به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران  ، بهرام شهریاری امروز در نشست خبری با اشاره به اجرای طرح مبارزه با برندهای محرز پوشاک قاچاق در سطح عرضه، گفت: این طرح در سال 97 به اجرا درآمد و در ابتدا به خوبی اجرا شداما فازهای مختلفی برای اجرای آن متصور بودیم که به خوبی انجام نشد بطوری که هنوز در فاز اول آن قرار داریم و پس از گذشت سه سال به علت عدم استمرار اجرای این طرح مجددا شاهد بازگشت برندهای محرز قاچاق در سطح عرضه هستیم. 

وی با تاکید بر اینکه مسائلی مختلفی در بحث قاچاق موثر است، اظهار داشت: دولت و حاکمیت باید در طرح‌ مبارزه با قاچاق استمرار داشته باشد و نباید اجازه دهند پس از مدتی دوباره پوشاک قاچاق به کشور وارد شود. کرونا باعث شد تا انباشت عجیبی از کالا‌ها از جمله پوشاک در کشورهای تولید کننده بوجود آید که اکنون تولید کنندگان این پوشاک آن را به کشورهای دیگر رسال می‌کنند که متاسفانه یکی از مقاصد آن کشور ما است. 

* سهم 2.5 میلیارد دلاری مصرف پوشاک قاچاق در کشور

نایب رئیس اول اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک با اشاره به حجم بسیار بزرگ پوشاک استوک سایر کشورها که به علت شرایط اقتصادی بعد از کرونا فروخته نشده و در انبارها مانده است، افزود: اگر ستاد مبارزه با قاچاق و دیگر ارگان به تلاش خود برای مبارزه با قاچاق ادامه ندهند ما در آینده نزدیک با مسائل و مشکلات بیشتری در حوزه صنعت پوشاک و نساجی مواجه خواهیم شد.

شهریاری بیان داشت: قوانین ملوانی، ته لنجی، گذر مرزی و مسافری را در مجلس تصویب کردیم اما امروز هیچکدام از اینها آن طور که تصویب شده اجرایی نشده است و لذا بخشی از واردات قاچاق از این طریق صورت می‌گیرد. طبق آمار  سال 98 ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز از 8 میلیارد دلار مصرف پوشاک کشور 2.5 میلیارد دلار واردات قاچاق بوده بنابراین 5.5 میلیارد دلار تولید داخلی بوده است. 

 شهریاری با بیان اینکه ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز براساس اقدامات انجام شده اعلام کرده است که واردات پوشاک قاچاق به میزان 1.6 میلیارد دلار کاهش یافته است، گفت: البته اخیرا این میزان را 700 میلیون دلار اعلام کرده‌اند اما این میزان کاهش واردات پوشاک قاچاق با توجه به مشاهدات بازار قابل پذیرش نیست. رصد بازار حاکی از افزایش پوشاک قاچاق است.

وی با تأکید بر اینکه ما به عنوان بخش خصوصی تولید  پوشاک مدعی هستیم که تمام نیاز به پوشاک کشور را می‌توانیم تولید کنیم، تصریح کرد:شورای عالی برند‌های ایرانی 170 برند ایرانی را به ثبت رسانده که از این تعداد 100 عدد آن دارای فروشگاه هستند و برای تامین نیاز بازار داخل آمادگی کامل دارند. اما انبارهایی در کشور امارات وجود دارد که مملو از کالا است و با نازلترین قیمت عرضه و به صورت کانتینری فروخته می‌شود و اتفاقا بخشی از این پوشاک استوک برند است. این پوشاک بیشتر از چهار یا پنج مقصد ندارد که متاسفانه یکی از مقاصد آن ایران است زیرا مسائل حقوقی و نظارتی را نداریم و لذا با این شرایط واردات پوشاک قاچاق مقرون به صرفه شده است. 

*امروز صادرات پوشاک کشور صفر است

نایب رئیس اول اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در پاسخ به این سوال که راهکار مبارزه با واردات پوشاک قاچاق چیست، گفت: راهکار شفافیت در سطح عرضه است، اگر سه طرح شناسه، کد رهگیری و صندوق مکانیزه توسط حاکمیت و با همکاری بخش خصوصی اجرا شود، شفافیت ایجاد می‌شود. 

به گفته شهریاری، امروز صادرات کشور صفر است، اگرچه آماری در مورد صادرات ارائه می‌شود اما از نظر من این چیزی که اکنون صادر می‌شود صادرات نیست، صادرات یعنی تولید کننده پوشاک صادر کند و ارز را وارد کند یا پوشاک صادر شود و به جای آن مواد اولیه وارد شود در حالی که اکنون اینگونه نیست.

