به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، محمد خوش چهره، تحلیلگر مسائل اقتصادی و عضو هیأت علمی دانشگاه درباره اهمیت هدایت اعتبارات بانکی به سمت مسکن‌سازی گفت: نباید در پاسخ به مسائل کلان روبه‌روی نظام سیاستگذاری با ساده‌انگاری پاسخ داد. در حال حاضر، نسبت تسهیلات اعطایی با قیمت مسکن هیچ تناسبی ندارد و از طرفی، بانک‌ها نیز به دنبال سودهای بالا و زود بازده هستند؛ درصورتیکه اگر وام‌های خود را به بخش مسکن بدهند، باید سود پایین با مدت زمان بازگشت زیاد برای خود در نظر بگیرند.

وی افزود: در مسئله‌ی ساخت و رونق مسکن یک آشفتگی وجود دارد. مسئله‌ی مسکن در کشور ما با توجه به رکود طولانی که در این حوزه وجود داشته و سوداگری‌ای که در آن بیداد می‌کند، نتوانسته نقش خود را در رشد اقتصادی و افزایش اشتغال ایفا کند.

این استاد دانشگاه در ادامه خاطرنشان کرد: بخشی از این آشفتگی‌ها به سیاست‌ها، بخشی به قوانین مجلس، بخشی به نظارت‌های مجلس و برخی به قوانین شهری برمی‌گردد.

خوش‌چهره گفت: احتکار و سوداگری در زمین و غیرواقعی بودن قیمت مسکن که ناشی از جریانات یکی دو دهه گذشته است، مسکن را به سمتی برده که آن را از یک کالای مورد نیاز و مصرفی مردم خارج کرده و دسترسی مردم به آن محدود شده است. اکنون مردم حتی اگر ۳۰ سال هم کار کنند، نمی‌توانند خانه‌دار شود.

وی اذعان داشت: میزان دستمزد و حقوق نیز با قیمت خانه‌ی ۳ یا ۴ میلیاردی در تهران اصلاً قابل مقایسه نیست. حتی اگر بانک‌ها قبول کنند که این تسهیلات مسکن را اعطا کنند، این میزان وام در نهایت ده درصد از قیمت یک خانه را شامل می‌شود.

این کارشناس اقتصادی در انتها اظهار داشت: مسکن به مرور از یک نیاز به یک مسئله تبدیل شده و هم‌اکنون تبدیل به معضل و بحران شده است. البته هرچند در سخنان دولت، صحبت از اقداماتی بلندمدت برای حل این معضل می‌بینیم اما این مسائل هنوز لباس عمل به خود نپوشانده است.