به گزارش خبرگزاری مهر، نشست پیرامون اهمیت رویداد بزرگ پیاده روی اربعین با حضور علی‌اصغر شالبافیان، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی و محمدحسین ایمانی خوشخو، رئیس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی در سالن خلیج فارس معاونت گردشگری برگزار شد.

علی‌اصغر شالبافیان، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی در این نشست گفت: جاذبه‌های گردشگری از دو بعد مکان محور و زمان محور مورد بررسی قرار می‌گیرند. امروزه جاذبه‌های مکان محور جای خود را به جاذبه‌های زمان محور داده‌اند؛ در حال حاضر اهمیت جاذبه‌های زمان محور به گونه‌ای است که در زمره مهمترین سیاستگذاری گردشگری قرار گرفته است.

وی افزود: طیف برگزاری جاذبه‌های زمان محور (رویدادها) بسیار متنوع است؛ رویدادها متأثر از موضوع‌های مختلف میراث فرهنگی، کشاورزی، آئینی، دینی و مذهبی و.... هستند. رویدادها ظرفیت‌های بالقوه ای دارند که می‌توانیم متناسب با سلیقه و ذائقه مسافران و گردشگران از آن استفاده کنیم.

وی خاطرنشان کرد: اثرات ابر رویداد پیاده روی اربعین تنها محدود به عراق نیست. ۶ استان غربی ایران از آذربایجان غربی تا ایلام و همچنین دو استان سیستان و بلوچستان و خرسان رضوی نیز درگیر برگزاری این رویداد هستند. مسیر زائران نیز از ۱۲ استان کشورمان با محوریت ۵ استان مانند همدان و کهگیلویه و بویراحمد می‌گذرد.

توجهی به رویکرد معنوی سفر نکرده‌ایم

محمدحسین ایمانی خوشخو، رئیس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی نیز در این نشست گفت: بحث جاذبه گردشگری بسیار مهم است. مرکز ثقل گردشگری جاذبه است. موتور گردشگری بدون داشتن جاذبه حرکت نمی‌کند. مزیت در گردشگری نیز اهمیت دارد. مزیت عامل اصلی برنده بودن در رقابت گردشگری است. هرچند مزیت حمل و نقل و مدیریت و.‌.. مهم است اما مزیت جاذبه جایگاه بالاتری دارد. امروزه کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه، علاوه بر فراهم ساختن زیرساخت‌ها به دنبال ایجاد جاذبه‌های گردشگری نیز هستند.

وی افزود: در میان جاذبه‌های مزیت آور، رویدادها از اهمیت زیادی برخوردارند. اهمیت این مساله باعث شده این جوامع با توجه به منابع شأن به لحاظ زمانی و مکانی رویدادی را خلق کنند از این رو خلق یک رویداد و توجه به جاذبه‌ها مزیت محسوب می‌شود.

وی گفت: رویدادهای بزرگی مانند پیاده روی اربعین از دو منظر اجتماعی و فرهنگی قابل مطالعه است. از دیدگاه اجتماعی، مدیریت این ابر رویداد بسیار سخت است زیرا انبوه زیادی از مردم در یک زمان و مکان مشخص از یک نقطه‌ای به نقطه دیگر سفر می‌کنند. از دیدگاه فرهنگی نیز مساله گردشگری از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا گردشگری یکی از مؤلفه‌های فرهنگی قلمداد می‌شود؛ گردشگر یک رسانه‌ای است که پیامی را از یک نقطه به نقطه انتقال می‌دهد. این مؤلفه نیز باید مورد مطالعه قرار بگیرد.

برگزاری کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت

وی افزود: در کتاب‌های علمی گردشگری تنها از مکه و زیارت خانه خدا به عنوان بزرگترین رویداد مذهبی نام می‌برند در حالی که رویداد پیاده روی اربعین نیز بسیار اهمیت دارد زیرا خیل عظیمی از زوار امام حسین (ع) که حدود ۱۵ الی ۱۶ میلیون نفر می‌شوند، از یک مسیری پیاده روی را آغاز و به سمت کربلا راهی می‌شوند.

وی تصریح کرد: ضمن مزیت گردشگری، رویکرد معنوی سفر نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. متأسفانه ما به رویکرد معنوی سفر توجهی نکرده‌ایم. این مساله باید تقویت شود. انگیزه اصلی مردم از سفر، بازگرداندن آرامش روح شأن است. روح پدیده غیر مادی و معنوی است که تنها چند صباح در کالبد بدن گرفتار است. روح برای رهایی از این کالبد و زندان نیاز به استراحت و سفر دارد. ما به دلیل اهمیت این مساله چندین دوره کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت با رویکرد سلامت معنوی برگزار کرده‌ایم. پنجمین دوره آن نیز امسال ۱۸ مهر ماه برگزار می‌شود. خوشبختانه برگزاری چنین کنفرانسی مورد توجه بسیاری از محققان خارجی نیز قرار گرفته است.

ایمانی تاکید کرد: رویکرد معنوی در تمامی گونه‌های گردشگری به ویژه ابر رویداد پیاده روی اربعین قابل مطالعه است. این رویداد مذهبی وابستگی زمانی و مکانی دارد اما برخی از رویدادها فقط وابستگی زمانی یا مکانی دارند. قطعاً مدیریت این رویداد بسیار سخت است. فلسفه اصلی راهپیمایی اربعین این است که مردم با ورود به کانال و اتصال به آن چیزی که دوست دارند، به آرامش برسند. این پدیده بزرگ طی ۲۰۰ الی ۳۰۰ سال اخیر در ایران شکل گرفته و مردم به علت ارتباط معنوی خاص با سیدالشهدا (ع) خودجوش هر سال به راهپیمایی اربعین می‌روند.

رئیس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی گفت: سه مقوله هدف، موضوع و انگیزه در رویداد بزرگ پیاده روی اربعین قابل مطالعه است. زائران در این رویداد اتصال به خالق را بیشتر احساس می‌کنند. رشد معنوی انسانی، بازیابی انرژی جسم و روح، شور و شعف، فلسفه اصلی راهپیمایی اربعین است.

به گفته وی، مدیریت این راهپیمایی اربعین نیز طی سال‌های آینده بسیار اهمیت دارد. برای کنترل و مدیریت این راهپیمایی باید نقطه آغاز را مد نظر قرار دهیم. مسافت بصره تا کربلا ۵۰۰ کیلومتر است. چنین مسافتی طی سال‌های آینده جوابگوی نیازهای زائران نیست. ما می‌توانیم وسعت مکانی اربعین را افزایش دهیم. اعلام کنیم پیاده روی اربعین از تمام شهرها به سمت کربلا است و اگر یک نفر از شهر خودش به سمت کربلا حتی یک تا ۲ کیلومتر را نیز طی کند، ثوابش به او می‌رسد. همچنین می‌توانیم به فکر مقصد مکمل در ایران باشیم.

وی در پایان تاکید کرد: همچنین این رویداد بزرگ باید از ابعاد مختلف مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، معنوی و مردم شناسی مورد مطالعه قرار بگیرد.