تأمین مالی پژوهشهای دانشبنیان با تسهیلات 2 میلیاردی
اقتصاد ایران: بنیاد ملی علم ایران با پوشش 80 درصد از هزینهها و اعطای سقف 2 میلیارد تومان برای طرحهای پژوهشی و دانشبنیان قصد دارد فناوران را در تأمین مالی پروژههای خود کمک کند.
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، بنیاد ملی علم ایران (صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران سابق) در نظر دارد در راستای پوشش ریسک طرحهای پژوهش کاربردی شرکتهای دانشبنیان مبلغی معادل 2 میلیارد تومان به صورت بلاعوض هزینه نماید.
انجام پژوهش به ویژه در مراحل ابتدایی که در آن مطالعات پایه و کاربردی و یا ایده مورد بررسی قرار میگیرد، بسیار دشوار است؛ چرا که اولاَ فاصله زیادی تا بازار و فروش محصول دارد و ثانیاَ نیاز به هزینههای زیادی دارد. مجموع این دو عامل سبب میشود تا انجام پژوهش در این مراحل ریسک بالایی داشته باشد و شرکتهای صنعتی و دانشبنیان به سراغ این دسته از پژوهشها نروند.
این بخش از هزینهها به قدری مهم است که کشورهای توسعهیافته، سهم قابل توجهی برای آن در ساختار بودجه قائل هستند. برای مثال در ایالات متحده آمریکا در سال 2022، 708 میلیارد دلار هزینه شده است که 15.2 به پژوهشهای بنیادین، 19.7 درصد به پژوهشهای کاربردی و 65.1 به توسعه تخصیص یافته بود. از مجموعه 139.5 میلیارد دلار هزینه شده در پژوهشهای کابردی، 32.5 درصد آن (45.33 میلیار دلار) به وسیله دولت هزینه شده 67.5 درصد از آن به وسیله بخش خصوصی، دانشگاه و سایر مؤسسات غیرانتفاعی هزینه شده است.
در کشور ایران با توجه به کمتوجهی بخش خصوصی به پژوهش و هزینهکرد کم در آن ضروری است تا دولت نقش ویژهای در ارائه پژوهانههای (گرنت) پژوهشی به صورت هوشمند داشته باشد و شرکتهای دانشبنیان را به رفتار درآورد.
بنیاد ملی علم ایران در نظر دارد با پوشش 80 درصد از هزینهها و سقف 2 میلیارد تومان، خلأ مربوط به پژوهشهای پرریسک شرکتهای دانشبنیان را پر نماید و شرکتهای دانشبنیان میتوانند با ارائه یک تقاضای پژوهشی پرریسک و تأمین 20 درصد از کل مبلغ پروژه میتواند در این برنامه شرکت نماید.
هدف این برنامه طراحی فرآیندی است که در آن:
- ریسک پژوهشی مربوط به شرکتهای دانشبنیان کم شود.
- شرکتهای دانشبنیان جهت انجام نوآوری ترغیب شده و انجام آن تبدیل به فرهنگ و رفتارشان شود.
- تولید محصولات پیچیده دانشبنیان و انتقال دانش از دانشگاه به صنعت تبدیل به رویه شود.
به منظور تحقق اهداف فوق، پژوهش مطرح شده از سوی شرکتهای دانشبنیان باید ویژگیهایی داشته باشد که به شرح زیر است:
- تقاضا باید پژوهشی باشد که این پژوهش میتواند برای بهینهسازی محصول قبل و یا ساخت محصول جدید باشد.
- دانش فنی تقاضای پژوهشی نباید در کشور موجود باشد.
- تقاضای پژوهشی در راستای ساخت و تولید نسل بعدی شرکتهای دانشبنیان باشد. به عبارت دیگر، محصول مرتبط با آن پژوهش اگر دارای رقیب جدی در داخل و خارج از کشور است باید تفاوت شاخصی با آن محصولات داشته باشد.
- انجام این پژوهش باید در قالب برونسپاری توسط شرکت دانشبنیان انجام شود. به عبارت بهتر اگر شرکت قصد داشته باشد به صورت تحقیق و توسعه داخلی تقاضای پژوهشی خود را انجام دهد حمایت این برنامه به آن تعلق نمیگیرد. برونسپاری به فرد، هسته و یا شرکتی تعلق میگیرد که پژوهشگر اصلی آن یک عضو هیئت علمی وابسته به یکی از موسسات آموزش عالی در داخل کشور باشد.
لازم به ذکر است که تمام اعتبار این پروژه به پژوهشگر اصلی و تیم آن تعلق میگیرد و در فرآیند اجرا در قالب نظارت مرحله به مرحله و دریافت شرح خدمات مطابق با ادعاهای مطرح شده در پروپوزال هزینه پژوهش واریز خواهد شد. این تیم پژوهشی را شرکت دانشبنیان نیز میتواند معرفی نماید. هزینههای قابل قبول این برنامه، حقالتحقیق، مواد اولیه و خدمات است.
مخاطبین این برنامه شرکتهای دانشبنیان نوع 1 و 2 هستند.