به گزارش سلامت نیوز به نقل از تجارت‌نیوز، حالا که تب انتخابات با شروع مناظره‌ها و تبلیغات کاندیداها بالا گرفته بسیاری از فعالان در حوزه‌های مختلف بر این باورند که رئیس دولت چهاردهم باید با پشتکاری هرچه بیشتر به بهبود وضعیت حوزه‌های مختلف بپردازد. نظرسنجی از فعالان در حوزه‌های اجتماعی از جمله بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، محیط‌زیست و... می‌تواند یکی از راهکارهای مفید برای آشنایی هرچه بیشتر رئیس دولت آینده با خواست‌ها و نیازهای جامعه باشد.

بعد از بررسی اظهارنظر فعالان در حوزه آسیب‌های اجتماعی و مشکلات پرستاری، این بار به سراغ تولیدکنندگان دارو در کشور رفته‌ایم. همان کسانی که معتقدند بی‌توجهی به بخش تولید دارو و عدم اختصاص به‌موقع ارز برای تامین مواد اولیه یکی از مشکلاتی است که باعث شده هم کشور دچار کمبود دارو ایجاد شود و هم بسیاری از تولیدکنندگان خرد با ورشکستگی مواجه شوند و به فعالیت خود ادامه ندهند. همان آسیبی که بیش از همه باز هم گریبان مردمی را می‌گیرد که به دریافت خدمات درمانی و دارویی نیاز دارند.

پیمان اکبری، داروساز، در این باره می‌گوید: «متاسفانه ابرچالشی که حوزه دارو سال‌هاست با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، مشکل نقدینگی است که البته طی سه سال گذشته این مشکل بیش از همیشه به صنعت دارو لطمه وارد کرده است. عدم تخصیص به‌موقع ارز برای واردات مواد اولیه تولید دارو باعث می‌شود هم تولیدکننده با مشکل پرداخت تعهدات خود به شرکت‌های دارویی دست به گریبان شود و هم به‌نوعی صنعت دارو را دچار افت و خیزهای بسیار کرده و تولیدکنندگان کوچک را از گردونه رقابت حذف می‌کند.»

او که عضو هیات مدیره یک شرکت دارویی است می‌افزاید: «انتظاری که از رئیس دولت چهاردهم می‌رود این است که قبل از هر چیز مساله بهداشت و درمان کشور را در اولویت اول خود قرار دهد. این حوزه با جان و سلامت مردم ارتباط مستقیم دارد و طبق قانون هم دولت‌ها تامین‌کننده سلامت مردم جامعه هستند. اگر این حوزه در اولویت قرار بگیرد، قطعاً کم و کاستی‌هایی که در آن وجود دارد بیشتر به نظر می‌آید و توجه مسئولان را به خود جلب می‌کند.»

این داروساز در ادامه می‌گوید: «همین الان هم ما با کمبود داروهایی که در داخل تولید می‌شود مواجه هستیم در حالی که اگر ارز دارویی برای تامین مواد اولیه به‌موقع به تولیدکنندگان برسد با چنین مشکلی در جامعه مواجه نخواهیم بود. از یک طرف مسئولان ورود داروهایی را که در کشور تولید می‌شود ممنوع می‌کنند و از طرف دیگر شرایط را برای تولید انبوه این داروها فراهم نمی‌کنند. به همین خاطر همیشه در بازار دارو، ناترازی وجود دارد و مردم برای تامین داروی مورد نیاز خود با چالش‌های فراوان مواجه‌اند.

اصلاح زیرساخت‌های تولید دارو ضروری است

سینا میرزایی، داروساز، نیز دراین‌باره می‌گوید: «جدا از بحث نقدینگی که به یک مشکل همیشگی در بخش دارویی کشور تبدیل شده است، مساله زیرساخت‌های تولید دارو در کشور هم وجود دارد که باید دستخوش تغییر و تحول شود. اینکه تولیدکننده مجبور باشد داروی تولیدشده را با قیمت دستوری دولت به بازار عرضه کند، خود یکی از دلایلی است که باعث می‌شود اکثر تولیدکننده‌ها دست از تولید انبوه بردارند.»

او ادامه می‌دهد: «وقتی چنین شرایطی حاکم باشد و تولیدکننده با قیمت دستوری مجبور به فروش شود، قطعاً نه‌تنها سودی عایدش نمی‌شود که حتی هزینه‌هایی هم که متقبل شده بازنمی‌گردد و این انگیزه تولید بیشتر را از او می‌گیرد. مساله اینجاست که به جای فشار آوردن به تولیدکننده دارو برای پایین نگه داشتن قیمت داروها در حالی که هیچ سوبسیدی به آنها تعلق نمی‌گیرد، باید مساله بیمه و میزان پوشش‌دهی آنها از قیمت داروها افزایش پیدا کند.»

میرزایی که در یک شرکت تولید دارو کار می‌کند توضیح می‌دهد: «تامین دارو در یک زنجیره اتفاق می‌افتد که عوامل مختلفی در آن تاثیر دارد. بخشی از این زنجیره به وزارت بهداشت و سیاست‌گذاری‌ها مربوط می‌شود. بخشی به بانک مرکزی مربوط است که عمدتاً شامل مواردی مانند تامین ارز و نرخ و نوع آن می‌شود. قسمتی مربوط به بیمه‌ها و تامین نقدینگی شرکت‌ها و داروخانه‌ها و بدهی دانشگاه‌های علوم پزشکی به شرکت‌های پخش است. قسمتی هم به ساختارهای شرکت‌های داروسازی مربوط می‌شود. عمده مشکلات حوزه دارو در همین زمینه است.»

او اضافه می‌کند: «حال اگر هر کدام از این متغیرها بنا بر دلایلی دستخوش تغییر و تحول شود، قطعاً در بحث خروجی تولید دارو با مشکل مواجه خواهیم شد و بحث کمبود مطرح می‌شود. فرض کنید بانک مرکزی، ارز تخصیص نمی‌دهد یا تخصیص داده، اما شرکت‌ها نقدینگی ندارد یا بانک مرکزی تخصیص داده و صرافی‌ها تاخیر دارند. در همه این موارد، مشکل ایجاد می‌شود. ضمن اینکه اگر بدهی‌های تولیدکنندگان دارو به‌موقع پرداخت نشود، آنها باز هم برای تامین مواد اولیه دچار مشکل می‌شوند.»

این داروساز در پایان می‌گوید: «پس وقتی صحبت از تغییر زیرساخت‌ها می‌شود یعنی این عواملی که مانند زنجیره به هم متصل هستند باید در شرایطی قرار بگیرند که یک به یک وظیفه‌شان را به‌موقع انجام دهند تا چرخه تولید دارو از مدار خارج نشود و کمبود دارو به یک چالش بزرگ برای جامعه تبدیل نشود.»