به گزارش خبرنگار اقتصاد ایران ، ارتباط نزدیک بین کودکان تيز هوش و " چشم هم چشمی " در میان خواهران و برادران در خانواده، همواره مشکلی‌ است که گاه اجتناب ناپذیر بوده، سبب بروز خشم والدین و نیز نزاع و مشاجراتی در بین فرزندان خانواده می شود.
مواقعی به نظر می رسد واقعا می‌توانند نسبت به هم بد رفتار باشند، اين امر سبب می شود فرزندانی که بسیار دوستشان داريد "نمی توانند با هم کنار بیایند " و ممکن است برای شما ناامید کننده باشد، این ناامیدی وقتی بيشتر می شود که آنها بسیار با هوشند و مسلما انتظار داريد که مسائل را بهتر درک کنند.

والدين بدون توجه به این‌ که فرزندانشان چرا و چگونه باید با همدیگر کنار بیایند، مشاجرات زیادی را به خاطر مسائل کوچک و جزئی با آنها به راه می اندازد.
والدين هرگز نمی‌توانند رقابت میان فرزندانشان را از بین ببرند، این یک امری طبیعی است، زمانی این رقابت ميان آنها از بين می‌رود که یکی از بچه‌ها دستور بدهد و بقیه از وی متابعت کنند و بعد از آن خشم و نزاع بین بچه‌ها پایان خواهد یافت.
رقابت دائمی بین خواهران و برادران در یک خانواده نسبت به موضوعاتی در خانواده ایجاد می شود که کمتر ناخوشایند است، ولی شما به عنوان والدين آنها می‌توانید طوری عمل کنید تا رقابت های روزمره بین آنها را به حداقل برسانید. ابتدا مدت زمانی را برای فرزندانتان تعیین کنید تا دور از هم باشند، آنها اگر مدام با هم باشند، بی تردید بحث و مشاجره بیشتری خواهند داشت. جدا کردن آن‌ها در وقت هایی از روز، برای سلامتی، استقلال، ابتکار و اعتماد به نفس خود آنها سودمند است.

هر گاه فرزندان شما بحث و جدل می کنند، اجازه بدهید بفهمند که نمی‌خواهید وارد بحث آنها شوید، مگر اینکه خیلی سر و صدا کنند یا به یکدیگر آسیب برسانند، به آنها راهنمایی بدید که می خواهید وساطت کنید.
اگر فرزندانتان با یکدیگر درگیری فیزیکی می‌کنند ،آنها را به مدت ده دقیقه به دو اتاق مجزا بفرستید.
کودکی رابطه خود را با برادرش این گونه بیان می کند، ما عادت داشتیم که دائما از هم عیب جویی کنیم ، ولی هر زمانی که‌ باهم می جنگیدیم، مادر ما را از هم جدا می کرد و به جای دیگری می فرستاد به همین دلیل این مسئله دیگر خیلی تکرار نشد.
البته اینکه فرزندان از یکدیگر جدا شوند خیلی هم دلچسب نیست و بیشتر بچه‌ها در یک خانواده واقعا از اینکه با هم هستند خوشحالند و لذت می برند.

