به گزارش سلامت نیوز به نقل از تسنیم،فرسایش خاک به جابه‌جایی خاک‌های سطحی به دلیل عوامل مختلفی مانند فعالیت‌های انسانی، تغییرات اقلیمی و کشاورزی ناپایدار ایجاد می‌شود. این پدیده موجب کاهش بهره‌وری خاک، تخریب اکوسیستم‌ها، و خطراتی چون سیلاب و رانش زمین می‌شود. در ایران، هر ساله حدود ۱۰ میلیارد دلار خسارت ناشی از فرسایش خاک برآورد می‌شود که بخش عمده‌ای از آن به کشاورزی و مناطق روستایی آسیب می‌زند.

دلایل و عوامل فرسایش خاک در ایران

در ایران، کشاورزی ناپایدار، قطع درختان و جنگل‌زدایی، و تغییرات اقلیمی از جمله عوامل اصلی فرسایش خاک به شمار می‌روند. این موارد باعث شده که خاک‌های حاصلخیز کشور سریع‌تر از میانگین جهانی از بین بروند و موجب کاهش توان تولیدی زمین‌ها شود. به گفته گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، میزان فرسایش خاک در ایران به 16.5 تن در هکتار در سال رسیده که حدود ۷ برابر متوسط جهانی است.

راهکارهایی برای مقابله با بحران فرسایش خاک

برای کاهش فرسایش خاک و احیای منابع طبیعی، نیازمند یک سری راهکارهای عملی و پایدار هستیم:

1. مدیریت کشاورزی پایدار: استفاده از کشت‌های پوششی، کاهش شخم‌زنی و ساخت تراس‌ها در مناطق شیب‌دار برای جلوگیری از شسته شدن خاک.

2. احیای پوشش گیاهی و جنگل‌کاری: کاشت درختان مقاوم در برابر فرسایش و بازگرداندن پوشش گیاهی بومی به زمین‌های تخریب‌شده.

3. مدیریت منابع آب: استفاده از سیستم‌های آبیاری بارانی و سدهای کوچک برای کاهش شسته شدن خاک و افزایش نفوذ آب به زمین.

4. آموزش و آگاهی‌بخشی: آموزش کشاورزان درباره روش‌های مدیریت پایدار خاک و اجرای کمپین‌های آگاهی‌بخشی در سطح جامعه.

5. سیاست‌گذاری و حمایت مالی: تصویب قوانین سختگیرانه برای جلوگیری از قطع درختان و حمایت از پروژه‌های احیای خاک.

کشورهای موفق در کاهش فرسایش خاک

چند کشور موفق در کاهش فرسایش خاک الگوهای مؤثری ارائه داده‌اند که می‌تواند برای ایران مفید باشد:

• چین: پروژه دیوار سبز چین موفق به احیای زمین‌های تخریب‌شده و کاهش فرسایش خاک در مناطق بیابانی این کشور شده است.

• آلمان: با اجرای سیاست‌های کشاورزی پایدار و کاهش شخم‌زنی، آلمان موفق شده فرسایش خاک را به حداقل برساند.

• رواندا و هند: این دو کشور با اجرای پروژه‌های احیای جنگل‌ها و مدیریت بهتر آب باران، توانسته‌اند از فرسایش خاک جلوگیری کنند.

برای مقابله با بحران فرسایش خاک در ایران، باید همگام با تجارب جهانی، برنامه‌ریزی‌های عملی و پایدار صورت گیرد. حفاظت از خاک و منابع طبیعی نیازمند همکاری دولت، جامعه علمی و عموم مردم است تا از تبعات جبران‌ناپذیر این بحران جلوگیری شود.