به گزارش خبرگزاری اقتصادایران،رادیو اقتصاد در برنامه روزی نو  با حضور  علیرضا پیمان پاک رئیس سازمان توسعه تجارت ایران و معاون وزیر صمت به مات تجاری ایران و چین پرداخت .

هفته گذشته آقای رئیسی سفری به چین داشتند و سه و نیم میلیارد دلار قرارداد صنعتی در صنعت خودرو، معدن، الکترونیک توانستند با چینی‌ها امضا کنند. البته این را می‌دانیم که واردات چین در حدود ۲۵۰۰ میلیارد دلار است که ایران تنها سهم ۱۳-۱۴ میلیارد دلاری را دارد امیدواریم که بتوانیم این را گسترش دهیم این‌ها همه گفته‌های آقای پیمان پاک بودند، سلام بر شما آقای پیمان پاک، ما می‌خواهیم راجع به این صحبت کنیم که آن‌هایی که تبدیل به قرارداد شدند یعنی در حوزه‌های مختلفی تقریبا در ۵ رشته اصلی که ایران توانمندی دارد و در تولید ناخالص داخلی ما حرفی برای گفتن داریم، تفاهم یا قرارداد‌هایی امضا شده، کدام‌ها اولویت بالاتری دارند و در صدر قرارداد هستند؟ روزنامه‌ها خبر از خودرو را دادند، اول در زمینه خودرو بفرمائید که توافق یا تفاهم است و به چه شکل است؟
 ابتدا توضیحی خدمت شما عرض کنم، در مصاحبه‌های مختلف هم بنده تاکید کردم که تاکید دو طرف ایرانی و چینی بر این بوده که محرمانگی کامل این توافقات حفظ شود و با توجه به مخاطراتی که ناشی از تحریم‌ها ممکن است برای شرکت‌های چینی به وجود بیاید از بیان جزئیات این توافقات یک مقدار باید خودداری کرد و هوشمندانه‌تر عمل کرد که این توافقات دچار چالش نشود و صنعتگران و فعالان اقتصادی بتوانند از آن نفع ببرند و در حد شعار سیاسی نباشد واین یک اصل است که ما در همه زمینه‌ها این را رعایت می‌کنیم، اما با توجه به پتانسیل‌های بالای چین در حوزه فناوری که در بسیاری از رشته‌های صنعتی امروز در بخش فناوری و در سطوح دانش و فناوری پیشرو است در دنیا، صنایع ما ضروری بود که یک مشارکت‌هایی را با برند‌ها و شرکت‌ها و مجموعه‌های بزرگ چینی ارتباطاتشان را برقرار کنند با دو هدف یکی این که سطح فناوری را افزایش دهند، راندمان و بهره وری تولید را بتوانند افزایش دهند و نکته مهم‌تر این است که از این ظرفیت بتوانند استفاده کنند برای این که در بازار‌های جهانی بتوانند با مشارکت با طرف‌های چینی از فرصت کسب بازار‌های جهانی استفاده کنند به این منظور که در برخی از رشته‌ها توافق شد با تولید مشترک در ایران برای استفاده از بازار‌هایی مثل عراق، افغانستان که ما غرابت سیاسی و اجتماعی بالایی داریم یا بحث استفاده از ظرفیت‌های جدید مثل بازار اتحادیه اوراسیا با توجه به تجارت آزادی که توافق شده و به زودی اجرایی می‌شود یا همچنین بازار‌های کشور‌های آسیای میانه، حوزه خلیج فارس با توجه به این که الان هزینه‌های حمل به شدت افزایش پیدا کرده در حوزه تجارت جهانی و این افزایش هزینه ها، افزایش قیمت تمام شده کالا را به دنبال دارد، ایران هم ظرفیت صنعتی خوبی دارد هم موقعیت ژئوپلتیکی خوبی دارد و هم دسترسی و نزدیکی به بازار‌های خاورمیانه را دارد و هم نیروی کار متخصص و منابع مناسب اولیه از جمله انرژی منابع معدنی، در این زمینه‌ها هم توافقات خوبی صورت گرفت که در قالب شهرک‌های صنعتی مشترک، واحد‌های تولیدی مشترک ما بتوانیم از ظرفیت شرکت‌های برند چینی استفاده کنیم و با تولید مشترک بتوانیم هم کیفیت کالا‌های خودمان را افزایش دهیم هم بتوانیم با افزایش مقیاس تولید در بازار‌های منطقه، یک نفوذ جدی را به صورت مشترک داشته باشیم.

 ما می‌خواهیم خبر جدیدی را از این دستاورد‌ها برای شنوندگان رادیو اقتصاد که مرجع اقتصادی ایران است و تنها شبکه رادیویی اقتصادی است داشته باشیم، این صحبت‌ها گفته شده، یک بحثی که مطرح شد بحث توافقات نفتی است، آیا چینی‌ها قصد دارند که در صنعت نفت و گاز ما سرمایه گذاری کنند؟ می‌دانم یک سری ملاحظاتی است آن جایی که ملاحظات نیست را بفرمائید.
 در حوزه انرژی ما فعالیت‌های گسترده‌ای را با چینی‌ها داریم و برنامه‌های مختلفی را دنبال کردیم. در حوزه نفت و گاز هم دوستان وزارت نفت مذاکرات جدی و خوبی داشتند حالا جزئیات آن را باید از آن دوستان جویا شوید.

