به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران،علت این عدم همراهی مخالفت همسر وی برای خروج از کشور بود ، در پیوند با این موضوع چند نکته را می‌توان گفت:

اول برخی زنان به‌پشتوانه ظرفیت و توانی که دارند وارد فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و ورزشی می‌شوند و تعهداتی را می‌پذیرند.
همان‌گونه این فعالیت‌ها نمی‌تواند و نباید مانعی برای انجام تعهدات خانوادگی باشد، وظایف و تکالیف خانوادگی نیز نباید مانعی برای انجام تعهدات اجتماعی چنین زنانی باشد.

دوم این‌که خسارت و زیان محروم کردن بازیکنان تیم ملی از حضور و همراهی مربی خسارتی فردی نیست و به همه شهروندان تحمیل می شود.

سوم موضوعی به نام اعتبار ملی است، کاش وزارت ورزش و جوانان با هماهنگی مقامات قضایی برای مواردی که پای اعتبار ملی در میان است، استثنایی در نظر می‌گرفتند تا شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.

چهارم این که برابر قانون، دختری که به سن قانونی رسیده می تواند بدون اذن پدر، سفر خارجی داشته باشد اما یک مربی ۳۸ ساله در کلاس بین المللی، درصورت نداشتن اجازه همسر از خروج از کشور و انجام چنین تکلیف مهمی، محروم می شود و این تعارض حقوقی باید اصلاح شود.

پنجم درصورت تصویب نهایی حفظ کرامت و حمایت زنان در برابر خشونت که در مجلس طرح و به تصویب برسد و به عنوان قانون ابلاغ شود، با استناد به ماده ۵۷ این قانون، اگر همسر از سر لجبازی و غیرموجه چنین قصدی داشته باشد، به درخواست زن دادگاه خانواده موضوع را به صورت اضطراری و خارج از نوبت، رسیدگی می کند و حکم حق خروج را به نفع زن صادر می کند.
همانطور که گفته شد عدم همراهی این مربی با بازیکنان در چنین بازی مهمی می تواند خسارت جبران ناپذیری به ورزش کشور زند،امیدواریم مسئولان بتوانند برای چنین مسائلی راهکار اصولی اتخاذ کنند تا شاهد چنین حوادثی نباشیم.