بازگشایی مدارس و خانوادههایی که بلاتکلیف هستند!
اقتصاد ایران: بلاتکلیفی خانوادهها برای آغاز آموزش حضوری در شرایطی است که مسئولان وزارت آموزش و پرورش میگویند اختیار بازگشایی برعهده مدارس نیست.
به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، مسئولان وزارت آموزش و پرورش از بازگشایی مدارس ابتدایی و متوسطه اول از روز دوشنبه (1 آذرماه 1400) خبر میدهند، در حالی که مسئولان رده بالای وزارت آموزش و پرورش از شخص سرپرست تا سخنگو و معاون آموزش ابتدایی از تکلیف مدارس برای ارائه آموزش حضوری حتی به میزان یک روز در هفته سخن میگویند اما اوضاع در کف مدارس آنگونه نیست که مسئولان در رسانهها گزارش میدهند!
با وجود اینکه بارها اعلام شده از ابتدای آذر مدارس ابتدایی و متوسطه اول به سمت آموزش حضوری میروند و حتی ممکن است این فرآیند با چند روز تأخیر آغاز شود اما خانوادهها از واقعیتهای دیگری در کف مدارس میدهند: "فعلاً خبری از آموزش حضوری نیست".
این شکاف میان تصمیمات مسئولان وزارت آموزش و پرورش با واقعیتهایی که در کف مدارس مشاهده میشود، از بینظمی اوضاع، سردرگمی خانوادهها میان تصمیمات متضاد مسئولان و مدارس و در نهایت بیاعتمادی به دستگاه تعلیم و تربیت کشور حکایت دارد.
تعهدنامه امضا کنید، فرزندتان به مدرسه بیاید
آقای غلامی که فرزندش در دوره ابتدایی یکی از مدارس پایتخت تحصیل میکند، میگوید: مدرسه چند روز گذشته درباره اینکه آیا موافق آموزش حضوری هستید یا خیر، نظرسنجی کرد تا با بررسی نظرات برای ارائه آموزش حضوری به جمعبندی برسند؛ من و همسرم تمایل داشتیم، فرزندم به مدرسه برود اما هنوز درباره آغاز آموزش حضوری اطلاعرسانی نکردهاند و نمیدانیم قرار است چه کار کنند؟ مدرسه میگوید اگر فرزندتان به مدرسه آمد باید تعهدنامه امضا کنید که مسئولیت هر اتفاقی با اولیا است و مدرسه مسئولیتی نمیپذیرد.
آموزش حضوری در حد حرف!
او ادامه میدهد: متأسفانه فضای ترس شکل گرفته است و برخی مدارس آن را تشدید میکنند اما با توجه به گروهبندی دانشآموزان در کلاسهای درس بعید است خطری آنها را تهدید کند، از سوی دیگر به نظر میرسد بازگشایی مدارس فقط در حد صحبت و اعلام در رسانهها است یعنی هنوز ماجرا را جدی نگرفتهاند در حالی که باید نظارتهای دقیقتری داشته باشند تا قطعاً آموزش حضوری ارائه شود.
مادر علی که فرزندش در پایه سوم دبستان یکی از مدارس دولتی پایتخت درس میخواند، با گلایه بسیار از روش آموزش مجازی میگوید: فرزندم در طول دو سالی که آموزشها مجازی است یک ساعت هم پای کلاسهای درس مجازی ننشسته است حتی دیگر تکالیف را هم انجام نمیدهد، تعطیلی آموزش حضوری باعث شده است دانشآموزان بیمسئولیت شوند و متأسفانه در بسیاری از دروس مانند ریاضی، دیکته و علوم مشکل دارد، از سوی دیگر معلمان، والدین را بازخواست میکنند که چرا دانشآموز ضعیف است اما به این موضوع توجه ندارند، آیا آموزش مجازی آن هم برای دانشآموز دوره ابتدایی مناسب است؟ با ارسال یک فایل صوتی میتوان انتظار داشت، دانشآموز متوجه دروس بهویژه ریاضی شود، در آینده چه سرنوشتی در انتظار دانشآموزان با پایه درسی ضعیف است؟
او ادامه میدهد: اکنون هم که گفتهاند مدارس بازگشایی میشود، باز هم تکلیف را مشخص نکردهاند، فقط نظرسنجی انجام دادند آیا موافق آموزش حضوری هستید یا خیر؟ اگر بیشتر خانوادهها بگویند مخالف هستیم، باز هم قرار است شیوه آموزش مجازی ادامه یابد؟ تکلیف دانشآموزانی همچون فرزند من که پایه درسی ضعیفتری دارند و با شیوه مجازی متوجه دروس نمیشوند، چه خواهد شد؟
مادر دیگری که فرزندش در دوره ابتدایی تحصیل میکند، با اشاره به پیام مدیر مدرسه درباره اختیاری بودن آموزش حضوری میگوید: مدرسه اعلام کرده است، آموزش حضوری به صورت اختیاری و هفتهای یک روز و آن هم فقط یک ساعت است همچنین گفتهاند، با توجه به امکانات اندک مدرسه و شرایط کلاسهای درس، درباره حضور در مدرسه تصمیم بگیرد، اصل را بر سلامتی قرار دهید و نگران غیبت دانشآموزان نباشید.
