طی روزهای اخیر، سیگنالهای برجامی متناقضی از سوی واشنگتن و تروییکای اروپایی به نظام بین الملل مخابره می شود! برخی مقامات غربی سخن از عزم خود برای تکمیل مذاکرات وین و برخی دیگر، مدعی امتناع از بازگشت به  میز مذاکره شده اند.

این مواضع سلبی و ایجابی، از یک سو بیانگر رویکرد پارادوکسیکال و ریاکارانه همیشگی  غرب در مواجهه با تحولات جهانی واز سوی دیگر، سندی دال بر نگاه سیاسی و غیر حقوقی آمریکا و اتحادیه اروپا نسبت به مذاکرات احیای برجام می باشد. در این میان، غرب تلاش می کند آدرسهای برجامی وارونه و دروغینی را به افکار عمومی دنیا مخابره کند.

مواجهه با این روند، عزم راسخ دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان ( خصوصا در حوزه دیپلماسی عمومی) را می طلبد.

یکی از این آدرسهای غلط، مربوط به "مذاکرات امان" و ماهیت آن می‌باشد. برخلاف آنچه مقامات غربی و رسانه های وابسته به آنهامدعی هستند، مذاکرات امان  نقطه آغاز مذاکرات برجامی ایران و اتحادیه اروپا پس از توقفی  چندماهه نبوده است!

از زمان برگزاری آخرین دورمذاکرات برجامی در  ماه سپتامبر( شهریورماه امسال )، ملاحظات برجامی طرفین و حتی برخی پیشنهادات ابتکاری در قالب "دیپلماسی پنهان"و از طرق گوناگون مورد بحث و گفت وگو قرار گرفته است.

متعاقبا  و در کانالی موازی، مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و نمایندگان آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز از طریق نمایندگی کشورمان در وین (در قالب رایزنی های رسمی و غیر رسمی) ادامه داشته و متوقف نگردیده است.

از این رو مذاکرات امان، "نقطه آشکارساز" و نه "نقطه آغاز " رایزنی های برجامی"میان ایران و طرف مقابل بوده است. درک جامع مذاکرات امان، در گروی تفکیک دوحوزه "دیپلماسی آشکار"و "دیپلماسی پنهان" از یکدیگر است.

دولتهای غربی ( خصوصا دولتهای اروپایی) در طول ماههای اخیر درحوزه دیپلماسی آشکار تلاش کردند در راستای حمایت از اغتشاشات داخلی در ایران و حمایت از اشوبگران، از گنجاندن مقوله "احیای توافق هسته ای "در مواضع رسمی و آشکار خود تاحد ممکن اجتناب کنند.

این قاعده درخصوص بایدن در آمریکا نیز صدق می کند. واشنگتن و تروییکای اروپایی تصمیم گرفتند "احیای برجام"را از ذیل دستورکار دیپلماسی آشکار خود خارج کرده و آن را به حوزخ دیپلماسی پنهان خود منتقل کنند. فراموش نکنیم که بخش اعظمی از تصمیم سازی ها و حتی اقدامات غرب در قرن بیست و یکم، درحوزه پنهان سیاست خارجی و نه در حوزه اشکار آن رخ می دهد!

دومین وارونه نمایی غرب، مربوط به "مذاکرات ماه سپتامبر" می شود، مذاکراتی که بنا بر ادعای غرب با هدف نهایی کردن توافق هسته ای و مذاکرات وین میان طرفین صورت گرفت اما به دلیل طرح مطالبات فرابرجامی جمهوری اسلامی ایران به بن بست رسید!

گویا مقامات آمریکایی فراموش کرده اند که در مذاکرات سپتامبر،چگونه تحت تاثیر مطالبه "بنی گانتز" وزیر جنگ رژیم سابق رژیم اشغالگر قدس و یائیر لاپید نخست وزیر سابق این رژیم، تصمیم به تعویق مذاکرات تا بعد از انتخابات سراسری در اراضی اشغالی گرفتند!

فراتر از آن، قبل از برگزاری مذاکرات ماه سپتامبر، مقامات ارشد حزب دموکرات آمریکا به بایدن هشدار دادند که احیای توافق هسته ای قبل از برگزاری انتخابات میاندوره ای نوامبر( آبان ماه )، منجر به بروز شکاف میان دو طیف حامی توافق و مخالف توافق در حزب دموکرات خواهد شد.

با در نظر گرفتن این دو مولفه، مقامات کاخ سفید با اصرار بر روی" عدم ارائه تضمینهای اعتباری در قبال فعالیت شرکتهای خارجی در ایران "و "عدم مختومه سازی پرونده های ادعایی ایران در آژانس"، مانع از نهایی شدن مذاکرات و احیای برجام شدند.

پس از آن نیز رسانه های غربی موظف شدند بازی "مقصرسازی" را به سود ادعاهای دروغین امریکا درخصوص چرایی عدم احیای توافق هسته ای هدایت کنند.استمرار این بازی از سوی غرب، واکنش وزارت دستگاه دیپلماسی کشورمان را می طلبد.

در این خصوص لازم است دلایل عدم احیای توافق هسته ای در ماه سپتامبر به صورت دقیق برای افکار عمومی دنیا تشریح شود. در این صورت، قطعا آبرویی برای دولتها و رسانه های غربی باقی نخواهد ماند.