به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، خراسان جنوبی با ۱۲میلیون و ۹۸۹هزار و ۲۸۴هکتار اراضی بیابانی و مراتع کم‌تراکم بیابانی که با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی ۸۶ درصدمساحت استان را شامل می‌شود، دومین استان بیابانی کشور است و از این جهت باید برنامه‌ریزی دقیق برای جلوگیری از گسترش بیابان داشته باشیم.

بارندگی کم و پراکنش نامناسب، میزان تبخیر سالانه بیشتر از میزان ریزش نزولات جوی سالانه، فقر پوشش گیاهی و وجود بادهای فرساینده از ویژگی‌های نواحی بیابانی این استان به‌ شمار می‌آید.براساس مطالعات انجام شده، میزان فرسایش خاک در عرصه‌های بیابانی خراسان جنوبی به ۲۱تن درهکتار رسیده که بیشتر از میانگین کشوری است.

این در حالی است که میانگین کشوری فرسایش خاک در کشور ۱۴تن در هکتار گزارش شده و خراسان جنوبی بالاتر از این نُرم است.کارشناسان معتقدند فرسایش بادی در این استان از حالت عادی خارج شده و افزایش روزهای گردوغباری نیز از اثرات بیابان‌زایی وخشکسالی است.ازمجموع عرصه‌های استان، ۳۶درصد بیابانی و ۵۰ درصد مراتع کم‌تراکم بیابانی است که زنگ هشدار جدی برای ما محسوب می‌شود.خراسان جنوبی با قرار داشتن روی کمربند خشک و نیمه‌خشک نیمکره شمالی، ذخایرآبی بسیار ضعیف و نزولات جوی کم، تبخیر سالانه بسیار شدید و میزان پوشش گیاهی اندکی داردکه این شرایط سبب شده ازمجموع عرصه‌های استان ۳۶درصد را عرصه‌های بیابانی تشکیل دهد.

از فرصت‌ها هم استفاده نمی‌شود

تا پایان سال۱۴۰۲حدود ۱۴۸هزار و ۲۵۰ هکتار نهال‌کاری،۱۵۸هزار و۲۹ هکتار بذرکاری، ۱۶۶ کیلومتر احداث تله رسوب‌گیر، ۱۵۲۵ هکتار مالچ‌پاشی و ۲۳ هزار و ۸۱۱ هکتار اجرای طرح مدیریت جنگل دست‌کاشت در خراسان جنوبی انجام شده است اما هنوز تا رسیدن به شرایط نرمال فاصله بسیار است.مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی با بیان این‌که در حال حاضر ۳۶ درصد اراضی استان مناطق بیابانی و مراتع کم تراکم است، می‌گوید: حدود ۸۹درصد اراضی ایران تحت تأثیر بیابان‌زایی است و بیش از ۲۹میلیون هکتارمناطق تحت تأثیر فرسایش بادی در۲۲استان کشور است.

علیرضا نصرآبادی ادامه می‌دهد: البته وجود ۳۳۰ روز آفتابی، گونه‌های متنوع گیاهی و دارویی، وزش باد و وجود منابع غنی ازجمله فرصت‌های بیابان است که می‌تواند تهدید را به فرصت تبدیل کند.این مسئول معتقد است:استفاده افراطی ازسموم شیمیایی،بهره‌برداری بیش از حد از سفره‌های آب زیرزمینی، بوته‌کنی، عدم تعادل بین منابع طبیعی و مرتع با چرایی دام از عوامل بیابان‌زایی است.

نصرآبادی می‌گوید: شرایط اقلیمی استان و کشور و بروز پدیده‌هایی مانند گرد و غبار و سیل و خشکسالی برای همه قابل درک شده است ولی هنوز برای بسیاری از ما قابل باور نیست.وی بیان می‌کند:درخواست ما براین است که تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران این موضوع راجدی بگیرند.واقعیت این است که بشر هر چه قدر به سمت رشدوپیشرفت صنعتی رفته طبیعت راروبه قهقرا کشانده است.نصرآبادی تاکید می‌کند: درست است که ما در کلان به معدن و راه‌آهن و…نیاز داریم ولی این موضوع باید با مراعات و حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی صورت گیرد.