به گزارش خبرنگار مهر، نوروز ۱۴۰۱ برای مردم ایران، متفاوت از نوروز ۹۹ و ۱۴۰۰ بود. زیرا، وقتی کرونا از اواخر سال ۹۸ وارد کشور شد، شرایط نوروز ۹۹ به طور کلی دستخوش پاندمی کووید ۱۹ گردید.

ترس و وحشت از کرونا، اعمال محدودیت‌های جاده‌ای و…، باعث شد تا خیلی از هموطنان در خانه بمانند.

البته بعد از تجربه اولین موج کرونا در کشور، شاهد اوج گیری سفرها در تابستان ۱۳۹۹ بودیم و همین موضوع باعث شدت گرفتن بیماری و افزایش موارد ابتلاء و فوتی شد.

هنوز از واکسن کرونا خبری نبود و مردم می‌بایست ماسک می‌زدند و پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کردند.

نوروز ۱۴۰۰ هم تقریباً مثل نوروز ۱۳۹۹ بود و خیلی از مردم جرأت رفتن به مسافرت را نداشتند.

در واقع، پاندمی کرونا باعث شد تا مردم ایران که همواره دنبال یک روز تعطیل در تقویم کشور هستند تا بار سفر ببندند؛ در نوروز ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰، قید سفر رفتن را بزنند و در خانه بمانند.

با شروع سال ۱۴۰۰ و گذشت بیش از یک سال از شروع پاندمی در کشور، به تدریج شاهد واردات واکسن کرونا به کشور بودیم. اما، سرعت گرفتن واکسیناسیون در نیمه دوم سال ۱۴۰۰، به یکباره شرایط را بهبود بخشید و اغلب مردم موفق شدند واکسن کرونا را دریافت کنند و این روند با تزریق دوز دوم و سوم برای برخی از افراد جامعه ادامه پیدا کرد.

در روزهای پایانی سال ۱۴۰۰، وارد موج ششم کرونا شده ایم و تقریباً همه منتظر آمدن نوروز ۱۴۰۱ بودند. خیلی‌ها بار سفر بسته بودند و می‌خواستند نوروز سوم در پاندمی کرونا را از خانه‌ها بیرون بزنند و اینگونه بود که نوروز ۱۴۰۱، با حجم انبوهی از سفرهای نوروزی مواجه شدیم.

این در حالی بود که برخی از متخصصین پزشکی، نسبت به اوج گیری بیماری در موج ششم و بعد از پایان تعطیلات نوروز ۱۴۰۱ نگران بودند. اما، اینگونه نشد و موج ششم را بدون هر گونه تغییری در روند ابتلاء و فوتی‌ها پشت سر گذراندیم.