به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، گسترش روزافزون شبکه‌‌های اجتماعی، معاملات آنلاین، محاسبات ابری و غیره حاکی از پیشرفت شتابان فناوری است. بر اساس گزارش خطرات جهانی (2020)، بیش از 50 درصد جمعیت جهان در حال حاضر آنلاین هستند. تقریباً یک میلیون نفر برای اولین‌‌بار در روز آنلاین می‌‌شوند و دو سوم جمعیت جهان صاحب یک دستگاه تلفن همراه هستند.

اما با پیشرفت تکنولوژی، میزان وقوع جرایم سایبری نیز افزایش پیدا کرده است. به عنوان مثال، بر اساس گزارش روندهای حملات سایبری (اواسط 2021)، در سال 2021 سازمان‌‌های آمریکایی به طور متوسط 443 حمله هفتگی را تجربه کرده‌‌اند، که نسبت به اوایل سال، 17 درصد افزایش را نشان می‌‌دهد. در اروپا، خاورمیانه و آفریقا، میانگین هفتگی حملات به ازای هر سازمان 777 مورد بوده که 36 درصد افزایش داشته است. سازمان‌‌های منطقه آسیا پاسفیک نیز شاهد 1338 حمله هفتگی بوده‌‌اند که 13 درصد افزایش پیدا کرده است. این گزارش همچنین حاکی از آن است که تا اواسط 2021 حملات باج‌افزارها 93 درصد افزایش داشته است. مهم‌‌تر از همه اینکه بازیگران باج‌افزار استراتژی جدیدی را اتخاذ کرده و گام سوم را به تکنیک اخاذی دوگانه خود افزوده‌‌اند. بدین معنی که علاوه بر سرقت اطلاعات حساس از سازمان‌‌ها و تهدید به انتشار عمومی آن‌ها در صورت عدم پرداخت، مهاجمان، در حال حاضر، مشتریان سازمان‌ها و/یا شرکای تجاری را هدف قرار داده و از آن‌ها نیز باج می‌‌خواهند.

افزایش این حملات و تهدیدات سایبری در حالی است که هیچ چارچوب توافق‌شده جهانی برای رسیدگی به این جرایم و یا بسترسازی برای پیشگیری از این حوادث وجود ندارد. حتی تداوم این روند باعث شده است که بحث سایبرآنارشیمجدداً مطرح شود. سایبرآنارشی به طورکلی به این ایده اشاره می‌‌کند که تدوین مقررات برای اینترنت یک هدف غیرممکن است. علاوه براین، در فقدان چنین چارچوب توافق‌شده‌ای، نقش اقدامات ملی در جهت مبارزه با حوادث و حملات سایبری افزایش یافته ‌‌است. به عبارت بهتر، با توجه به افزایش حملات سایبری، کشورهای مختلف تلاش کرده‌اند از طریق به‌کارگیری ابتکارات و ابزارهای مختلف، میزان و اثرگذاری حملات سایبری را کاهش دهند.