اداره‌ی پلیس دیترویت در پی محکوم‌شدن در پرونده‌ی خبرساز رابرت ویلیامز، ازاین‌پس باید به شیوه‌ی محدودتری از فناوری تشخیص چهره استفاده کند. ویلیامز مردی سیاه‌پوست است که در سال ۲۰۲۰ به‌دلیل اشتباه سیستم تشخیص چهره، درحالی‌که مرتکب هیچ جرمی نشده بود، بازداشت شد.

بر اساس گزارش رسانه‌ی انگجت، حکم نهایی پرونده به معنی ممنوعیت کامل استفاده از فناوری تشخیص چهره در اداره‌ی پلیس دیترویت نیست. به‌علاوه، دادگاه دیترویت صرفاً می‌تواند حکم را به‌مدت چهار سال در حالت اجرایی نگه دارد.

به‌دلیل اعمال محدودیت‌های جدید، پلیس نمی‌تواند صرفاً بر اساس نتایج سیستم تشخیص چهره اقدام به دستگیری افراد کند. به‌علاوه، پلیس اجازه ندارد که صرفاً از روی تشخیص چهره، افراد دستگیرشده را به منظور شناسایی مظنون اصلی پرونده، به خط کند.

در سال ۲۰۲۰ فناوری مورد استفاده‌ی پلیس دیترویت پس از بررسی عکس گواهینامه‌ی رابرت ویلیامز، به اشتباه او را به‌عنوان یکی از مظنون‌های سرقت از فروشگاه تشخیص داد. او مدتی بعد در خانه‌اش و در جلوی خانواده‌اش دستگیر شد؛ حادثه‌ای که ویلیامز آن را لحظه‌ای دگرگون‌کننده برای زندگی‌اش خطاب می‌کند.

گفته می‌شود که فناوری تشخیص چهره‌ی پلیس دیترویت در حداقل دو پرونده‌ی دیگر مرتکب اشتباه شده و در هر دو مورد، افرادِ قربانی، سیاه‌پوست بودند. مطالعات نشان داده‌اند که احتمال اشتباه فناوری‌های تشخیص چهره در شناسایی افراد رنگین‌پوست بیشتر از افراد سفیدپوست است.

دادگاهی که در نتیجه‌ی شکایت رابرت ویلیامز برگزار شد، اعلام کرد فناوری تشخیص چهره هرگز نباید به‌تنهایی به‌عنوان مدرکی برای دستگیری افراد استفاده شود.

پلیس دیترویت باید فناوری تشخیص چهره‌اش را تقویت کند و هرگونه جهت‌گیری نژادی را از بین ببرد. به‌علاوه، تمامی پرونده‌ها در بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۴ که در آن‌ها از تشخیص چهره برای صدور حکم بازداشت استفاده شده است، مورد بررسی قرار می‌گیرند.