وی تصریح کرد: دو یا سه حلقه چاه در گذشته برای تامین آب صنایع فولاد تغییر کاربری داده شده است که با توسعه آن مخالف هستیم، طبق قراردادی که در گذشته منعقد شده، این مجتمع با استفاده از نظام آب باز چرخانی و پسآب شهر تربت حیدریه کار خود را آغاز می‌کند در صورتی که برای لغو این قرارداد تمام تلاشمان را می‌کنیم، زیرا پساب تربت حیدریه باید به صورت تغذیه مصنوعی برای دشت‌های بی آبی که منحنی تراز آب با زاویه ۴۵ به پایین می‌رود اختصاص یابد.

وی با اشاره به اینکه مشهد ظرفیت جمعیت ۵تا۶ میلیونی را ندارد، اظهارکرد: با توجه به شرایط اقلیمی و خشکسالی استان (درسال آبی جاری) و تاکید کارگروه سازگاری با کم آبی استان مبنی بر کاهش کاشت محصول به کشاورزان، دولت در این زمینه می‌تواند به جبران خسارت ضرر کشاورزان کمک کند.

وی با بیان اینکه انتقال آب از کوه‌های هزارمسجد کمبود آب و فشار بر آبخوان غرب مشهد را کمتر می‌کند، ادامه داد: آخرین طرحی که در مورد انتقال آب از کوه‌های هزار مسجد تصویب شده، آب در ۴کیلومتری مرز حرکت می‌کند یعنی پس از تحویل حق آبه کشاورزان منطقه و کشور همسایه مازاد آب به مشهد منتقل خواهد شد.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان رضوی با اشاره به اینکه حساسیت شرکت آب منطقه‌ای خراسان رضوی در مورد مطالعات زیست محیطی پروژه انتقال آب از کوه‌های هزارمسجد بسیار بالا است گفت: آبی که از مرز منتقل شود هیچ مشکلی برای کشاورز ندارد، زیرا در فصل پرآب از آخر آذر تا شروع فصل آبیاری (اول اردیبهشت) این حق آبه منتقل خواهد شد.

علایی بیان کرد: ۱۴۴حلقه چاه غیرمجاز عمیق با عمق بیش از ۵۰متر در مشهد با حجم برداشت ۴۴میلیون مترمکعب وجود دارد که باید تا پایان سال صفر شود.

وی گفت: در سال۱۳۳۵ جمعیت مشهد ۱۴درصد جمعیت استان بوده است، اما در سال۱۴۰۰ جمعیت مشهد ۵۲درصد جمعیت استان شده است که متاسفانه این جمعیت به زودی به ۷۰درصد خواهد رسید.

مدیر عامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان رضوی با اشاره به اینکه اضافه برداشت‌ها در دشت مشهد باعث شور شدن آب با رشد بالایی شده است افزود: تنها راه برون رفت از این موضوع اصلاح الگوی مصرف و تغییر نگاه در شیوه مدیریتی بخش آب و افزایش سطح مشارکت خود بهره‌برداران است.

علایی با اشاره به فرونشست زمین در دشت مشهد افزود: افزایش برداشت بیش از حد از آبخوان‌ها باعث فرونشست زمین در اکثر دشت‌های استان شده که زنگ خطر بزرگی در استان به صدا درآورده است که این امر باعث آسیب‌های جبران ناپذیری به زیرساخت‌ها خواهد شد.