برترین‌ها: این روزها سریالی به نام «تاسیان» پخش می‌شود که خب حواشی آن به چند بخش تقسیم می‌شود. در واقع تاسیان یک خوانش تازه از چند المان داستانی متفاوت نظیر ساواک، دانشجوهای معترض کمونیست و افراد بورژووا ارائه داده و تلفیق همه این‌ها ملودرامی عاشقانه-تاریخی را تشکیل داده که در دهه 50 شمسی جریان دارد. داستان درباره عشق میان امیر، مأمور ساواک و شیرین، دختر یک فرد ثروتمند دوره پهلوی، است که در جریان بازجویی‌های سیاسی شکل می‌گیرد.

اما تصویری که تینا پاکروان از ساواک ارائه داده مورد مناقشه دو طیف اصطلاح‌طلب و جریان تندروی جبهه پایداری قرار گرفته. مثلا روزنامه ایران، ارگان مطبوعاتی دولت که مواضعی اصلاح‌طلبانه را دنبال می‌کند در شماره امروز خود به تعریف و تمجید از تاسیان پرداخته: تم اصلی سریال تاریخی تاسیان، ایران و ایران‌دوستی است که دستمایه روایتی عاشقانه شده است. در تاسیان و در قسمت اول آن، پاکروان سعی کرده از دو اسطوره مهم هنر ایران یعنی بهرام بیضایی و عباس کیارستمی، ولو یک پلان یا سکانس، یاد کند و ازاین‌رو قسمت اول سریال درون‌مایه‌های اجتماعی و فرهنگی-سیاسی بیشتری دارد. شروع مجموعه علاوه بر معرفی شخصیت‌ها، تصویری از ایران در سال ۵۶ و اتفاقات قبل از انقلاب ۵۷ و فعالیت گروه‌های چپ، روشنفکری و از آن سو ساواک و توده مردم را ارائه می‌دهد.

در واقع روزنامه دولت در یادداشت خود از شخصیت‌پردازی کاراکترهایی که در سریال نزدیک به حکومت پهلوی قرار دارند تمجید کرده: اگر بخواهیم جزئی‌تر به حلاجی شخصیت‌ها و داستان قسمت‌های نخست سریال بپردازیم، باید به حضور جذاب بابک حمیدیان در نقش یک کارخانه‌دار متمول تهرانی با خصوصیات ناب و اصیل این شهر یعنی مرام و معرفت و دیسیپلین مهربان و خانواده‌دوست جمشیدخان نجات اشاره کنیم که جزئیات شخصیت‌پردازی او در فیلمنامه و همچنین بازی همراه‌کننده حمیدیان، این کاراکتر را به یکی از سمپاتیک‌ترین شخصیت‌های سریال بدل کرده است.

از سوی دیگر، حضور متفاوت صابر ابر که در نقش سعید و دوست امیر و یک مأمور ساواک حاضر شده، یکی دیگر از جذابیت‌های سریال برای دنبال‌کردن محسوب می‌شود. سکانس‌های دونفره سعید و امیر با بازی ابر و شکیبا از بهترین و حتی ماندگارترین دوتایی‌های مردانه سریال‌های ایرانی است، مخصوصاً اینکه بار دیگر یادآوری کنیم این رفاقت مردانه در فیلم و سریالی از مسعود کیمیایی به وجود نیامده، بلکه تولید و دست‌پرورده یک فیلم‌ساز زن به نام تینا پاکروان است و این، به خودی خود، دستاورد مهمی برای سریال محسوب می‌شود.

اما طیفی که در مقابل تاسیان و پاکروان ایستاده، رادیکال‌های جبهه پایداری موسوم به پایداری‌چی‌ها هستند که رسانه‌های متبوعشان مرتبا در حال بازنشر ویدئویی از انتقادات علیرضا پورصباغ، کارشناس سینما درباره تاسیان و عوامل سازنده آن هستند:

اما این پایان ماجرای دشمنی با این سریال نیست. مثلا روز گذشته فاطمه ترکاشوند، خبرنگار رسانه‌های سازمان تبلیغات اسلامی که چند وقتی است حملات ثابتی را به شبکه نمایش خانگی انجام می‌دهد در توییتر، شائبه نسبت فامیلی کارگردان سریال تاسیان با رئیس ساواک را مطرح کرد.

جالب اینجاست که حملات این خبرنگار محدود به این فرضیه نیست و او در توئیت دیگری به یادداشت مثبت کیوان کثیریان درباره تاسیان واکنش تندی نشان داد: اهرم‌های فشاری که می‌خوان جلوی سوال رو هم بگیرن مثل این نوشته کار می‌کنن. طوری با اتهام پروژه، روی پرسشگری فشار میارن انگار حرف زدن درباره بدیهیاتی مثل چارچوب‌شکنی در حجاب وشراب‌خواری و سفیدکردن ساواک هم نیاز به دانش علما درباره نقد داره ومخاطب عام نمی‌تونه تشخیص بده و حق نداره بپرسه.

کاربران چه گفتند؟ 

فاطمه پاقلعه‌نژاد، خبرنگار حوزه سینما درباره توئیت‌های ترکاشوند می‌نویسد: یه ترندی یه بار تو همین توییتر راه افتاده بود که می‌گفت این سواله یا تهمت! کاش دست بردارید از خراب کردن آدم‌ها!

طاها: یه چیزی می‌ندازید وسط، برای اینکه به هدف برسید اینقدر بسطش می‌دید که کسی نتونه جوابی براش پیدا بکنه!

و حسین: کاش سوال‌های مهمتری به عنوان خبرنگار تو ذهنت میومد. فرض محال نسبت فامیلی داشته الان باید محکوم شه؟ یه ترکاشوند نامی در ساواک نبوده؟ یا در منافقین؟