطعاً باید این مجموعه را از حالت روزمرگی به حالت نیمه آمادهباش درآورد و از طریق یک اجماع فراگیر در دولت بتواند راهحلهایی برای برونرفت کشور از تمام یا بخشی از موضوعات مطروحه محیط زیستی ارائه دهد؛ از این حیث سپردن امر تصمیمگیری برای انتخاب رئیس سازمان محیط زیست به افراد یا گروههایی که نمایشی بدوی از نحوه گزینش شایستگان ارائه میدهند، پروژهای از ابتدا شکست خورده و تبعات آن نیز به حساب مردم ایران نوشته خواهد شد.
انتهای پیام/