به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، روزنامه زیمان اسرائیل در یادداشتی به بررسی اوضاع بد داخلی رژیم صهیونیستی و چند دستگی و اختلافات شدید حاکم بر این جامعه این رژیم پس عملیات طوفان الاقصی پرداخت.

بتسلئیل لوی در یادداشت خود در این رسانه آورده است، برخی از خیرخواهان باید از خود بپرسند، اگر اکنون خبری از وحدت در جامعه نیست، چه زمانی باید این وحدت وجود داشته باشد؟ پاسخ به این پرسش از لحاظ تاریخی کاملا ساده است، اسرائیل اصلا تاکنون شاهد وحدت حقیقی نبوده است بلکه آمیزه‌ای از نظرات متضاد بایکدیگر اما اقدامات و اهداف مشترک باعث این همسویی شده است.

در عصر نوین فقط دو بار ما در شرایط تقریبا مشابهی قرار گرفتیم، زمان تاسیس اسرائیل و در جنگ شش روزه و در هر دوی آنها آینده اسرائیل در معرض خطر قرار گرفته بود.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است، اگر بر روی سطح تمایل برای وحدت و انسجام به وضوح دیده می‌شد اما در زیر سطح شکاف‌های‌‌ایدئولوژیک و سیاسی قدیم مانع غیر قابل بسته شدن هستند.

در این بین بنیامین نتانیاهو طی سالیان درازی که در راس قدرت حضور داشت، متعمدانه این چند دستگی‌ها را در جامعه اسرائیل تعمیق بخشید تا بتواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد.

نتانیاهو برای تحقق منافع شخصی خود، اقدام به تشکیل ائتلاف با رقبای سیاسی خود همچون ایهود باراک و یائیر لاپید کرد اما این ائتلاف‌ها مدت طولانی تاب نیاوردند.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است، بنی گانتس نمونه منحصر به فرد کابینه‌های وحدت در اسرائیل می‌تواند باشد که از ائتلاف رؤسای سابق ستاد ارتش تشکیل و می‌تواند جامعه را به خود جلب کرده و به آنها امیدواری دهد که این عده بتوانند ارتباط بین صحنه امنیتی و غیر نظامی را التیام بخشد...

اما بنی گانتس و دوست همراهش گادی ایزنکوت که روزگاری رئیس ستاد ارتش شماره 21 لقب گرفته بود، در پیوستن به کابینه فوق العاده نتانیاهو اشتباه کردند، این اشتباه به خاطر این نبود که آنها باید وارد کابینه فوق العاده جنگ می‌شدند، بلکه آنها نباید وارد کابینه‌ای می‌شدند که نتانیاهو رئیس آن است.

در این حال خروج شان از کابینه نیز در شرایطی که جنگ همچنان اداه دارد نیز ریسک بزرگ سیاسی برای آنان محسوب می‌شود زیرا می‌تواند آنها را در سیبل اتهامات و تحمل مسئولیت پشت کردن به فعالیت‌های جنگ و فراهم کردن قبضه شدن آن توسط راستگرایان افراطی قرار می‌دهد.

امری که به پیش بینی این نویسنده، می‌تواند منجر به پایان حیات سیاسی گانتس شود همچنان که پیش از او چنین اشتباهاتی منجر به خروج شاؤول موفاز از صحنه سیاسی شد.

انتهای پیام/