به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، فقط هنگامی که نمودار از صفحه بیرون می زند،نگرانی آغاز می شود،زیرا دراین حالت،امکان پیش بینی وکنترل امور کمتر می شود.با اینهمه پذیرفتن تغییر ناپیوسته ،به معنی بازاندیشی کامل در شیوه آموختن چیزهاست.دردنیائی که تغییر تدریجی است ، معقول است چه در عرصه دانش ،چه در عرصه مسئولیت ،رشته کاررااز دیگران ،آنجاکه آنرا رها می کنند،به دست بگیری وادامه دهی، اما آیا در دنیای امروز بویژه با این پیچیدگی های اقتصادی وپیش رو بودن حوادث غیر مترقبه ،می توان با فرایندهای قدیمی،ناقص وبروز نشده ،پاسخگوی نیازهای اجتماعی واقتصادی جامعه بود.این چیزی است که می بایست به آن توجه نمود،آنچیزی که ساختار اقتصادی کشور می بایست به آن توجه نماید، شناسائی مزیت های نسبی کشور است.کشورها براساس اولویت بندی مزیت های نسبی خود توسعه می یابند ویا رو به افول می روند.

اما مزیت نسبی چیست؟

مزیت نسبی به معنای وجود چیزی است که دیگران حاضرند به رغبت بهای آنرا بپردازند،،خواه این چیز نفت باشد یا معادن وصنایع معدنی، صنعت باشد ویا محصولات کشاورزی، آفتاب طلائی باشد ویا مغز متفکر،جالب است بدانیم که حتی برای کشورهای توسعه یافته وصنعتی بزرگ دنیا ، مهمترین مزیت به کارگیری واستفاده بهینه از نخبگان ومغزهای متفکر است که ایده های ناب تولید می کنند، وصنعتگران ماهر با حساسیت ، دقت وظرافت ودر زمانی تعیین شده آنرا به تولید انبوه ویا سفارشی می رسانند، درتمام دنیا مردم هوشمند، ایده ومحصولات هوشمند تولید می کنند ویا خدمات هوشمندانه ارائه می کنند آنچیزی که ارزش افزوده قابل توجهی را به خود اختصاص می دهدودر این گذر با اتکا به تعریف علم اقتصاد از منابع محدود حداکثر بهره را می برند ، استفاده از مواد خام را با انفجار جمعیت در جهان به سمت حداقل می برند وتنها چیزهائی را وارد کشورشان می کنند که یا تولید آن برایشان صرفه اقتصادی ندارد ویا اساسا امکان تولید برای آنها وجود ندارد ، این اصولی است که کشورهای توسعه یافته از آن تبعیت می کنند وکشورهای درحال توسعه نیز باید آنرادر دستور کارخود قراردهند.این مقدمه رفاه در یک کشور است، پس در توسعه کشور نیاز به جامعه تاثیر گذار نخبگان در کلیه ارکان دولت وسایر قوا است، چرا که بخش خصوصی موفق ، به دلیل نیاز به بقاء وماهیت انتفاعی با مکانیسم های موثری، خود نسبت به جذب افراد هوشمند اقدام می نماید، پس چاره ای نیست جز اینکه از آنها دعوت به عمل آوریم، آنها راتکریم کنیم وشرایط را برای ابراز وپیاده سازی ایده هایشان فراهم نمائیم، این مزیت نسبی غالب است که سایر مزایای نسبی را ساماندهی خواهد کرد،اینک با کمک اندیشمندان،واقعیات، ارقام، واژه ها، ایده ها، استدلال ها، گردهمایی ها، کمیته ها ، مقالات ، کنفرانس ها، اتاق های فکر ، تولید محتوی، تولید محصول با ارزش افزوده بالا رنگ وبوی تازه ای به خود می گیردو با شتاب قابل قبولی افزایش می یابد، اطلاعات در خطوط تلفن،سامانه های سازمانی، فضای مجازی، شبکه های اجتماعی و... جاری می شودوبه این ترتیب اقتصاد وتکنولوژی چنان با هم می آمیزند که به بروز نوعی ناپیوستگی بزرگ در شکل، ساختار،مهارتها، وظایف، فرایندها واهداف وماموریت های سازمان ها ودولت ها منجر می شوند.

وبدانیم تحریمها برای کشور ما یک تغییر ناپیوسته وبرنامه ریزی نشده است ودر طی سالهای متمادی این تغییرات دائم از مسیر خطی خارج ودر منحنی های غیر قابل پیش بینی سوار شده است، منحنی هایی که به واقع می بایست برای آن سناریوهای متفاوتی تعریف وباز تعریف شود، وبدنبال آن بیماری کوید 19 که به دنیا وعلم هزاران ساله بشر دهن کجی کرد واین تنها یک هشدار است ، یک زنگ خطرکه می بایست بایک نگاه راهبردی واستراتژیک آنرا مدیریت کرد، همانگونه که در جنگ خیلی چیزها قابل پیش بینی نیست ولی استراتژیست های جنگی برای آن سناریو های مختلف تعریف می کنند تغییرات برنامه ریزی نشده نیزمثل رودخانه ای خروشان در راه است و ما باید برای آن برنامه های مختلف وانعطاف پذیر، بویژه در بخش اقتصادی کشورتعریف نمائیم تا تاب آوری اقتصادی خود رابالا ببریم ودر کوتاهترین زمان خطوط تولید اقتصاد خودرا نصب مجدد وراه اندازی نمائیم. این تنها راه عبور از تنگه صنعتی واقتصادی کشور است.

یادداشت از : مهندس حسین کیانفر