علاوه بر اینکه شاعران هندی زیادی ازجمله علامه بیدل دهلوی، امیرخسور دهلوی و... به فارسی شعر گفته‌اند، آثار شاعرانی چون فردوسی و سعدی در کشور هند از شهرت بالایی برخوردار است.

فارسی به مدت 7 قرن زبان رسمی هند بوده و اکنون نیز مطرح بوده و هم‌اکنون نیز زمینه‌ساز تعاملات گسترده‌ 2 کشور در زمینه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و... است.

آموزش زبان فارسی یک از رشته‌های پرطرفدار در کشور هند است و در بیش از صد و چهل مرکز دانشگاهی کشور هند تدریس می‌شود. به تازگی 13 نفر از فارسی‌آموزان مقطع دکتری زبان فارسی برای برگزاری کلاس‌های آموزش فارسی مهمان بنیاد سعدی شده‌اند که در بازدیدی که این گروه از موزه ایران باستان داشتند، با آنها همراه شدیم.

اعجازعلی شاه یک از این دانشجویان است که می گوید: هند و ایران مشترکات فراوانی دارند و این مشترکات بیشتر در بحث تمدن فرهنگی است. در زمان قدیم  و به ویژه در زمان گورکانیان هند بسیاری از آثار تاریخی کشور ما به زبان فارسی بوده است.

وی ادامه داد: آثار خطی به زبان فارسی در بسیاری از موزه‌ها و کتابخانه‌های هند یافت می‌شود و همین موضوعِ مطالعه آثار تاریخی من را به یادگیری زبان فارسی علاقه‌مند کرد و زبان فارسی را از لیسانس شروع کرده و اکنون می‌خواهم در این رشته دکتری بگیرم.

دانشجوی زبان فارسی گفت: در این مدت علاوه بر زبان فارسی اطلاعات بسیاری از فرهنگ و تمدن و جامعه ایرانی کسب کردم که من را بیش از پیش به ادامه تحصیل در این رشته علاقه‌مند کرد.

وی خاطرنشان کرد: اکنون درحال تصحیح یک نسخه خطی از دیوان شاعری به نام موبد کشمیری از ایالت کشمیر هستم که یک هندو بوده که به زبان فارسی شعر گفته است.

این فارسی‌آموز گفت: در واقع کار من تصحیح نسخ فارسی است و اصلاً هدف من از این سفر دسترسی به این نسخه‌هاست.