به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، سومین کارگاه بررسی ابعاد برنامه تامین برق صنایع کشور با حضور جمعی از استادان دانشگاه و کارشناسان حوزه انرژی و صنعت برگزار شد، این نشست با سخنرانی اساتید دانشگاه آغاز شد و در پایان شرکت‌کنندگان پرسش‌های خود را طرح کردند.

در ابتدای این برنامه، سید دانیال آل‌هاشم، استاد دانشگاه در تشریح دلایل شکل‌گیری ناترازی برق گفت: ناترازی برق به معنای آنچه امروز در جامعه از آن یاد می‌شود محصول جانبی نداشتن یک برنامه توسعه صنعتی است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: البته این صحبت به معنای نفی اثر بخشی خانگی نیست اما روند دو سال اخیر نشان داد، فرهنگ‌سازی و جلب انگیزه مشترکان بخش خانگی می‌توان به راحتی زمینه کاهش مصرف برق این بخش را فراهم کند.

وی با اشاره به اثر نبود برنامه توسعه صنعتی در شکل‌گیری ناترازی برق گفت: عمده صنایع کشور ما در بخش بالا دست متمرکز شده‌اند ویژگی دیگر صنایع بالا دست انرژی بر بودن فعالیت‌هاست بر این اساس صنعت کشور ما عملاً یک صنعت انرژی بر است.

آل‌هاشم گفت: حال کشورهای دیگر پس از صنایع بالادستی خود به تکمیل زنجیره ارزش و توسعه صنایع میاندستی و پایین دستی اقدام می‌کنند تا از این طریق بتوانند سهم انرژی در تولید ارزش افزوده را کاهش داده و به نوعی با کمترین ورودی بیشترین سود را حاصل کنند.

این استاد دانشگاه گفت: اگر بخواهم با بیان مثالی این مسئله را توضیح بدهم فرض کنید یک شیشه ۱۰۰۰ تومان ارزش دارد و برای تولید آن ۱۰۰۰ واحد انرژی لازم است، حال می‌توان این شیشه را با مصرف ۱۰۰ واحد انرژی به یک میز تبدیل کرد و آن را ۲۰۰۰ تومان به فروش رساند.

وی ادامه داد: صنعت ما در وضعیت فروش شیشه در مثال یاد شده است که با انرژی زیاد ارزش افزوده ناچیز کسب می‌کند و به دلیل نبود برنامه توسعه صنعتی حرکت به سمت صنایع پایین دست و ایجاد ارزش افزوده بیشتر منتفی شده است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: زمانی که این خلا برنامه توسعه صنعتی را کنار بهره‌وری پایین صنایع می‌گذاریم متوجه می‌شویم که ناترازی برق عملاً از این مسئله شروع شده و به نوعی ناترازی محصول جانبی موارد یاد شده است.

آل‌هاشم گفت: در دو سال گذشته بدون سیاست قیمتی و با اعمال راهکارهای تشویقی زمینه کاهش مصرف برق خانگی مهیا شد و اتفاقات بسیار خوبی در این حوزه رقم خورد حال که مسئله برق خانگی علاج شده است باید به سمت سایر مشترکان رفت و اولین اولویت حل مسئله صنایع است.

پس از آل‌هاشم، مهدی دودابی، کارشناس ارشد حوزه اقتصاد انرژی با اشاره به نقش سیاست‌گذاری صنعتی کشور گفت: نبود برنامه توسعه صنعتی در کشور به معنای عدم فهم نیاز به توسعه صنایع پایین دست نیست زیرا سیاستگذار کشور ما مدت‌هاست متوجه شده باید به سمت توسعه پایین دست حرکت کند.

این کارشناس انرژی گفت: نکته مهم در این مسیر آن است که سیاستگذار ما در راه درستی برای رسیدن به توسعه پایین دست حرکت نمی‌کند و به جای بسترسازی و اعمال سیاست‌های مشوقانه به سمت اعمال سیاست‌های حاکمیتی و بعضاً شوک محور حرکت کرده است.

وی افزود: در همین چند ماه اخیر مصوباتی نظیر نرخ خوراک گاز و اعمال عوارض صادراتی دقیقاً همین نگاه را نشان می‌دهد که به جای بسترسازی و داشتن یک برنامه توسعه صنعتی دقیق حرکت ما به نحوی بوده است که بدون نیاز به وضعیت کشور صرفاً پایین‌دست را توسعه دهیم.

دودابی بیان کرد: باید به سمتی حرکت کنیم که برنامه توسعه صنعتی در کشور استقرار پیدا کرده و ذیل این برنامه با پیوست‌های گوناگون از جمله پیوست انرژی صنایع کشور گسترش پیدا کند و علاوه بر رسیدن به حداکثر تولید ناخالص داخلی ظرفیت شبکه برق کشور شکوفا شود.