به گزارش ایرنا، آیین پایانی ششمین جایزه داستان‌نویسی «ارغوان» شامگاه گذشته در پردیس موسیقی و تئاتر باغ کتاب، با خوشامدگویی اوژن حقیقی، دبیر این جایزه آغاز شد و مسعود فروتن که اجرای برنامه را بر عهده داشت، گزارش دبیر جایزه را درباره روند برگزاری دوره ششم این رویداد هنری که با موضوع «تردید» برگزار شده است، ارایه کرد.

سپس، با خوانش یادداشتی از دبیر جایزه و سخنانی از ابراهیم حقیقی، از رضا حداد، کارگردان تئاتر و مدیر فقید «شبکه آفتاب» که از حامیان جایزه ارغوان بوده و سال گذشته از دنیا رفته است، یاد شد.

ابراهیم حقیقی، رییس شورای سیاستگذاری جایزه «ارغوان» درباره حداد گفت: قرار بود محمد چرم‌شیر (عضو هیات انتخاب جایزه ارغوان) درباره رضا حداد صحبت کند اما به دلیل بیماری، نتوانست در برنامه حاضر شود.

وی با نقل قولی از کریم امامی (مترجم فقید) ادامه داد: عمر طولانی سبب می‌شود که رنج از دست دادن عزیزان خود را شاهد باشیم و این چنین است که نظاره‌گر درگذشت دوستانی مانند کیومرث پوراحمد، آتیلا پسیانی، احمدرضا احمدی و ... بودیم اما همه این دوستان وجه مشترکی داشتند؛ چیزی شبیه کاشتن نهالی، برومند کردن جوانانی، زدن پل بر رودخانه‌ای و ... که سبب شده آنان در وجود همه دوستداران خود تکثیر شوند و تداوم یابند و هرگز نمی‌میرند.

در ادامه، برگزیدگان دوره‌های پیشین ارغوان که بعد از برگزیده شدن در این جایزه موفق شده‌اند کتاب‌های خود را مستقلا منتشر کنند، به دعوت مجری برنامه روی صحنه رفتند و نکاتی را درباره موفقیت خود و تاثیری که این جایزه بر افزایش اعتماد به نفس آنان داشته که سبب شده بتوانند کتاب‌های خود را منتشر کنند، ارائه کردند. آنان نکاتی را خطاب به جوانانی که در این دوره جایزه شرکت کرده‌اند، بیان و آرزو کردند چراغ این جایزه تا سال‌های سال روشن بماند.

برخلاف دوره‌های گذشته که بخشی از کوشش هیات انتخاب صرف این می‌شد که داستان‌ها را از میان ناداستان و دل‌نوشته بیابند، امسال داستان‌ها سطح کیفی بهتری داشتند که نکته مهمی استسپس فرهاد توحیدی، نماینده هیات انتخاب جایزه، توضیحاتی درباره آثار رسیده به این دوره ارایه کرد.

وی گفت: یک خبر خوب داریم و یک خبر بد؛ خبر بد اینکه امسال تعداد داستان‌های رسیده، کمتر از سال‌های قبل بود که دلیل آن را نمی‌دانیم و خبر خوب اینکه برخلاف دوره‌های گذشته که بخشی از کوشش هیات انتخاب صرف این می‌شد که داستان‌ها را از میان ناداستان و دل‌نوشته بیابند، امسال داستان‌ها سطح کیفی بهتری داشتند که نکته مهمی است.

این نویسنده در عین حال ابراز تاسف کرد که در برخی از داستان‌های ارسال شده، ایرداهای املایی و نگارشی دیده شده و از داستان‌نویسان جوان خواست بیشتر نسبت به زبان فارسی و قوانین نگارشی آن احساس مسئولیت داشته باشند.

توحیدی با تاکید بر اینکه دوست ندارد مانند ممیزها صحبت کند، افزود: متاسفانه بعضی از قصه‌ها فضای سیاهی داشتند و هرچند گرفتاری‌های زیادی داریم اما در زندگی در کنار سیاهی، نیکویی و لطافت هم هست و امیدواریم این خوبی‌ها به داستان‌های جوانان راه یابد.

