خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: شهید سید محمد واحدی در سال ۱۳۱۳ چشم به جهان گشود در کودکی پدر خویش (آیت الله حاج سید محمدرضا مجتهد قمی واحدی) را از دست داد و در دامان مادری مهربان و باتقوا تربیت شد.‌

تحصیلات ابتدایی خود را در شهرستان سنقر به پایان رسانید و سپس همراه با خانواده عازم قم شد و در دبیرستان حکیم نظامی قم به تحصیل خود ادامه داد. همزمان با تحصیل، با اجازه مادر به تهران آمد که تهران آمدن این شهید مصادف با تشکیل جمعیت فداییان اسلام بود، وی برای مبارزه با ظلم و ستم و فساد، به برادران خود در گروه «فداییان اسلام» پیوست.

در جوانی راه خود را شناخته و در کنار برادرش سید عبدالحسین و رهبری شهید نواب صفوی از مردان مبارز و عضو کادر مرکزی فداییان اسلام شد.

سید محمد واحدی که جوانی ۱۸ ساله بود به یکی از نزدیک ترین نفرات به شهید نواب تبدیل شده بود و بارها برای این نزدیکی و مبارزه علیه ظلم دستگیر و حتی تبعید شده بود و هر بار پس از دستگیری او شهید نواب ابراز تأثر می‌کرد.

حضور همیشگی شهید واحدی در جلسات مخفیانه جمعیت فداییان اسلام و اعلام نظرهای انقلابی و آرمانی شهید واحدی با وجود سن کمش از یاد اعضای جمعیت نمی‌رفت؛ و یکی از همرزمان شهید واحدی با ذکر خاطره‌ای رأی قاطع شهید واحدی و برادرش را به اعدام انقلابی حسین علاء به عنوان یک نقطه برجسته از فعالیت‌های این ۲ برادر معرفی می‌کند.

شهید واحدی که دیگر سن کم او به واسطه موضع گیری ها و اعلام نظرهای قاطع و انقلابی اش به چشم نمی‌آمد، در جریان محاکمه شهید نواب در دادگاه شرکت کرده و در این جلسه درخواست می‌کند تا تمام برادرانش آزاد، و به جای آنها او را بکشند.

سرانجام اقدامات عملی شهید نواب و یارانش علیه ظلم و جور دوباره اوج گرفته و ماجرای تیراندازی به سمت حسین علا، و اعدام ناکام او پیش آمد.

شهادت عبدالحسین واحدی برادر شهید محمد

علاء بلافاصله، برای اثبات نوکری هرچه بیشتر خود و اربابش شاه به امپریالیسم غرب، با سر باندپیچی شده! عازم بغداد گردید، ولی برادر شهید عبدالحسین واحدی هم، همراه برادر دیگر از راه قم- اهواز، عازم بغداد شد تا حکم صادره را در بغداد به مرحله اجرا درآورد.

شهید عبدالحسین واحدی شب قبل از حرکت به اهواز، در قم و در مدرسه حجتیه ماندند و صبح زود برای زیارت به حرم رفتند و بعد راهی اهواز گردیدند. ایشان به هنگام ورود به اهواز شناسایی و دستگیر شدند و ایشان را به تهران منتقل نمودند. شهید واحدی در تهران، در دفتر تیمور بختیار- جنایتکار عامل امپریالیسم- و به دست خود او، به شهادت رسید.

پس از انتشار خبر شهادت عبدالحسین واحدی، شهید نواب صفوی و شهید محمد واحدی که در منزل آیت الله طالقانی به سر می‌بردند، بنا بر آنچه که مرحوم آیت الله طالقانی (ره) نقل کردند: ((صبح زود از منزل خارج شدند و رفتند. و یک ساعت بعد، مأمورین به منزل مرحوم طالقانی ریختند تا برادران را دستگیر کنند، ولی کسی را نیافتند!))

سرانجام، شهید نواب صفوی و شهید محمد واحدی در منزل حمید ذوالقدر یکی دیگر از اعضای فداییان اسلام دستگیر شدند.

ایستادگی و مواضع شجاعانه این جوان خطه کرمانشاه در جلسات دادگاه برای محاکمه کنندگان بی آبرویی و برای شهید واحدی عزت و سربلندی داشت.

در یکی از جلسات دادگاه که سران رژیم حضور داشتند یکی از آنها خطاب به شهید واحدی با لحنی بد گفت مگر تو چندسال داری که می‌خواهی کشته شوی؟، شهید واحدی با شنیدن این سوال برآشفت و با لحنی پر از احساس و معرفت گفت: شهادت تمام وجود مرا می‌سوزاند و من نمی‌توانم تحمل کنم برادرانم شهید و من آزاد باشم.

دادگاهی برای اعدام فداییان اسلام

در تاریخ چهارم دی ماه سال ۱۳۳۴ اولین دادگاه نواب صفوی و همرزمانش بود به ریاست سرلشکر قطبی در اداره دادرسی ارتش به صورت علنی تشکیل شد و پس از روشنگری شهید واحدی و همرزمانش جلسات بعدی به صورت مخفیانه برگزار و پس از هشت روز حکم نهایی اعدام صادر شد.

پس از دادگاه تجدید نظر و آخرین دفاعیات شهید نواب صفوی در روز ۲۵ دی ماه سال ۱۳۳۴ دادگاه نمایشی و تقلبی پایان یافته و حکم پایانی خاتمه پیدا کرد و حکم به دادگاه اول صادر شد.

