به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، عماد مطالبی  در گفتگو با اکونیوز با طرح این موضوع که رویکرد اصلی مدیریت شهری از طریق سازمان شهرداری در فضای شهری؛ ملاحظه در تمام مراحل تدوین کلیت و اجزای برنامه ریزی های مربوط به شهر در جهت کیفیت زندگی در شهر و ارتقای آن است. کیفیت زندگی را، مفهوم گسترده ایی دانست که ابعاد عینی و ذهنی و جنبه های فردی، بین فردی و اجتماعی زندگی را شامل می شود و حوزه های اجتماعی،اقتصادی، محیطی، سیاسی، کالبدی و ادراکی را در بر می گیرد. از اینرو هدف از ارتقای کیفیت زندگی را بهبود سطح رضایت مندی شهروندان از زندگی در شهر عنوان کرد، رضایت مندی که در عین حال که، باید ملموس و عینی باشد به صورت ذهنی نیز رخ دهد.

عماد مطالبی عضو نخبه باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان بیان داشت: هر چشم انداز و راهبردی برای مدیریت شهری باید حداقل به دو سطح متمایز در شهر و محلات، برای سیاست گذاری و برنامه ریزی توجه کند. در سطح شهر باید کلیت و ساختار اصلی و سازمان فضایی آن مدنظر قرار گیرد. و در سطح محلات نیز اهمیت ویژه ایی دارد، که با توجه به اینکه محلات اجزای تشکیل دهنده شهر و از کلیت آن جدا نیستند، ولی دارای هویت و جایگاه مستقلی در شهر می باشند، و دلیل این تمرکز بر سطح محله ایی، اهمیت آن در زندگی فردی و تعاملات اجتماعی و نقش آن در ارتقای نظارت اجتماعی و فرهنگی در حوزه شهروندی است.

این پژوهشگر برتر با بیان اینکه برنامه های مدیریت شهری علاوه بر داشتن راهبردهای مشخص در خصوص کلیت شهر و چگونگی مواجهه با آن، باید به اجزای حیاتی و مستقل و ویژه شهر نیز توجه نماید، و هر برنامه و سیاست شهری و تصمیم گیری با پرداختن به کلیت شهر و تمرکز بر سطح محله، پیشنهادات و اهداف قابل اجرا داشته ، و در جهت تامین منافع مردم باشد.

وی افزود : باتوجه به اینکه مدیریت شهری در جهت ارتقای کیفیت زندگی شهروندان باید گام بردارد، ماحصل آن ارتقای زیست پذیری شهری است. زیست پذیری شهری به عنوان یکی از اجزای کیفیت زندگی به شمار می رود که در مقیاس شهری بر کیفیت های مورد انتظار از زندگی تمرکز دارد

این دانشجوی دکترای تخصصی استعدادهای درخشان خاطر نشان کرد که در سالهای اخیر با چالش های متعددی در فضای شهری روبرو هستیم که از رشد جمعیت و فشار بر خدمات پایه ،زیرساخت ها،اراضی شهری، مسکن و محیط ناشی می شود. این فشارها در ده های اخیر سبب پیامدها و ناهنجاریهایی در  شهر مانند از بین رفتن محیط طبیعی، گسترش افقی و بی قواره شهرها، توسعه ارگانیک و خودرو و بدون طرح و برنامه شهر ، فرسودگی شهری،حاشیه نشینی، آلودگی هوا و ازدحام خودرو و کاهش کیفیت سکونت و در نهایت سقوط ارزش های انسانی شده است و گسترش و شدت این چالش ها باعث شده که یک الگوی نوین در مدیریت شهری در سازماندهی و مدیریت شهرها با عنوان زیست پذیری شهری مطرح شود که مدیریت مطلوب شهری را به این سو سوق می دهد.

این کارشناس محیط زیست افزود که با توسعه حمل و نقل پایدار و پاک و افزایش سهم آن در سفرهای شهری، ازدحام خودرو را در شهرها کاهش دهیم و اثرات سو بر محیط زیست را به حداقل برسانیم.  هچنین با تمرکز بر توسعه پایدار محله ایی از طریق، تقویت اصالت بخشی به نقش و جایگاه محله در برنامه ریزی و مدیریت شهری، به عنوان یک رویکرد مقوله ایی و توسعه پایدار بپردازیم.  اساسا پایداری محیطی و مشارکت شهروندی را با در نظرگرفتن ذینفعان که همان شهروندان هستند دنبال کنیم. به طوریکه مدیریت کارآمد شهر و جنبه مکمل و ارتباط متقابل را در بر داشته باشد.

مطالبی در پایان تاکید کرد : نقش مدیریت شهری در زیست پذیری شهری فضاهای شهری، هم جنبه محتوایی به معنای بهبود کیفیت زندگی در فضای شهر از جهت ابعاد کالبدی، فعالیتی، محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی  دارد، که می توان به طور عام در کلیه محلات شهری و به طور خاص در محلات نابسامان و فرسوده شهری به آن اشاره کرد و جنبه فرآیندی آن را نیز به صورت توسعه پایدار شهری در مقیاس محلات برای برنامه ریزی شهری و تخصیص بودجه با محوریت ساکنان و شهروندان و براساس نیازها و تقاضاهای آنها برشمرد. باید در این فرآیند ویژگی های منحصر به فرد هر محله بررسی و ارزیابی شود تا بخشی از منابع شهر در سطح محلات صرف گردد و پروژه ها و اقدامات مدیریت شهری و در راس آن شهرداری متناسب با مقتضیات محله ایی و از محتوای خاصی برخوردار گردد. و اولویت های خدمات رسانی براساس دو اصل برخورداری یعنی بهره گیری خدمات شایسته پشتیبان شهری همانند سکونت و حمل ونقل عمومی و زیرساخت ها ، و ایمنی، امنیت و پایداری محیطی با تاکید بر حفاظت از محیط زندگی و کنترل آلاینده ها پیاده سازی شود.