به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، محمد زاغری تولیدکننده انواع پروفیل آلومینیومی با انتشار مطلبی با عنوان "سرنوشت ترسناک شرکت‌های تولیدی" اعلام کرد: قطع برق شرکت های صنعتی باعث شده صنعت گران که با هزینه‌‌‌های افسار گسیخته تولید مواجهند، متحمل خسارات مالی شدیدی شوند. متاسفانه این موضوع تنها باعث مختل شدن روند تولید و از دست دادن مزیت رقابتی تولیدکنندگان داخلی نسبت به رقبای خارجی شده است.

با گذشت بیش از چهار ماه از شروع سال‌، تولیدکنندگان با چالش‌‌‌هایی مانند محدودیت‌‌‌های انرژی و افزایش قیمت، مسائل مالیاتی، افزایش هزینه‌‌‌های ثابت و متغیر، شرایط دشوار واردات قطعات و ملزومات، مشکلات تامین منابع مالی ارزی برای واردات، کمبود نیروی انسانی ماهر، کمبود نقدینگی، نوسان قیمت مواد اولیه و تشریفات اداری طولانی مواجه هستند. این مشکلات باعث شده‌‌‌ سرنوشت اکثر شرکت های تولیدی به تعطیلی ختم شود. در صورتی که تقاضا برای محصولات مناسب است اما مشتریان تمایل به خرید اعتباری دارند و این مسئله با توجه به خرید نقدی مواد اولیه، برای تولیدکنندگان قابل قبول نیست.

زمانی که برق مجموعه قطع می‌شود بلافاصله با وصل شدن نمی‌توان به تولید ادامه داد. زیرا دستگاه‌‌‌های پرس اکستروژن باید به دمای خاصی برسند و سپس فرآیند پرس انجام شود. در غیر‌ این صورت با روشن کردن دستگاه‌‌‌ها قبل از رسیدن به دمای مورد نظر، ممکن است خسارات‌‌‌ مالی هنگفتی به تولیدکنندگان وارد شود.

به‌ عنوان مثال در گذشته با قطع برق و کاهش دمای قطعه کانتینر در دستگاه پرس به‌دلیل عدم‌ توجه کارگران به دمای قطعه و روشن کردن دستگاه، خسارات زیادی وارد و ۱.۲۷ میلیارد تومان برای جایگزینی قطعه مورد نظر هزینه‌‌‌ شد. همچنین فولاد مورد نیاز برای ساخت قطعه را از خارج وارد کرده و سایر مراحل مانند تراشکاری، آبکاری و... در داخل انجام می شد اما در برخی موارد به‌دلیل شرایط دشوار واردات به ناچار باید ملزومات موردنیاز را از بازار‌‌‌های داخلی تهیه کرد ولی به سبب وجود واسطه‌‌‌گران، باید قیمت‌های بالاتر پرداخت کرد.

در این شرایط برای اینکه بار دیگر با قطعی برق متحمل چنین خساراتی نشد، مولد برق خریداری شد اما گرهی از کار باز نشد. زیرا مولد‌‌‌های برق جوابگوی نیاز دستگاه‌‌‌ها نبودند. به همین دلیل در زمان قطعی برق برای اینکه مولد‌‌‌ها امکان تامین برق موردنیاز دستگاه‌‌‌ها را داشته باشند با نیمی از توان به تولید ادامه داده می شود.

یکی از راهکار‌‌‌هایی که برای جبران عقب‌‌‌افتادگی‌‌‌های برنامه‌‌‌ تولید وجود دارد، ادامه فعالیت در روز‌‌‌های پایانی هفته است اما این موضوع مورد قبول کارکنان نیست و باعث افزایش هزینه‌‌‌های مجموعه می‌شود. متاسفانه تهیه سوخت مورد نیاز برای مولد‌‌‌های برق هم به چالشی برای تولیدکنندگان تبدیل شده است. به‌رغم اینکه بیشتر تولیدکنندگان تمام مدارک موردنیاز برای اخذ سهمیه دولتی گازوئیل را به نهاد‌‌‌های مربوط ارائه دادند، کماکان سوخت موردنیاز به صورت آزاد خریداری می‌‌‌شود. در کنار محدودیت‌‌‌های انرژی، افزایش هزینه‌‌‌های انرژی هم برای تولیدکنندگان مشکل‌‌‌ساز شده است.

در کنار تمام مشکلات متاسفانه واردات قالب‌‌‌های سوئدی باکیفیت متوقف شده و در مقابل واردات قالب‌‌‌های بی‌‌‌کیفیت از کشور‌‌‌های چین، اوکراین و روسیه رواج یافته است. کیفیت این قالب‌‌‌ها طوری است که پس از چند بار استفاده و افزایش دما، برخی جزئیات آنها مانند محل اتصالات، پیچ‌‌‌ها و لاستیک‌ های اتصال‌‌‌ دهنده یا از بین می‌روند یا دچار تغییر اندازه می‌‌‌شوند.

در این شرایط که تولیدکنندگان چاره‌‌‌ای جز استفاده از این محصولات ندارند، باید مراقب دمای قالب‌‌‌ها باشند که بسیار افزایش نیابند و پروفیل‌‌‌هایی در تناژ بالا با این قالب‌‌‌ها پرس نکنند. همگام با کاهش کیفیت قالب‌‌‌ها، قیمت آنها نیز روند صعودی گرفته است. تنها رقیب تولیدکنندگان ایرانی در منطقه، تولیدکنندگان ترک هستند که با استفاده از مواد اولیه مرغوب و تولید محصولاتی باکیفیت از ایران پیشی گرفتند.

در صورتی که تولیدکنندگان ایرانی امکان رقابت با آنها را دارند اما در داخل برخی کارگاه‌‌‌های غیرمجاز که از مواد اولیه نامرغوب استفاده می‌‌‌کنند، باعث برهم خوردن تعادل بازار و کند شدن حرکت تولیدکنندگان محصولات باکیفیت شدند.

نبود استانداردی مشخص برای تولید پروفیل‌‌‌های آلومینیومی و عدم‌ نظارت سازمان‌های مربوطه نیز مشکلات را پیچیده‌‌‌تر کرده و برخی تولیدکنندگان به‌دلیل تقاضای مشتریان برای محصولات ارزان‌قیمت و رقابت با سایر صنعتگران، کیفیت محصول را کاهش می‌‌‌دهند. با کاهش کیفیت، دوام و ماندگاری محصولات نیز کاهش می‌‌‌یابد.