به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، حسام بیگدلو با اشاره به اعمال قیمت‌گذاری دستوری از سوی سازمان حمایت برای تولیدکنندگان مواد شوینده به ایلنا اعلام کرد: قیمت دستوری محصولات این صنعت سالی یک‌ تا بار اما نرخ مواد اولیه شرکتهای پتروشیمی‌ هر هفته تغییر می‌کند که منجر به بروز چالش اصلی شرکت‌های شوینده شده که باید در برابر خریداری مواد اولیه با نرخ های متفاوت در هر هفته، قیمت محصولات تولیدی را برای یک‌سال ثابت نگه دارند. 

در  این دو حالت نفوذ دولت را می‌توان مشاهده کرد. دولت به پتروشیمی‌ها اجازه می دهد نرخ را متناسب با نرخ دلار تغییر دهند اما به تولیدکنندگان مواد شوینده این حق را نمی‌دهد. آن هم با وجود گرانی 100 درصدی قیمت مواد اولیه.

قیمت محصولات شوینده ایران از ترکیه که پتروشیمی ندارد، گران‌تر است. تولیدکننده مواد شوینده مواد اولیه را با نرخ جهانی تهیه می‌کند اما وقتی ایران نفت دارد قیمت جهانی چه معنایی دارد؟

محصولات پتروشیمی به دلیل تحریم ارزان‌تر از داخلی‌ها عرضه می‌ شود. برای نمونه قرقیزستان سهم قابل توجه نیاز را از ترکیه وارد می‌کند اما تولیدکنندگان داخلی امکان رقابت با ترکیه را ندارند.در حالی که مسافت ترکیه به قرقیزستان زیاد است اما با احتساب هزینه حمل باز هم واردات از ترکیه برای آن‌ها صرفه اقتصادی دارد. در بین عراقی‌ها این ذهنیت ایجاد شده که جنس ترکی‌ه کیفت بهتری نسبت به کالای ایرانی دارد و این کاهش کیفیت به دلیل مشکلاتی است که این روزها تولیدکنندگان دست به گریبان هستند.

افزایش ۲۵ درصدی نرخ شوینده‌ها نسبت به دیگر صنایع قابل توجه نیست و باعث شده شرکت‌های تولیدکننده یکی پس از دیگری از چرخه تولید خارج شوند. بدون تردید ایران در آینده نزدیک با کمبود مواد شوینده و بحران مواجه خواهد شد. زیرا 10 تا 15 درصد شرکت‌های تولیدکننده کوچک، تولید را متوقف کردند و شرکت‌های بزرگ هم با یک سوم ظرفیت کار می‌کنند.

یک درصد از تولید ناخالص ملی به مواد شیمیایی مصرفی اختصاص دارد و ظرفیت تولید داخلی با حدود 500 تولیدکننده 4.3 میلیون تن در سال است که تنها 1.8 میلیون تن در بازار داخل و حدود 400 هزار تن سهم بازارهای صادراتی بودو به طور متوسط سالانه 160 تا 220 میلیون دلار صادرات انجام می‌شود.

تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir

انتهای پیام