به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، احمد اشتیاقی دلیل اصلی ریزش بیش از ۱۷ هزار واحدی دیروز شاخص را اظهارات وزیر راه پیرامون خروج سیمان و فولاد از بورس کالا دانست و به دنیای اقتصاد اعلام کرد: اظهاراتی در این سطح به‌سرعت می‌تواند منجر به تشکیل صفوف عرضه شود. این مباحث باعث شد بازار حتی بیشتر از شنبه بین تعطیلات، سمت‌ و‌ سوی کاهشی پیدا کند.

با توجه به ابهامات بسیار در بخش‌های مختلف اقتصادی، مواضع منفی سیاست گذار می‌تواند موجب موج‌های شدید ریزشی شود. با وجود این اتفاقات نمی‌توان بازگشت بورس به مدار تعادل را به نظاره نشست. اظهاراتی از این قبیل سبب ترس مضاعف و پیشروی تردیدهای معاملاتی از سوی سرمایه‌ گذاران خواهد شد.

نبود نقدینگی به یکی از معضلات جدی مبدل شده و به نظر می‌رسد وضعیت کنونی تداوم یابد. شرایط بازارهای رقیب نیز همین گونه است. رکود مستمر وضعیتی بوجود آورده که پول با اکراه فراوان وارد بازارهای دارایی می‌شود. ثبات قیمت دلار کمتر از ۵۰ هزار تومان در بازار آزاد نیز نشان از رخنه رکود میان هواداران است. نرخ سود سپرده اوراق بدهی هم در محدوده ۲۶ درصد قرار دارد. این مختصات از روند فرسایشی بورس خبر می‌دهد.

تنها عاملی که می‌تواند از فضای رو به افول معاملات بکاهد، انتشار گزارش ۶ ماهه شرکت ها در پایان مهر است. این مهم تا حدوی خوش‌بینی‌های جدید مبنی بر ورود پول رقم  می زند. از سوی دیگر هدف‌گذاری دولت در راستای کنترل نرخ تورم، برخی سیاست گذاری‌ها را به سمتی هدایت می‌کند که به ضرر بازار تمام می‌شود.

به عنوان مثال صندوق‌های بازنشستگی برای پرداخت بدهی‌ها ملزم به فروش سهام شدند. این امر باعث شده صندوق‌ها نه‌تنها سهام نخرند، حتی اقدام به فروش کنند. در چنین شرایطی سرعت عرضه افزایش یافته و با ناترازی مواجه خواهد شد. صندوق‌های بازنشستگی در ۶ ماه دوم با فشار فروش بیشتری مواجه شوند.

با لحاظ کردن این موضوع می‌توان استنباط کرد ظرفیت رشد در کوتاه‌مدت وجود ندارد. با توجه به شرایط کنونی، تحقق یک سناریو محتمل‌تر خواهد بود و درجا زدن نماگرها در سطوح فعلی گزینه‌ای نزدیک به شرایط است.

چشمک برخی صنایع به سرمایه‌گذاران

به نظر می‌رسد حفظ کانال ۱. ۲ میلیون واحد با توجه به شرایط، یکی از مصائب در روزهای آینده است. طبق بررسی‌ها نسبت P/E به محدوده ۶ مرتبه رسیده که از سقف تاریخی فاصله چشمگیری دارد. در صورت کاهش ریسک‌های سیستماتیک و با تقاضای سهامداران این نسبت می‌تواند تدریجی به سطوح بالاتر ارتقا یابد.

در هفته‌های آینده اگر نرخ دوم دلار نیمایی با افزایش روبرو شود، می‌تواند بازار را به سمت تقویت رشد هدایت کند. با توجه به ارزندگی و پس از انتشار گزارش‌ های ۶ و ۹ ماهه می‌توان به پرواز نماگرها به سمت کانال ۷. ۲ میلیون واحد امیدوار بود. اکثر صنایع در نقاط جذاب قیمتی به سر می‌برند. فرمول جدید نرخ خوراک صنایع پتروشیمی بدون شک می‌تواند موجب افزایش سطح انتظارات قیمتی و افزایش بازدهی شود. افزایش حجم کارمزدهای بانکی و نرخ تسعیر بر مبنای نرخ دوم نیمایی برای برخی بانک‌ها‌ نیز باعث می‌شود رونق به سمت صنعت بانکی بازگردد.

در صنعت فولاد نیز احتمال بازگشت اقبال به قوت باقی است. با توجه به اینکه روسیه در بخش وضع عوارض صادراتی فولاد اقدامات افزایشی انجام داده، ایران می‌تواند از فرصت ایجادشده بهره ببرد تا این صنعت مورد استقبال سهامداران قرار گیرد. در شرایط کنونی اکثر صنایع از ظرفیت بالایی برای کسب بازدهی حداکثری برخوردارند و کمتر از ارزش ذاتی در حال معامله هستند. صنایعی از جمله بیمه، غذایی، داروسازی و سیمان از چشم‌انداز مثبتی مبنی بر افزایش سودآوری تا پایان سال برخوردارند.