به گزارش خبرنگار مهر، در صورتی که ورزشکاری به دلیل بیماری نیاز به مصرف دارو یا روشی ممنوعه داشته باشد، باید پیش از خرید و مصرف ان درخواست فرم TUE کند. این درخواست از طرف ورزشکاران سطح ملی باید به ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (نادو) ارائه شود و ورزشکاران سطح بین المللی هم باید درخواست خود را به فدراسیون بین المللی مطرح کنند.

در واقع با تکمیل و ارائه این فرم، ورزشکار بیمار که مجبور به استفاده از دارو یا روش غیرمجاز است، مشمول «معافیت مصرف درمانی» می شود و درنمونه گیری به عمل از او، ماده یا روش ممنوعه جزو موارد دوپینگ به حساب نمی آید.پ

در آستانه بازی های المکپیک و پارالمپیک، ستاد ملی مبارزه با دوپینگ بر دریافت یا تمدید فرم TUE این دسته ورزشکاران تاکید کرده تا آنها حضوری بی دردسر در پاریس داشته و حضورشان به کاروان های پاک ایران آسیبی وارد نکند.

ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در مکاتبه با تمام فدراسیون ها اعلام کرده است: «به ورزشکاران خود اعلام کنید چنانچه به دلیل بیماری نیاز به استفاده از دارو یا روشی از لیست ممنوعه دارند، نسبت به دریافت یا تمدید فرم TUE اقدام کنند»

فرزاد شارکی قائم مقام دبیرکل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در گفت و گو با خبرنگار مهر با تایید این موضوع گفت: در بسیاری موارد ورزشکاران به خاطر بیماری و لزوم استاده درمانی از داور یا روشی ممنوعه، دوپینگی شناخته شده و محروم می شوند در حالیکه اگر اقدام لازم برای دریافت و تکمیل فرم TUE را به موقع انجام داده باشند، نام شان وارد فهرست دوپینگی ها نمی شود.

وی تاکید کرد: در غیر اینصورت هیچ سند پزشکی و مدرک دیگری، مانع از تشکیل پرونده برای ورزشکار خاطی و صدور حکم نمی شود. به همین دلیل بر دریافت یا تمدید فرم TUE برای ورزشکاران واجد شرایط در آستانه بازی های المپیک و پارالمپیک تاکید دوباره ای داشته ایم.

قائم مقام دبیرکل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در پاسخ به این پرسش که «تا به امروز ورزشکاری برای دریافت این فرم اقدام کرده که در کاروان ایران به پاریس هم باشد؟»، گفت: از کاروان المپیکی ورزشکاری به نادو معرفی نشده است. از کاروان پارالمپیک هم هنوز موردی نداشته ایم.

شارکی همچنین تاکید کرد: ورزشکاران باید به این موضوع توجه داشته باشند که در هر شرایطی به خاطر بیماری و تجویز پزشک نمی توانند به استفاده از داور یا روش فهرست ممنوعه روی بیاورند. آنها باید این مسائل را در نظر داشته باشند که درمان نباید منجر به افزایش قابل توجه عملکرد ورزشی شود، هیچ درمان جایگزین معقول دیگری در دسترس نباشد، استفاده نکردن از آن درمان، سلامت ورزشکار را تهدید کند و نیاز به ماده یا روش ممنوع به دلیل استفاده قبلی از ماده یا روش ممنوع بدون TUE نباشد.