در حالی که هنوز برخی مدارس که بیشتر آنها مدارس دولتی عادی هستند، تکلیف آموزش حضوری را تعیین نکردهاند، عمده مدارس غیردولتی از همان ابتدای سال تحصیلی، آموزش حضوری را در برخی روزهای هفته ارائه کردند و به نظر میرسد از این حیث باید منتظر افزایش شکاف یادگیری میان دانشآموزان باشیم.
خانوادهها بلاتکلیف
بلاتکلیفی خانوادهها برای آغاز آموزش حضوری در شرایطی است که رضوان حکیمزاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش درباره روند بازگشایی مدارس ابتدایی از روز دوشنبه اول آذر 1400 و در پاسخ به این پرسش که آیا اختیار بازگشایی به مدارس واگذار شده است؟ میگوید: اختیار بازگشایی به مدارس واگذار نشده بلکه نحوه حضور،گروهبندی دانشآموزان و طراحی برنامه درسی به مدارس واگذار شده است.
از سوی دیگر علیرضا کمرهای سخنگوی وزارت آموزش و پرورش میگوید: با تکلیفی که ستاد ملی کرونا معین کرده است، آموزش حضوری آغاز شده است و مدارس مکلف به ارائه این سبک از آموزش هستند، مدارس مکلف به بازگشایی هستند و بنای آموزش باید حضوری باشد؛ او درباره اینکه برخی مدارس هنوز به خانوادهها اعلام نکردهاند دانشآموز باید چهروزی مراجعه کند، متذکر شد: با توجه به اینکه در برخی مدارس، جمعیت دانشآموزان در کلاسهای درس زیاد است نیاز است دانشآموزان با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی در کلاس درس حضور یابند، اگر به خانوادهها اطلاع داده نشده است، نیازی نیست اول آذر به مدرسه مراجعه کنند و آموزش آنها غیرحضوری است اما این بدین معنا نیست که در روزهای آینده مدرسه آموزش حضوری را آغاز نمیکند بلکه ممکن است چند روز بعد فعالیت حضوری داشته باشند.
آنچه هماکنون کاملاً عیان است، بلاتکلیفی مردم در میان سیاستگذاریهای مسئولان وزارت آموزش و پرورش و تصمیمگیری مدیران مدارس است، اگر بنا بر ارائه آموزش حضوری است، با چه ساز وکاری به این موضوع نظارت خواهد شد؟ اگر مدرسهای به سمت بازگشایی حضوری نرفت، خانوادهها از چه طریقی میتوانند موضوع را پیگیری و گزارش کنند؟ آیا آسیب اصلی ادامه آموزش مجازی، افت تحصیلی پنهان و ترک تحصیلیهایی که در سایه این سبک ناموفق از آموزش رقم خورد در نهایت متوجه دانشآموزان نخواهد بود؟ حق آموزش کودکان و نوجوانان کشور در کنار حق سلامت آنها محل توجه است؟
از سوی دیگر آموزش و پرورش باید پاسخگوی این مسائل باشد؛ تهیه مواد شستشو و ضدعفونیکننده حتی پیش از دوران شیوع ویروس کرونا در توان غالب مدارس نبود، تهیه ماسک برای دانشآموزان بهویژه در مناطق محروم مشکل مهم دیگری است که منجر به عدم استفاده از ماسک و یا استفاده از ماسکهای غیراستاندارد و مستعمل میشود که وزارت آموزش و پرورش هیچ برنامهای برای مدیریت این مشکلات اعلام نکرده است.