توصیه می‌شود که اگر وساطت کنید فقط مشکل را وخیم تر کرده‌ايد، هر یک از بچه ها سعی می کند توجه شما را نسبت به حق خودش جلب کند و به شدت برای اثبات آن بجنگد کودکی که شما بيشتر از او طرفداری کرده اید، می تواند همان کسی باشد که درگیری را شروع می کند حال باید با چنین پیشنهاد هایی برای کم کردن رقابت بین بچه‌ها کمک کرد.
۱ ) استفاده از پاداش موقتی برای تقویت رفتار همکاری در بچه ها، در زمانی که در کنار یکدیگر باشند قابل اجراست.
۲ ) استفاده از طرحهای بديع و نو برای همکاری بیشتر بین بچه‌ها، یعنی وقتی یکی از والدین با کمک بچه‌ها ی خود طرحی جدید برای والد دیگر یا یکی از بچه‌ها ی خانواده طراحی می‌کند، بچه‌ها در طول این فعالیت برای هدفی خاص مشترک شده و احساس نزدیکی بیشتر به یکدیگر می کنند، پیوستگی با اهداف مثبت سبب ایجاد اتحاد بین بچه‌ها می‌شود.
۳ ) رقابت بین فرزندان خانواده غالبا موفقیت آن‌ها را تحت تاثیر قرار می دهد، بچه‌ها ممکن است بخواهند وانمود کنند که کار آنها در صورتی بسیار مؤثر تر خواهد بود که کار برادران و خواهران شان به اندازه آنها جالب نباشد، یعنی ممکن است کودک تیز هوش و موفق شما آنقدر بخشنده و مهربان شده‌ باشد و یا بر عکس خود را در سطح ديگر بچه های خانواده پایین بیاورد تا بقیه هم بیشتر احساس تیز هوشی کنند.
به عنوان والدین به فرزندانتان توضیح دهید که خانواده آن ها به شکل جمعی، زیباتر و دلنشین تر است، به آنها یاد آور شويد که موفقيت یکی از بچه‌ها باعث محدودیت موفقيت ديگران نمی شود.
۴ ) به بچه‌ها بیاموزید که حس حسادت خودرابیان کنند، به آنها آموزش دهید که با قبول رقابت قابل تحسین بین برادران و خواهران شان بر مشکل خود پیروز شوند.
به نظر می رسد که این کار به همه افراد خانواده کمک کرده و مانع از طرد کردن یکدیگر می شوند. اگر کودکان شما یکدیگر را منکوب کردند، جانب هیچ کدام را نگیرید، اما به طور خصوصی نگرانی خود را با کودکی که باعث این کار شده است در میان بگذاريد، به او بگویید با دقت تلاش‌های او را زیر نظر دارید و اگر ببینید که خوب عمل می کند، اشاره ای رمزی به او خواهد کرد.
بهتر است اشتباه کودک را نزد خواهران و برادرانش به او گوشزد نکنید، زیرا با این کار باعث می شوید تا به رشد اخلاقی بسيار بهتری برسد.

۵ ) اگر می‌خواهید توانایی‌ها و استعداد های متفاوت در فرزندانتان را تقویت کنید، ولی هرگز مرتکب این اشتباه نشويد که برای هر یک از آنها لقبی تعیین کنید و مثلا يکی را دانشمند و ديگری را مسخره يا بامزه و سومی را اجتماعی وغيره بنامید.
اگرچه منظور شما دادن جایگاه ویژه ای به هر یک از آنها است ولی بچه ها آن را پیامی برای رقابت بین خود تلقی‌ میکنند.
آنها احساس می‌کنند که باید در بعضی مسائل بهترین فرد خانواده باشند، کودکان شما برای اینکه بهترین دانش آموز باشند هر کاری را که از دستشان بر می آید انجام‌ خواهند داد.
بعضی از بچه‌ها از هنر و ورزش بيشتر از دیگران لذت می برند و بعضی ها نیز از دیگران اجتماعی تر هستند، ولی تمام آنها باید از دوستی و محبت لذت ببرید.
۶ ) برای کودک ناموفق خود، برادر یا خواهر موفق او را به عنوان معلم تعیین نکنید، این کار تنها یک روز کاربرد دارد، کودکی که به معلم نیاز دارد نه می تواند بفهمد و نه قادر است، احساسات خشم آلود خود را در مورد برادر یا خواهرش که به او کمک می کند بیان کند.
بچه ها اغلب می‌گویند که قدر کمک برادر با خواهرشان را می دانند ولی از طرفی می گویند احساس " کُند ذهن" بودن به آنها دست می دهد.
مطمئن شوید که به هر يک از بچه‌ها جداگانه زمانی را برای ورزش کردن، قدم زدن در اطراف خانه، رسيدگی به مسائل فرهنگی و همراهی با والدینشان اختصاص داده اید.
والدین بايد حس کنند در موضعی خاص قرار دارند درست مثل نشستن در یک آلا کلنگ، آنها همواره باید با توجه به شرایط، توازن آلاکلنگ را حفظ کنند.

آنچه که بیشتر ین کمک را به والدین می کند، دانستن این نکته است که اگر در مشاجرات بین کودکانشان از کسی جانب داری نکنند، آنها در نهایت باز هم با يکديگر صمیمی می شوند.
آنها در ابتدای دوره جوانی می فهمند که امکان تقسیم محبت والدین بین آنها وجود دارد و بالاخره می آموزند که واقعا قدردان خواهران و برادران خود باشند.

گزارش و تحلیل : زهرا صافی