به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ،این خبر توسط دو بیمارستانی منتشر شده که در انجام این عملیات همکاری کرده اند. فرایند مذکور نه تنها نقطه عطفی در جراحی عصبی کودکان به حساب می آید، بلکه نویدبخش ابداع درمان های آتی برای اختلالات عصب شناختی شدید در کودکان است.

طی این فرایند کارلی فرای یک دختربچه که با آغاز سریع بیماری دیستونی اولیه دست و پنجه نرم می کرد به دلیل این اختلال عصبی حرکتی شدید با چالش های غیرقابل تصوری روبرو شد. بیماری دیستونی به انقباض غیراختیاری ماهیچه ها منجر می شود و در نتیجه این امر کارلی فلج شده بود و نمی توانست فعالیت های ساده مانند راه رفتن، غذا خوردن یا حتی به تنهایی نشستن را انجام دهد.

با وجود آنکه برخی داروها ارتقاهایی در وضعیت وی ایجاد کردند، اما هنوز حرکات غیراختیاری داشت که گاهی اوقات به جراحت خود وی نیز منجر می شد. پزشکان کارلی درمان های دیگر را بررسی و او را برای DBS انتخاب کردند. دکتر اندرو جیا اشاره می کند این نخستین DBS رباتیک در یک کودک در سطح جهانی بود.

او در بیانیه ای نوشت: طی این رویداد برای نخستین بار از یک ربات در اتاق جراحی استفاده شد تا DBS روی یک کودک انجام دهد.

تحریک عمیق مغز یک فرایند جراحی پیچیده است که طی آن یک یا چند سیم کوچک به نام الکترود در ناحیه خاصی از مغز ایمپلنت می شوند. این الکترودها به یک محرک عصبی (دستگاهی کوچک که در قسمت بالای سینه نصب می شود) متصل خواهند شد.

محرک عصبی پالس های الکتریکی به مغز ارسال می کنند که به تنظیم سیگنال های غیر طبیعی که بیماری هایی مانند پارکینسون، صرع و سندروم تورت را به وجود می آورند، کمک می کند.

مشخصه این بیماری های عصبی سیگنال های الکتریکی غیر سازمان یافته در مناطقی از مغز است که حرکات را کنترل می کنند. DBS با مختل کردن این سیگنال های غیر منظم علائمی مانند لرزش و حرکات غیرارادی را کاهش می دهد و در نتیجه کیفیت زندگی بیمار بهبود می یابد، هرچند این امر درمانی برای بیماری های مذکور نیست.