به گزارش سلامت نیوز دکتر پیمان صالحی، بورد تخصصی جراحی کلیه و مجاری ادراری و ناباروری مردان و اختلالات جنسی نوشت: انزال توسط سیستم عصبی مرکزی کنترل می‌شود. وقتی مردان از نظر جنسی تحریک می‌شوند، سیگنال‌هایی به نخاع و مغز ارسال می‌شود. زمانی که به سطح معینی از هیجان می‌رسند، سیگنال‌هایی از مغز آنها به اندام‌های تناسلی‌ ارسال و باعث می‌شود که منی از طریق آلت تناسلی خارج شود. تأخیر در انزال که با نام های دیر انزالی و انزال دیررس (DE) نیز نامیده می شود، زمانی اتفاق می افتد که یک مرد به بیش از ۳۰ دقیقه تحریک جنسی برای رسیدن به ارگاسم و انزال نیاز دارد.

تأخیر در انزال دارای علل متعددی از جمله اضطراب، افسردگی، نوروپاتی و واکنش به داروها می باشد. اکثر مردان گاهی اوقات ممکن است که این تأخیر را تجربه کنند؛ اما برای افراد دیگر ممکن است یک مشکل همیشگی باشد. در حالی که این وضعیت هیچ خطر جدی در سلامتی ایجاد نمی کند، می تواند استرس زا باشد و در زندگی جنسی و روابط شخصی مشکلاتی ایجاد کند. با این حال برای این مشکل نیز درمان وجود دارد. درمان موفقیت آمیز دیر انزالی به علت ایجاد آن بستگی دارد. فردی که در مورد عملکرد جنسی نگرانی هایی دارد، بهتر است با پزشک و متخصص سلامت روان صحبت کند تا بتواند روند صحیح درمان را در پیش بگیرد.

تعریف انزال تأخیر یافته

دیر انزالی، انزال دیررس یا تأخیر در انزال (delayed-ejaculation) یک کژکاری جنسی شایع است. دیر انزالی به مشکل یا ناتوانی مرد در رسیدن به ارگاسم و انزال اشاره دارد. در برخی موارد اصلاً نمی توان به انزال دست یافت. اکثر مردان گهگاهی دیر انزالی را تجربه می کنند؛ اما برای دیگران اختلال انزال ممکن است یک مشکل مادام العمر باشد.

علت انزال تأخیر یافته

علل روانشناختی تأخیر در انزال:

• تابوهای فرهنگی یا مذهبی می توانند یکی از دلایل منفی و مشکلات در تأخیر باشند.
• اضطراب و افسردگی می تواند میل جنسی را سرکوب کند که در نتیجه ممکن است به تأخیر منجر شود.
• استرس در ارتباطات، ارتباطات ضعیف و خشم باعث می گردند که این مشکل بدتر شود.
• ناامیدی در واقعیت های جنسی با شریک در مقایسه با فانتزی های جنسی نیز می تواند به تأخیر در انزال منجر گردد.

برخی از مواد شیمیایی می توانند اعصاب مربوط به انزال را تحت تأثیر قرار دهند. داروهای زیر همه می توانند باعث تأخیر گردند:

• داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (Prozac)
• ضد روانپزشکی، مانند ترییدیزین (ملاریل)
• داروهای فشار خون بالا مانند پروپرانولول (Inderal)
• دیورتیک ها
• الکل

جراحی یا ضایعه ممکن است موجب ایجاد اختلال و تأخیر گردد:

• آسیب به اعصاب در ستون فقرات یا لگن شما
• برخی از جراحی های پروستات باعث آسیب عصبی می شوند.
• مشکلات قلبی که بر فشار خون در ناحیه لگن تأثیر می گذارد.
• عفونت ها، به خصوص عفونت پروستات یا عفونت ادراری
• نوروپاتی یا سکته مغزی
• کمبود هورمون تیروئید
• سطوح پایین تستوسترون
• نقص های مادرزادی که باعث نقصان در روند انزال می شود.

عوامل خطر انزال تأخیر یافته

تعدادی از موارد می تواند خطر تأخیر در انزال را افزایش دهد، از جمله:

• سن بالاتر. با افزایش سن مردان، طبیعی است که انزال طولانی تر شود.
• شرابط روانی، مانند افسردگی یا اضطراب.
• شرایط پزشکی، مانند دیابت یا مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
• برخی درمان های پزشکی مانند جراحی پروستات
• داروها، به ویژه داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای فشار خون بالا یا دیورتیک ها.
• مشکلات رابطه، مانند ارتباط ضعیف با شریک زندگی خود.
• استفاده بیش از حد از الکل، به خصوص اگر در طولانی مدت زیاد الکل مصرف می کنید.