همچین مجید نامی به عنوان نایب رئیس دوم اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران  در این نشست خبری گفت: بیش از 90 درصد کار اقتصادی که در صنعت پوشاک انجام می‌شود با سرمایه بخش خصوصی انجام می‌شود و علیرغم ناملایمات خوشبختانه روند رو به رشدی را داشته است و امیدوار هستیم  از این صنعت به عنوان یک صنعت اشتغال‌زا حمایت شود.

*چرا از تولیدکننده پنبه به واردکننده پنبه رسیده ایم؟/ چالش جدید صنعت پوشاک در تولید نخ

وی افزود: در زنجیره ارزش تولید پوشاک بسیار وابسته به خارج و واردات در زمینه مواد اولیه هستیم. این در حالی است که ایران قبلاً یکی از بزرگترین تولید کنندگان پنبه جهان بود اما با توجه به عدم برنامه ریزی و توجه کافی به این کالای استراتژیک تولید این محصول را از دست داده‌ایم و حداکثر 40 تا 50 هزار تن از این محصول در کشور تولید می‌شود که این میزان نیز پنبه مرغوبی برای تولید صنعت پوشاک نیست و مصارف دیگری دارد.  علاوه بر این  80 درصد اکریلیک و 100 درصد ویسکوز مورد نیاز تولید پوشاک کشور وارداتی است.  

نامی در مورد تولید پلی استر در کشور بیان داشت: امکان تولید این محصول در کشور به واسطه نفت، گاز و مواد پتروشیمی وجود دارد اما با وجود سیاست‌های غلطی که در بورس وجود دارد قیمت مواد اولیه وارداتی در این زمینه ارزان‌تر است. تولید نخ نیز در کشور با بحران مواجه است و به زودی صنعت پوشاک را دچار چالش می‌کند.  افزایش قیمت داخلی به دلیل مسائل اقتصادی و بین‌المللی است لذا با توجه به افزایش قیمت این کالا در خارج از کشور و داخل کشور ممکن است در آینده با مشکل در این بخش مواجه شویم. 

 مجید افتخاری نیز امروز در  این نشست خبری گفت: مقام معظم رهبری امسال را با عنوان تولید، مانع زدایی و پشتیبانی نامگذاری کردند اما روندی که در 9 ماه گذشته از مسوولان دولتی شاهد هستیم چیزی جز مانع گذاشتن پیش روی تولید نبوده است.  در دولت قبل مشکلات بحران آب و برق به وجود آمد و دولت جدید هم میراث‌دار این بحران‌ها است و بنابراین اقدام خاصی فعلا در جهت تولید صورت نگرفته است. 

وی با اشاره به مشکلات تامین مواد اولیه گفت: بی‌برنامگی در سطح وزارتخانه و بحران‌های جهانی در حوزه پنبه و نخ‌ و افزایش قیمتی که هیچ تدبیری برای آن اندیشیده نشده است عملا مزیت رقابتی تولید کنندگان داخل را از بین می‌برد و کماکان تولید کننده با انواع موانع مواجه است. 

افتخاری اظهار داشت: افزایش شدید نرخ ارز و بحران‌های بوجود آمده وضع تولید را با مشکلات فراوان می‌کند و تولید کنندگان هر روز با مشکلات جدید مواجه می‌شود. 

وی با اشاره به موضوع کرونا گفت: همه کشورها برای حمایت از تولید کنندگان بسته‌های حمایتی ارائه دادند اما در کشور ما هیچ حمایتی صورت نگرفت ضمن اینکه در مقابل از کوچکترین مطالبه‌ای دولت در بخش‌های مختلف مانند دارایی، تامین اجتماعی دریغ نکرد و همه مطالباتی را از بخش خصوصی که چند ماه تعطیل بوده است طلب کرده است. 

 این عضو هیات مدیریه تولید کنندگان و فروشندگان پوشاک تهران با بیان اینکه خطر واردات پوشاک از کشور بحران زده ترکیه نیز صنعت پوشاک ایران را تهدید می‌کند، گفت: بهای تمام شده تولید به دلیل سیاست‌های غلط افزایش چشمگیر داشته و از آن طرف نیز با واردات پوشاک قاچاق استوک مواجه هستیم و لذا صنعت پوشاک کشور شدیدا تهدید می‌شود.