به گزارش خبرگزاری اقتصادایران،مصطفی پورعلی، مدیرکل پیشین ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: پرونده پیشنهادی منظر فرهنگی ماسوله بنا بر نظر مشورتی و مصوبه شورای ملی ثبت آثار در سال ١٤٠٠ برای دبیرخانه مرکز میراث جهانی یونسکو ارسال شد. منظر فرهنگی ماسوله از سال ٢٠٠٧ میلادی در «فهرست در انتظار» میراث جهانی یونسکو قرار داشته و به لحاظ حفاظتی و مدیریتی از شرایط قابل قبولی برای نامزدی ثبت در فهرست میراث جهانی برخوردار بوده و هست.

پورعلی ادامه داد: ارزیابی میدانی پرونده از سوی شورای جهانی بافت‌ها و بناهای تاریخی (ایکوموس) در تابستان ١٤٠١ توسط کارشناس اعزامی یونسکو انجام و بنا بر اذعان همگان، گزارش ارزیابی حائز جنبه‌های کاملاً مثبت سایت است، امری که ایکوموس جهانی نیز بر اساس آن در نظریه خود، به تأیید شرایط حفاظتی ماسوله اذعان کرده است.

مدیرکل پیشین ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی تصریح کرد: پرونده ثبت جهانی ماسوله، بسان سنوات پیشین در مورد دیگر پرونده‌های جهانی، در دفتر موسوم به «دفتر تدوین پرونده‌های ثبت جهانی» تهیه شده است، دفتری که به دلیل ضرورت ساماندهی‌های ساختاری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و با نظر سازمان بازرسی کل کشور، در دولت جدید پس از ارسال پرونده ماسوله به یونسکو، به طور رسمی در ذیل اداره کل ثبت آثار معاونت میراث فرهنگی بازتعریف و به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

شائبه‌های مطرح شده در خصوص نظر ایکوموس راجع به پرونده ماسوله، به ابهاماتی بر می‌گردد که ایکوموس علی‌الظاهر به‌دلیل عدم امکان ارتباط کامل با کارشناسان تهیه‌کننده پرونده ایجاد شده؛ بدیهی است این موضوع نگرانی‌هایی را برای طرح موضوع ثبت جهانی ماسوله در کمیته میراث جهانی را فراهم می‌کرد، از این رو در ماه گذشته، هیأتی از کارشناسان متخصص در حوزه ثبت جهانی از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به یونسکو اعزام و رایزنی‌های لازم در راستای بازتبیین ارزش‌های منظر فرهنگی ماسوله و رفع ابهامات مطروحه با اعضای کمیته میراث جهانی به انجام رسید.

پورعلی توضیح داد: کمیته میراث جهانی متشکل از ٢١ کشور منتخب از میان کشورهای عضو کنوانسیون میراث جهانی بوده و مرجع تصمیم‌گیری قطعی در خصوص ثبت یا عدم ثبت جهانی آثار پیشنهادی کشورهاست.

در این میان، ایکوموس، نهاد مشورتی مستقل از کمیته میراث جهانی است که اعضای کمیته میراث جهانی پس از استماع نظرات مشورتی این نهاد، به ثبت یا عدم ثبت یا تصمیماتی موسوم به «ریفر» یا «دیفر» یک پرونده رأی می‌دهند.

وی اظهار کرد: در گذشته و طبق روال مرسوم کمیته میراث جهانی، موارد عدیده‌ای پیش آمده است که کمیته میراث جهانی به اصلاح یا تکمیل نظر ایکوموس رأی داده باشد، برای مثال در پرونده راه‌آهن، یا محور ساسانی فارس یا حتی شهر تاریخی یزد، با وجود نظر «دیفر» ایکوموس، کمیته میراث جهانی با ثبت این پرونده‌ها موافقت کرد.

مشاور ویژه معاون میراث‌فرهنگی گفت: قطعاً وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تمام تلاش خود را برای موفقیت پرونده‌های پیشنهادی ایران در اجلاس کمیته میراث جهانی پیش رو که مقرر است در اواخر شهریورماه در ریاض عربستان برگزار شود، به انجام خواهد رساند.

پورعلی ابراز امیدواری کرد اخبار نهایی تصمیمات کمیته میراث جهانی پیش رو، شادی‌بخش و موفقیت‌آمیز رقم بخورد.