عوارض انزال تأخیر یافته

دیر انزالی علاوه بر احساس بی کفایتی، شکست و منفی نگری می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در عزت نفس نیز شود. مردانی که این مسئله را تجربه می کنند ممکن است به دلیل ناامیدی و ترس از شکست از صمیمیت با دیگران اجتناب کنند. انزال دیررس همچنین می تواند باعث درگیری در روابط شما شود که اغلب ناشی از سوء تفاهم از دو طرف است. سایر عوارض دیر انزالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. کاهش لذت جنسی
2. اضطراب در مورد رابطه جنسی
3. ناتوانی در باردار شدن یا ناباروری مردانه
4. میل جنسی کم
5. استرس و اضطراب

تشخیص انزال تأخیر یافته

ممکن است، معاینه‌ ی بالینی و شرح حال بیمار، تمام مواردی باشد که برای درمان دیر انزالی توصیه شود. ازاین رو درصورتی که به نظر رسد، دیر انزالی با مشکل اساسی مواجه شده است، ممکن است نیاز به درمان یا آزمایش های بیشتری باشد، یا اینکه نیاز باشد بیمار به متخصص مراجعه کند.

آزمایش های مربوط به مشکل دیر انزالی:

• معاینه ی بالینی. ممکن است شامل معاینه‌ ی دقیق آلت تناسلی و بیضه ها باشد. پزشک جهت اطمینان از احساس طبیعی بیمار در اندام تناسلی، از لمس کردن آرام استفاده می کند.
• آزمایش خون. ممکن است پزشک نمونه خون درخواست کرده و جهت بررسی علائم بیماری قلبی عروقی، دیابت و کاهش سطح کلسترول و سایر مشکلات سلامتی به آزمایشگاه ارسال کند.
• آزمایشات ادرار (آنالیز ادرار). آزمایشات ادرار جهت بررسی علایم دیابت، عفونت و سایر شرایط اساسی سلامتی به کار می رود.

درمان انزال تأخیر یافته

راهکارهای مختلفی برای بهبود و درمان دیر انزالی وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

مصرف دارو

درمان دارویی تأیید شده ای برای دیر انزالی وجود ندارد. با این‌حال، برخی از پزشکان داروها را بر اساس تجربه خود تجویز می‌کنند. برخی از این داروها عبارتند از:

1. تستوسترون
2. سیپروهپتادین (Periactin)، یک آنتی هیستامین
3. بوسپیرون (BuSpar)، درمانی برای اضطراب
4. آمانتادین (Symmetrel)، درمانی برای بیماری پارکینسون
5. کابرگولین، دارویی که سطح دوپامین را افزایش می‌دهد.
6. اکسی توسین (Pitocin)، هورمونی است که در زایمان برای تقویت ماهیچه‌های رحم برای انقباض و تولید در بدن در طول ارگاسم استفاده می‌شود.

البته به خاطر داشته باشید که این داروها به طور خاص برای درمان دیر انزالی طراحی نشده اند. دربرخی موارد مصرف آنها ممکن است به شرایط شما کمک کنند؛ اما احتمال تأثیر گذاری آنها بسیار ناچیز است. توصیه می‌شود بدون تجویز پزشک از مصرف هرگونه دارو خودداری نمایید.

مراجعه به مشاور خانواده

مراجعه به مشاور خانواده و روان‌ درمانی می تواند با پرداختن به مشکلات اساسی روان، از قبیل افسردگی یا استرس و اضطراب، به درمان دیر انزالی کمک کند. اگر می‌توانید به راحتی در تنهایی به ارگاسم برسید؛ اما با شریک زندگی خود مشکل دارید، ممکن است پزشک به شما بگوید که علت دیر انزالی شما فیزیکی نیست. پزشک شما ممکن است شما را به سایر متخصصان پزشکی مانند یک مشاور خانواده ارجاع دهد. اگر تأخیر در انزال در درجه اول با شریک زندگی شما اتفاق می‌افتد، پزشک ممکن است مشاوره برای شما و همسرتان را توصیه کند.

ورزش برای درمان دیرانزالی

احتمالا در مورد تمرینات کگل شنیده اید که به آن تمرینات عضلات کف لگن نیز می‌گویند.شما می‌توانید این نوع تمرینات را در هر مکان و در هر موقعیتی انجام دهید. این تمرینات ممکن است به شما کمک کنند تا عضلات کف لگن قوی‌تری داشته باشید و کنترل بیشتری روی این عضلات داشته باشید.