به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، علیرغم تاثیر داروهای ضد افسردگی برای کاهش علائم افسردگی و بهبود سلامت روان، یکی از نکات منفی اصلی آنها عوارض جانبی است. خوشبختانه، با تطبیق با دارو، بسیاری از آنها فروکش می‌کنند، اما دانستن اینکه چگونه در این مدت بر علائم خود تسلط پیدا کنید، همچنان مفید است. برای مثال، خستگی یکی از عوارض جانبی شایع این داروها است.

چه از مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند پروزاک (فلوکستین) یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI) مانند سیمبالتا (دولوکستین) استفاده کنید، ممکن است متوجه شوید که سطح انرژی شما بسیار پایین‌تر از حد معمول است.

با توجه به اینکه افسردگی به خودی خود می تواند احساس خستگی را در شما ایجاد کند، توجه به اینکه داروهایی که برای درمان آن نیز مصرف می کنید به خستگی شما کمک نمی کند می تواند ناامید کننده باشد. بنابراین بیایید به روش هایی بپردازیم که ممکن است همچنان بتوانید داروهای ضد افسردگی خود را بدون اینکه مدام احساس کنید به چرت زدن نیاز دارید مصرف کنید.

کدام داروهای ضد افسردگی باعث خستگی می شوند؟

خستگی یکی از عوارض جانبی رایج دسته قدیمی‌تری از داروهای ضد افسردگی است که به عنوان ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای شناخته می‌شوند. آنها عبارتند از:

• آسنتین (آموکساپین)
• الاویل (آمی تریپتیلین)
• نورپرامین (دزیپرامین)
• توفرانیل (ایمی پرامین)

با این حال، پزشکان اغلب داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای را به دلیل سایر عوارض جانبی آن‌ها که شامل بی‌حسی یا سردرگمی، افزایش ضربان قلب و افزایش خطر تشنج است، تجویز نمی‌کنند.

اما حتی کلاس های جدیدتر داروهای ضد افسردگی از جمله SSRI ها و SNRI ها، اغلب باعث خستگی می شوند. برخی از SSRI های اصلی که باعث خستگی می شوند عبارتند از:

• آروپاکس، بریزدل، پاکسیل (پاروکستین)
• سلکسا (سیتالوپرام)
• Lexapro (اسیتالوپرام)
• پروزاک (فلوکستین)
• رمرون (میرتازاپین)
• زولافت (سرترالین)

برخی از SNRI های اصلی که باعث خستگی می شوند عبارتند از:

• سیمبالتا (دولوکستین)
• افکسور (ونلافاکسین)
• فتزیما (لوومیلناسیپران)
• پریستیک (دوسونلافاکسین)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. در حالی که آنها معمولاً اولین داروهایی نیستند که تجویز می شوند (از آنجایی که دسته های جدیدتر داروها معمولاً عوارض جانبی کمتری دارند)، اگر سایر داروهای ضد افسردگی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است MAOI را تجویز کند.

MAOIهایی که ممکن است باعث خستگی شوند عبارتند از:

• امسام (سلژیلین)
• مارپلان (ایزوکاربوکسازید)
• ناردیل (فنلزین)
• پارنات (ترانیل سیپرومین)

ولبوترین (بوپروپیون) نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی است که به عنوان مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRI) شناخته می شود. Wellbutrin همچنین ممکن است باعث خستگی زیادی شود.

چرا داروهای ضد افسردگی باعث خستگی می شوند؟

برخی از داروهای ضد افسردگی با اثر بر روی مواد شیمیایی مغز به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی، به ویژه نوراپی نفرین و سروتونین، عمل می‌کنند و باعث می‌شوند که در فضاهای بین سلول‌های عصبی، جایی که وظیفه تنظیم خلق و خوی خود را انجام می‌دهند، باقی بمانند.

در عین حال، این داروها بر سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی از جمله هیستامین و استیل کولین تأثیر می‌گذارند که گاهی منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی مانند خشکی دهان، تاری دید، افزایش وزن و آرام‌بخشی می‌شود.

آخرین عارضه جانبی داروی ضد افسردگی که همان خواص آرام بخشی است، ممکن است مسئول خستگی شما در هنگام مصرف یک داروی ضد افسردگی باشد.

فعالیت هایی که در هنگام خستگی از آنها اجتناب کنید

اگر واقعاً برای باز نگه داشتن چشمان خود تلاش زیادی می کنید، چند کار مهم وجود دارد که باید از انجام آنها اجتناب کنید. پشت فرمان ماشین ننشینید. اجازه دهید شخص دیگری رانندگی کند، با یک سرویس اتومبیل یا تاکسی تماس بگیرد یا از حمل و نقل عمومی استفاده کنید تا زمانی که راه حلی برای رفع خستگی خود پیدا کنید.

از مصرف الکل و هر دارویی که خواص آرامبخشی نیز دارد خودداری کنید. ترکیب هر دو با داروی ضد افسردگی می تواند خستگی شما را بدتر کند.

راهکارهایی برای کاهش خستگی

ممکن است وسوسه شوید که در برابر خستگی تسلیم شوید و روی مبل خود دراز بکشید، اما اگر میخواهید بر این حالت غلبه کنید کارهای دیگری نیز وجود دارد که می توانید انجام دهید. در اینجا برخی از احتمالات وجود دارد.

