به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهمین دوره جشنواره ملی اسباب‌ بازی از بیست‌وپنجم دی‌ماه در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در حال برگزاری است؛ نمایشگاهی که تلاش دارد نمایی جامع از دستاوردهای صنعت اسباب‌بازی به‌عنوان یکی از حلقه‌های اصلی در بازارسازی فرهنگی را با تکیه بر تولید داخل به نمایش بگذارد و از سوی دیگر، مجالی باشد برای عرضه کالای ایرانی به مصرف‌کنندگان آن هم در شرایطی که قریب به 80 درصد اقلام این بازار را کالای خارجی تشکیل می‌دهد. 

سبد اسباب‌بازی خانواده‌های ایرانی در چند سال گذشته با کمتر شدن میزان درآمد و افزایش تورم، کوچک‌تر و انتخاب‌ها محدودتر شده است. تولیدکنندگان جشنواره بر همین اساس محصولات خود را با کمترین حاشیه سود در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌دهند.کشاورز، از جمله بازدیدکنندگان این نمایشگاه است، او که دو فرزند چهار و هشت ساله دارد، مزیت این نمایشگاه را در قیمت مناسب برخی از اقلام به‌خصوص بازی‌هایی که مهارت‌ها را افزایش می‌دهند، می‌داند. 

خادمی بازدیدکننده دیگری است که هدف از حضور در این نمایشگاه را حمایت از تولید ملی عنوان و تاکید کرد که البته تبلیغ رسانه‌ها در جهت ارائه محصولات با قیمت مناسب و مقرون به صرفه هم در این امر تأثیرگذار بوده است. او دغدغه دیگر خود را تهیه اسباب‌بازی با کیفیت عنوان کرد و افزود: برخی از محصولاتی که در بازار هست، به لحاظ کیفیت پلاستیک مناسب برای بچه‌ها نیست؛ چون بچه‌ها ممکن است ساعت‌ها با آن سر و کار داشته باشند. مزیت جشنواره این است که در آن تولیدکننده و کیفیت کارش مشخص است. 

برخی از مراجعه‌کنندگان نیز عرضه این حجم از اسباب‌بازی در یک فضای مناسب را از جمله دلایل حضور در جشنواره عنوان کردند. به نظر می‌رسد جشنواره اسباب‌بازی پس از 9 دوره توانسته جای خود را در میان خانواده‌ها باز کند.

مونا عمادی، دبیر اجرایی این دوره جشنواره، با بیان اینکه 89 تولیدکننده در این رویداد حضور دارند، گفت: در ابتدا دو هزار و 300 و در حال حاضر دو هزار و 600 محصول از سوی تولیدکنندگان در این جشنواره عرضه شده است. 

او استقبال از نمایشگاه امسال را خوب توصیف کرد و افزود: البته در حال حاضر تولیدکنندگان میزان فروش خود را اعلام نکرده‌اند، اما برآیند کلی این است که استقبال خوبی صورت گرفته؛ به‌طوری که در چهارمین روز نمایشگاه حدود 10 هزار بازدیدکننده در نمایشگاه حاضر شدند. استقبال به‌گونه‌ای بود که در عرضه برخی از اقلام به مشکل برخوردیم و هرچه قفسه‌ها را پر می‌کردیم، خالی می‌شد. 

تأمین مواد اولیه آن هم در شرایط نوسان قیمت‌ها، مانند بسیاری از تولیدکنندگان در دیگر حوزه‌ها، مشکل اصلی فعالان صنعت اسباب‌بازی است. شرایط این‌چنینی دست تولیدکننده را برای عرضه محصول با قیمتی مناسب برای مصرف‌کننده می‌بندد و او را از رقابت با کالای خارجی بازمی‌دارد. عمادی این مشکل را اصلی‌ترین چالش تولیدکنندگان ایرانی دانست و افزود: اسباب‌بازی از جمله صنایعی است که صنایع وابسته را در خود دارد‌. تأمین مواد اولیه مانند پلاستیک، کاغذ و ... از جمله دغدغه‌های اصلی تولیدکنندگان است و آنها همیشه برای تهیه این اقلام در شرایط بحرانی به کار خود ادامه می‌دهند. 

دغدغه تولیدکننده اسباب‌بازی ایرانی در حالی است که برخی از کشورهای موفق مانند چین برای توسعه این صنعت، سیاست‌های خاص حمایتی از تولیدکننده را در نظر گرفته‌اند. در نظر گرفتن بسته‌های حمایتی دولت چین از تولیدکنندگانش سبب شده تا 70 درصد بازار اسباب‌بازی جهان در دست این کشور باشد و با صادرات 103 میلیارد دلار(2022) به بزرگترین صادرکننده اسباب‌بازی در جهان تبدیل شود. 

احسان منشی، رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی، در گفت‌وگویی با تسنیم با اشاره به این مسئله گفت: در چین مواد اولیه به دلیل مکانیزم خریدی که این دولت برای افزایش صادرات در نظر گرفته، با کمترین هزینه در اختیار تولیدکننده قرار می‌گیرد. این امر سبب شده تا عرصه بر تولیدکننده ایرانی علی‌رغم بهره‌مندی از تمامی مواد اولیه در کشور، تنگ شود.

او با تأکید بر اینکه مسئولان زمین بازی را به صورت مساوی میان تولیدکننده ایرانی و خارجی برقرار کنند، یادآور شد: در حال حاضر برای جلوگیری از واردات قاچاق به کشور، کالای خارجی با کمترین قیمت تعرفه یعنی 15 تا 20 درصد وارد کشور می‌شود. از سوی دیگر، مبنای واردات اسباب‌بازی در ایران براساس کالا نیست، بلکه براساس کیلوگرم است. مبنای ارزیابی در گمرک نیز سه تا هفت دلار است؛ یعنی زیر ارزش واقعی. این در حالی است که در کشوری مانند ترکیه که همسایه ماست و فرهنگ مردمش مشابه جامعه ما، تعرفه گمرک 100 درصد در نظر گرفته شده است. 

با توجه به اهمیت اسباب‌بازی در حوزه فرهنگ و ظرفیت آن برای استغال‌زایی، به نظر می‌رسد با برنامه‌ریزی بتوان بخشی از مشکلات فعالان این عرصه را حل کرد‌ حرکت به سمت ایجاد مشوق‌های مالیاتی، یارانه‌ها و تشویق برای سرمایه‌گذاری در این حوزه از جمله راهکارهایی است که می‌تواند بر کالبد این صنعت جان دوباره‌ای بخشد و از سوی دیگر، از کوچک‌تر شدن سبد خانواده‌ها جلوگیری کند.

انتهای پیام/