 در این سفر بود و توافقاتی انجام شد یا نه؟
بله مذاکراتی تیم‌های مختلف در حوزه نفت داشتند.

ولی قراردادی امضا نشد؟
 توافقاتی که ما داشتیم این بود که مجموعه‌های تخصصی در حوزه‌های خودشان گزارش دهی کنند این توافقی بود که ما با دوستان در حوزه‌های مختلف داشتیم، ولی به واسطه بحث صنعت، معدن و تجارت غیرنفتی، من در حوزه تجارت غیرنفتی هم توضیحاتی خدمت عزیزان دادم، ولی نکته‌ای که مشابه همین فرآیند را ما با چینی‌ها داشتیم در حوزه معدن بود، معدن هم یک ظرفیتی است که اگر بیش از منابع نفتی ما ارزش نداشته باشد برای کشور، ارزشش کمتر نیست و ما هم در سال‌های گذشته به حوزه معدن استحصال، بهره برداری و ایجاد ارزش افزوده از این ذخایر خدادادی خودمان کمتر توج کردیم، چین هم یکی از بزرگترین مصرف کنندگان محصولات معدنی است، با دو هدف ما مذاکرات جدی با چینی‌ها داشتیم، یکی این که در قالب قرارداد‌های مختلف این‌ها بیایند معادن را اکتشاف کنند، تولید کنند، تبدیل به محصول نیمه خام کنند و بتوانند صادر کنند یا این که زنجیره‌های ارزش را در کشور ما ایجاد کنند برای صادرات به کشور‌های منطقه. توافقات خوبی در این زمینه صورت گرفت، در بعضی از محصولات معدنی، چین یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انحصاری این محصولات در دنیا خواهد شد، ارزش افزوده برخی از محصولات معدنی تا ۱۰۰ درصد است یعنی شما به ازای یک دلار تولیدی می‌توانید دو دلار درآمد داشته باشید، یک دلار سود کامل باشد خوب در این حوزه‌ها ما مذاکرات جدی کردیم که از ظرفیت و تکنولوژی‌های خوب چینی که در مقیاس بالا می‌تواند معادن ما را فعال کند استفاده کنیم با سرمایه خود چینی‌ها، با مشارکت خود چینی‌ها و بتوانیم، چون معادن ما، میادین نفتی ما در برخی از بخش‌ها به نوعی می‌شود گفت منحصر است و از نظر جغرافیایی پراکندگی اش کمتر است، ولی معادن ما پراکندگی خوبی دارد این کنار افزایش درآمد و کسب درآمد برای ما می‌تواند منجر به توسعه و آن توسعه منطقه‌ای و توسعه استان‌ها و مناطق مختلف کشور هم بشود.

 ما می‌خواهیم دستاوردی از مصاحبه با شما داشته باشیم، در رسانه‌ها مطرح شد درحوزه صنایع لبنی قرار است ما اوت سورس انجام دهیم مثل این که برویم در چین تولید کنیم، این صحت دارد؟
 این را من در جریان نیستم، اما نکته مهمی که وجود دارد در حوزه محصولات کشاورزی ما توافقات بسیار خوبی داشتیم یکی از کار‌هایی که در این سفر انجام شد بیش از ۵۰ فعال اقتصادی و تجاری همراه هیات رئیس جمهور آن جا آمدند بعد از سه سال که محدودیت داشتند در سفر به چین، مذاکرات حضوری بسیار تاثیر دارددر توسعه روابط جدی، این هیات توانست وارد چین شود با مجموعه‌های متناظر خودش صحبت کرد بیش از نیمی از آن‌ها درحوزه کشاورزی و محصولات مختلف کشاورزی بودند، ما در حوزه آبزیان توافقات و قرارداد‌های خیلی خوبی داشتیم ما قرارداد‌های مختلفی را در زمینه محصولات آبزی منعقد کردیم، یک سری تفاهم نامه‌هایی که وزارت جهاد منعقد کرد در خصوص رجیستری برخی از محصولات جدید کشاورزی ما بود هم در حوزه لبنیات و هم در حوزه آبزیان و هم در حوزه سیب و کیوی، این‌ها پذیرش شد. می‌دانید که در سال‌های گذشته بسیاری از محصولات کشاورزی ما به کشور‌هایی مثل ویتنام و تایوان می‌رفت و از آن جا ری اکسپورت می‌شد به چین و این هزینه را افزایش می‌داد، چون ما بحث رجیستری را نداشتیم، بحث توافقات دامپزشکی و توافقات قرنطینه را نداشتیم، الحمدلله طی یکی دو سال اخیر این اتفاق افتاده هم در حوزه مرکبات و هم در حوزه محصولات کشاورزی و مواد لبنی و هم درحوزه آبزیان و این یک اتفاق بسیار خوبی است، چون بازار بسیار بزرگی وجود دارد، در همین سفر مذاکراتی در حوزه مرکبات صورت گرفت، یکی از مصرف کنندگان و واردکنندگان چینی بیش از ۶۰ هزار تن سفارش گذاشت برای مرکبات ایران که این باید پروسه فنی اش طی شود و مسائل قیمتی و کار‌های مختلفش و این نشان می‌دهد یک افق بسیار خوبی پیش روی صادرات محصولات کشاورزی و صنایع غذایی ما به چین وجود دارد.

 امیدواریم در زمینه صادرات غیرنفتی به چین توفیقاتی حاصل شود.