بهداشت خواب را رعایت کنید

تحقیقات نشان می دهد که داشتن بهداشت خواب خوب نقش مهمی در مبارزه با خستگی هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی دارد. این به این معنی است که اگر می توانید در طول روز چرت نزنید (به طوری که در شب خسته و آماده یک استراحت کامل شبانه باشید) و چند ساعت قبل از خواب از وسایل الکترونیکی خودداری کنید.

البته، اگر به شدت خسته هستید، ممکن است چرت زدن سریع برایتان مفید باشد. بنیاد ملی خواب توصیه می کند که طول خواب بهینه برای بزرگسالان حدود 20 دقیقه است و بیشتر از 30 دقیقه نباشد (چرت زدن طولانی ممکن است شما را خسته تر کند).

ورزش کنید

کمی ورزش کنید. به نظر غیرقابل تصور می رسد که چگونه حرکت کردن ممکن است مفید باشد وقتی آخرین کاری است که می خواهید انجام دهید؟

تحقیقات نشان داده است که ورزش سبک تا متوسط ممکن است به بهبود احساس خستگی و افزایش سطح انرژی کمک کند.

بنابراین، دفعه بعد که خستگی‌تان بیشتر شد، سعی کنید در اطراف محله‌تان قدم بزنید یا ورزش‌هایی مانند یوگا یا شنا انجام دهید.

داروها را در شب مصرف کنید

ممکن است بتوانید با مصرف داروهای ضد افسردگی در شب از خستگی به نفع خود استفاده کنید.

ابتدا، با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که مصرف دارو در شب برای شما مشکلی ندارد اما، مصرف آن در شب ممکن است به شما کمک کند راحت‌تر بخوابید؛ شما استراحتی را که برای احساس هوشیاری بیشتر در ساعات بیداری نیاز دارید، دریافت خواهید کرد.

به خود و دارو زمان بدهید

به طور معمول، خستگی ناشی از داروهای ضد افسردگی تا چند هفته پس از شروع مصرف دارو ادامه می یابد. برای اکثر افراد، عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی با سازگاری بدن آنها با دارو از بین می رود.

اگر بعد از شروع یک داروی ضد افسردگی بیش از چند هفته احساس خستگی می کنید، حتما با پزشک مشورت کنید.

پزشک احتمالاً پس از چند هفته اول مصرف داروی ضدافسردگی از شما می خواهد که مجدداً با آنها مشورت کند تا ببیند آیا خستگی ادامه دارد یا خیر. اگر چنین شد، پزشک می‌تواند راه حلی برای خستگی مفرط شما پیدا کند؛ چه با تغییر دوز یا تغییر نسخه دارویی.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بهتر است هر گونه عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی را که تجربه می کنید فوراً به پزشک گزارش دهید. آنها ممکن است به شما بگویند که بعد از دو تا سه هفته بررسی کنید تا ببینید آیا خستگی شما کاهش یافته است یا خیر.

هرگز بدون مشورت با پزشک، مصرف یک داروی ضد افسردگی را قطع نکنید، تا بتوانید با خیال راحت دوز مصرفی خود را قطع کنید. توقف ناگهانی دارو ممکن است علائم افسردگی شما را بدتر کند.

اگر خستگی شما پس از چند هفته بهبود نیافته باشد، پزشک ممکن است دوز شما را کاهش دهد یا داروی ضد افسردگی دیگری را تجویز کند یا ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک داروی ضد افسردگی دیگر را به طور کامل امتحان کنید.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروی شما را با داروی دیگری که محرک است، مانند Provigil (مودافینیل) تکمیل کند. با این حال، عوارض جانبی دیگری در ارتباط با استفاده از محرک وجود دارد که عبارتند از:

• اسهال
• خشکی دهان
• چشم درد
• باد شکم
• سردرد
• از دست دادن اشتها
• لرزش عضلات
• حالت تهوع
• خونریزی بینی
• مشکلات خواب

عوارض جانبی جدی‌تر Provigil شامل بثورات، تاول‌ها، زخم‌های دهان، کهیر، مشکل در تنفس، خلق و خوی غیرعادی، درد قفسه سینه، توهم ، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی است. در صورت مشاهده این عوارض یا هر گونه عوارض جانبی دیگر، حتما با پزشک تماس بگیرید.
اگر افکار خودکشی دارید، برای حمایت و کمک از یک مشاور آموزش دیده با خط ملی پیشگیری از خودکشی به شماره ۱۲۳ تماس بگیرید.

از آنجایی که داروهای ضد افسردگی و محرک ها باعث افزایش سطح سروتونین می شوند، در موارد نادر، مصرف هر دو نوع دارو با هم ممکن است منجر به سندرم سروتونین شود. علائم سندرم سروتونین شامل بی قراری، هایپرترمی، حالت تهوع، استفراغ، لرزش، سفتی عضلات و غیره است.

اکثر موارد سندرم سروتونین با قطع داروهایی که باعث بیماری می شوند، با موفقیت درمان می شوند. گاهی اوقات از بنزودیازپین ها برای درمان علائمی مانند لرزش استفاده می شود. سیپروهپتادین همچنین ممکن است به عنوان پادزهر استفاده شود.

اگر علائم سندرم سروتونین را تجربه کردید، حتماً فوراً با پزشک یا با اورژانس تماس بگیرید. موارد متوسط تا شدید نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.