وی ادامه داد:واقعیت این است که بخش عمدهای از صنایع کشور، بهدلیل سالها انزوای اقتصادی، تحریمهای طولانیمدت، ضعف در نوآوری و فاصله عمیق با فناوری روز دنیا، در شرایط فعلی نهتنها توان رقابت در بازارهای بینالمللی را ندارند، بلکه با آزاد شدن واردات و سرازیر شدن کالاهای لوکس و همنوع و ارزانقیمت خارجی، احتمالاً در معرض تعطیلی و ورشکستگی گسترده قرار خواهند گرفت.
بهرامی اظهار داشت: بنابراین، برخلاف تصور عمومی، توافق احتمالی نهتنها به نفع صنایع داخلی نخواهد بود، بلکه ممکن است فشار سهمگینی بر صنایع فرسوده داخلی وارد کند؛ صنایعی که سالها از سرمایهگذاری، نوسازی و تکنولوژی و بهروزرسانی محروم بودهاند.
وی گفت: در این میان، تنها صنعتی که میتواند در فضای پساتحریم و پساتوافق، نهتنها به حیات خود ادامه دهد بلکه به مزیت رقابتی و ارزآوری کشور تبدیل شود، هنرصنعت فرش دستباف ایران است؛ هنرصنعتی اصیل، ریشهدار و جهانی که مزیتهای بیبدیلی دارد.
بهرامی افزود: تمام زنجیره تولید آن متکی به منابع داخلی است؛ از نیروی کار ماهر و متخصص در اقصینقاط کشور، تا مواد اولیهای همچون پشم، نخ، رنگهای گیاهی و دارهای بافندگی.
وی توضیح داد: فرش دستباف یک برند جهانی است و در میان کالاهای صادراتی، معدود محصولی است که نام "ایران" بر تار و پود آن تنیده شده و با افتخار در سراسر جهان شناخته میشود.صادراتمحور و ارزآور است؛ بیش از 90درصد از تولیدات این حوزه به صادرات اختصاص دارد و بهواسطه همین ویژگی، نیازی به سرمایهگذاری کلان داخلی ندارد.
مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونیهای فرش دستباف ایران اظهار داشت: اشتغالزایی گسترده با حداقل سرمایهگذاری؛ برخلاف بسیاری از صنایع که به خطوط تولید پیشرفته و میلیاردها دلار وتومان سرمایه اولیه نیاز دارند، ایجاد شغل درهنر صنعت فرش دستباف با سرمایهای بسیار اندک ممکن است.توافقات سیاسی و گشایشهای احتمالی، باید با نگاهی استراتژیک همراه باشد. اگر دولتمردان ما از فرصت پساتحریم برای احیای صنایع صادراتمحور واقعی و قابل اتکا استفاده نکنند، تنها شاهد رشد واردات، سقوط صنایع و ضربه به اشتغال و تولید داخلی خواهیم بود.
وی ادامه داد: فرش دستباف، یک موهبت ملی و سرمایه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایران است. دولتمردان باید بیش از پیش اهمیت آن را دریابند، از آن حمایت کنند، موانع صادرات را برطرف سازند و زیرساختهای تقویت بازارهای جهانی را فراهم آورند.جهش تولید، اشتغال پایدار، ارزآوری واقعی و حفظ اصالت فرهنگی کشور، همه در گرو توجه ویژه به این هنرصنعت بینظیر است؛ گوهری که همچنان میتواند درخشانترین نماد ایران در جهان باشد