به گزارش خبرنگار اقتصاد ایران ، در مواردی زمانی که فرزند خانواده گرفتار مصرف مواد مخدر می شود، والدین به دلایل گوناگونی از جمله نگهداشتن آبرو، جلوگیری از تنش در خانواده، جلوگیری از فروپاشی کانون خانواده، جلوگیری از ارتکاب جرائم دیگر توسط عضو معتاد و ... با اعتیاد فرزند کنار می آیند و حتی گاها متاسفانه از اعتیاد او حمایت می کنند و فرد معتاد را از ترک و درمان اعتیاد دور می سازند.
غالباً والدین با چالشی عمیق روبه رو شده و علیرغم نداشتن هر گونه درکی از کیفیت یاری به فرزند معتادشان امیدوار هستند از قدرت خود به عنوان پدر و مادر و همسر برای رفع مشکل و درمان اعتیاد، البته با کمک همه امکانات خانواده سود جویند و اطمینان دارند در مراقبت و محافظت از او واجد نفوذ کامل هستند.

پیروزی مواد مخدر بر والدین و همسران

لذا معمولاً در این جا ماده مخدر است که پیروز چنین نبردی است و فرزند معتاد، پدر و مادر و همسر گرفتار در این توهم را ترک می کند یا از آن ها مجوز ادامه این کار را می گیرد.

نا امید شدن خانواده از درمان اعتیاد فرزند 

گاه نیز والدین و همسر اگر مدعی نشوند هر کاری از دستشان بر می آمده، در حق این فرزند انجام داده اند، از پزشک عمومی یا خانوادگی برای این کار مشورت می گیرند و ممکن است آن ها به واسطه عدم تخصص در حل مشکل، تثبیت اعتیاد به مصرف مواد مخدر را در فرزندشان مانع از حل آن ارزیابی کنند و به بهانه دیر شدن از هر گونه راهنمایی و پشتیبانی کنار بکشند و این در حالی است که می توان در هر مرحله بیماری اعتیاد را درمان کرد.
احساس شرم والدین از اعتیاد فرزند برای کمک گرفتن این امتناع است که درمان اعتیاد را پیشرفته تر می سازد. با این حال برای بسیاری از خانواده ها احساس شرم مانع استعانت جویی از دیگران و حتی نزدیک ترین خویشاوندان در مواجهه با این معضل حتی به بهانه دست به گریبان بودن آن ها با مسائل خاص خودشان می گردد.

پاسخ خانواده به اعتیاد فرزند

پاسخ خانواده بر فرزند مسئله دار متمرکز می شود و می کوشد پیرامون او را گرفته و وی را به راه صحیح باز آورد. تلقی فرزند مزبور از ظرفیت محدود خودش همچون ناتوانی خانواده در رفع آن، وضعیتی مناسب برای تداوم چنین رفتاری است.

تعیین پاداش والدین در برابر ترک اعتیاد فرزند

خانواده نا امید نشده و معمولاً پیشنهاداتی برای کمک به وی برای متوقف کردن اعتیادش در قبال پاداش هایی برتر جهت انطباق با این واقعیت و تلاش برای مدیریت و رفع آسیب های مرتبط عرضه می دارد. خانواده مجبور به سازگاری با اعتیاد به مواد مخدر تن می دهد.
زندگی اعضای خانواده در کنار فرد معتاد مخاطره آمیز است، زیرا نه کل خانواده، که جریان زندگی را نابود می کند و هیچ شخص دیگری هم این مصیبت را در نمی یابد و کاری از دستش ساخته نیست.

حمایت و کمک والدین به فرد معتاد

اکثر خانواده ها به قدرت مخرب مواد مخدر ایمان دارند و آن را دال بر پایان روابط خانواده می انگارند. با این حال آن ها خود را به ادامه کمک و حمایت از اعضای معتاد شده متعهد می بینند. حداقل این است که خانواده کوتاهی خود را مسئول مشکل چنین عضوی دیده و برای حفظ چنین نهادی می کوشد آن را بر طرف کند.

جلوگیری از تعمیم اعتیاد به جرائم دیگر

کمترین نتیجه این امر جلوگیری تعمیم اعتیاد به جرائم دیگر است که چنین عضوی را تهدید می نماید. لذاهمین تلاش هم هزینه ای گران به خانواده تحمیل می کند و مصائبی بار می آورد که هر یک از اعضای خانواده پاسخ متفاوتی به آن ها می دهند.

تأمین هزینه های اعتیاد فرزند توسط والدین

با اعتیاد فرزند خود را حتی شده با پرداخت مبالغ تأمین این مواد برای آنان یا اجازه دادن به رفع اعتیادشان در منزل جهت اجتناب از سایر مسائل مثل درگیری فیزیکی با فروشندگان و قاچاقچیان مواد مخدر یا عدم استفاده از سُرنگ مشترک یا کاهش خطر مصرف بیش از حد می پردازند، که این امر خود استمرار بخش اعتیاد می گردد و فرد معتاد از ترک اعتیاد فاصله بسیار زیادی می گیرد در نتیجه با آموزش هایی که در این کارگاه آموزشی در مراحل مختلف گذاشته می شود مراکز مشاوره ای می تواند بسیاری از این معضلات اعتیاد را در خانواده به حداقل رساند، از این جهت توصیه های آموزش کارگاهی بیشتر جدی گرفته شود.

گزارش و تحلیل : زهرا صافی