حکم صادره سید مجتبی نواب صفوی، سید محمد واحدی، مظفر ذوالقدر و خلیل طهماسبی به اعدام و سید هادی میرلوحی به ۶ سال زندان، اصغر عمری به پنج سال زندان، احمد تهرانی به چهار سال زندان و علی بهاری به سه سال زندان محکوم شدند.

گزارش اداره آگاهی وقت در خصوص شهید واحدی

گزارش اداره آگاهی درباره اعدام انقلابی رزم آرا؛ که از جمله درباره شهید سیدمحمد واحدی نیز مطالبی گزارش شده است:

سیدمحمد واحدی فرزند سیدمحمدرضا اهل کرمانشاهان باسواد، بدون عیال و اولاد، دارای شناسنامه، شغل محصّل، ساکن قم و تهران، خیابان لرزاده، برادرِ سیّد عبدالحسین واحدی که یکی از افراد جوان و فعال فداییان اسلام و رابط بین نواب صفوی و سایر یاران او بوده و حتی او را موظف کرده بودند که برای افرادی که مورد نظر می‌باشند وجه تهیه و آنها را به طرفی بفرستند، طبق دستور کتبی فرمانداری نظامی و به استناد ماده ۵ آئین فرمانداری مزبور وارسی بدنی از او اوراق و مدارکی که حاکی از شرکت او در جمعیت فداییان و همدستی او با خلیل طهماسبی و نشر اعلامیه فداییان و تحویل اعلامیه‌های مزبور به پست و ارسال به کشورهای خارجه و یک نسخه از نامه که نواب صفوی خطاب به جناب آقای علا و صورت برخی از اشخاص که نواب می خواسته با آنها ملاقات کند و شرحی که نواب برای طهماسبی نوشته بوده که وکیل برای خود بگیرد و نیز شرحی که دستور داده، نواب وجه برای واحدی ارسال دارند و از زندانیان فدایی ملاقات کنند و یک برگ شرحی که ابوالقاسم رفیعی با مداد نوشته بوده و از انعکاس روزنامه نبرد ملت در اذهان مردم کشف و ضمناً به بازجویی از او ادامه مشارالیه صریحاً رفتن روز ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ به مسجد شاه و تماس با خلیل طهماسبی و ایستادن پست سر او تا انجام قتل مرحوم رزم آرا و دستگیری خلیل طهماسبی اعتراف، ولی از بیان عملیات رضای قدوسی به علت ترس و واهمه از او خودداری نموده و به موجب قرار صادره از طرف شعبه اول بازپرسی موقتاً بازداشت گردیده و پس از اعتراف به قرار مزبور از طرف دادگاه شعبه ۱۹ «جنحه» تأیید و به زندان موقت تسلیم گردید.

این شخص نیز از افراد مؤثر فداییان و طبق اقاریرش صبح روز قتل، ناظر تمام جریان و با خلیل طهماسبی تماس گرفته و به طوری که از موارد مربوطه استنباط می‌گردد، شب قبل از قتل مشار الیه با خلیل بوده و سپس به اتفاق او به مسجد شاه وارد و خلیل از پشت سر صف پاسبانان مراقب توسط خط و پشت سر مرحوم رزم آرا راهنمایی نموده است.

شهادت جوانی از خطه کرمانشاه با نوای تکبیر

اصغر عمری سال‌ها بعد نقل می‌کند، ساعتی از نیمه شب گذشته بود. من و احمد تهرانی در یک سلول یک نفره زندانی بودیم و هوا به قدری سرد بود که چیزی نمانده بود نفس‌هایمان در سینه منجمد شود؛ ناگهان صدای مردانه و رشید «سید محمد واحدی» را شنیدم که می‌گفت: یااللّه، بلافاصله از جای خود بلند شدیم از سوراخ درب سلول نگاه کردیم و در زیر نور بی رمق راهروی زندان لشکر ۲ زرهی، دیدیم که سرهنگ اللهیاری، نماینده سرلشکر آزموده دادستان ارتش که مأموریت اجرای حکم اعدام نواب و یارانش را پذیرفته بود حرکت می‌کرد و شهید نواب صفوی و شهید سید محمد نیز در پشت سر او در حرکت است و از گام‌های استوار و محکم آن شهید به خوبی پیدا بود که در راه معشوق خویش، خدای جهانیان گام بر می‌دارند و آنچنان از راهی که به سوی چوبه اعدام و شهادت می‌پیمایند، خاطر جمع و دل آرام هستند که گویی تمام وظایف خویش را انجام داده و برای دریافت پاداش و جایزه خود به پیش می‌روند.

سرانجام در سیپده دم ۲۷ دی ماه سال ۱۳۳۴ سید محمد واحدی در سن ۲۱ سالگی به همراه سید نواب صفوی و چند تن از دوستان در حالی‌که صدای تکبیرش به آسمان بلند بود به شهادت رسید.

پیکر سید محمد ابتدا در قبرستان مسگرآباد بود و سال‌ها بعد که شهردار تهران قبرستان مسگرآباد را متروکه اعلام کرد، وفاداران این شهید بیم داشتند که قبر شهدای فداییان اسلام در بین سایر قبرها از بین برود به همین سبب مخفیانه پیکر آنها را از قبر خارج و به قم منتقل و در وادی السلام قم به خاک سپردند.

قبر شهید واحدی در جوار رهبر فکری و اندیشه‌ای‌اش شهید نواب صفوی در قبرستان وادی السلام شهر قم است.