سپس اسامی برندگان از رتبه دهم تا چهارم به شرح زیر اعلام شد و آنان لوح تقدیر خود را از فرهاد توحیدی دریافت کردند.

دهم: فاطمه عسگری (همدان )
نهم: یلدا یزدانی (شیراز)
هشتم: نجیبه فیروزی (افغانستان ساکن سمنان)
هفتم: زینب محمدبیگی (تهران)
ششم: هانیه رییسی (کرمان)
پنجم: پریا دوستی (تهران)
چهارم: زهرا شاه حسینی ‌(کرج)

بخش بعدی برنامه به بزرگداشت ابراهیم گلستان اختصاص داشت و آیدین آغداشلو با حضور روی صحنه، درباره گلستان گفت: عمری با «گلستان» ها گذشت و سخت بشود آن را جمع‌بندی کرد.

وی با یادآوری سخنی از جلال آل احمد درباره گلستان افزود: جلال آل احمد درباره گلستان گفت هیچ کسی را ندیدم که این چنین خود را اشرف مخلوقات بداند و ابراهیم گلستان واقعا اشرف مخلوقات بود چون زیاد می‌دانست و زیاد خواند و زیاد کار کرد.

آغداشلو اضافه کرد: عمری طولانی در کنارش گذراندم و از او خیلی آموختم . وقتی به او فکر می‌کنم، صحنه‌های بسیاری پیاپی به ذهنم می‌آید و خاطراتی همچون درخت تناور خانه‌اش که نمی‌توانست از آن دل بکند.

این هنرمند پیشکسوت با تاکید بر جایگاه مهم گلستان در فرهنگ و هنر کشورمان ادامه داد: بعد از صادق هدایت، بزرگترین نویسنده ما بود، فیلمساز مهمی بود و معلم بود بدون اینکه معلمی کرده باشد یا اینکه نوچه‌پرور باشد. اگر کسی را دوست می‌داشت، نسبت به او مهربان بود. برای شناختن او باید پیشداوری‌ها را کنار گذاشت. چون طنز تلخ او سبب پیش‌داوری می‌شد. دوست داشتم فرصتی می‌داشتم برای نوشتن خاطراتی از او ولی فکر می‌کنم تاریخ درباره گلستان قصاوت می‌کند. هر چند حالا دیگر به قضاوت تاریخ هم چندان باور ندارم.

در ادامه، حسین سناپور به نمایندگی از هیات داوران، بیانیه‌ای را درباره آثار این دوره از جایزه ارائه کرد.

وی در بخشی از این بیانیه به دوره اوج داستان‌نویسی ایران و رشد جایزه‌های ادبی در دهه ۸۰ اشاره کرد و افزود: همه‌مان می‌دانیم که وضعیت کتاب‌خوانی چندان تعریفی ندارد. می‌دانیم که وضعیت اقتصادی و سیاسی نه پولی در جیب بسیاری از کتاب‌خوان‌ها باقی گذاشته و نه دل‌ودماغی و فرصتی برای داستان‌خوانی. این است که وضع کتاب‌های داستانی، به‌خصوص داستان ایرانی، چندان خوب نیست، یا اصلاً خوب نیست.

سناپور در ادامه این بیانیه با ابراز تاسف از کم فروغ شدن داستان‌نویسی و کم‌رونق شدن جایزه‌های ادبی و نیز کمرنگ شدن نقدهای مطبوعاتی در دوره فعلی، خطاب به نویسندگان جوان افزود: اگر فردا داستان‌نویسی را رها کنید، ما تعجب نمی‌کنیم همچنانکه تعداد زیادی از نویسندگان به دلیل مشکلات گوناگون در گذشته چنین کردند اما عده دیگری نیز هستند که با همه مشکلات، همچنان می‌نویسند و ادامه می‌دهند چون می‌دانند نوشتن، مسیرِ رهایی است، رهایی از این همه تلخی و سیاهی و پوچی که دوروبرمان را گرفته است.

سپس با حضور لیلی گلستان، سناپور و احمد پوری، هیات داوران، جوایز برگزیدگان سوم تا اول به شرح زیر اهدا شد:

سوم: آیدا رشدی (تهران)

دوم: علی ملاصالحی (تهران)

اول: محدثه نوروزی (اصفهان)