به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، اعتصاب و اعتراض پرستاران به مشکلات معیشتی و شغلی، که از چهاردهم مرداد در استان البرز آغاز و در بش بیش از ۱۰ شهر برگزار شده است. یکشنبه ۲۸ مرداد نیز پرستاران بیمارستان‌های مشهد، جهرم و یاسوج دست به تحصن گسترده زدند.

براساس ویدیوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی و برخی از رسانه‌ها، پرستاران و شماری از کادر درمان در چندین بیمارستان مشهد، ازجمله بیمارستان‌های قائم، امام رضا و هاشمی‌نژاد، دست از کار کشیدند و در اعتراض به عملکرد دولت رئیسی در حوزه بهداشت و درمان شعار دادند.

خانه پرستار خراسان رضوی هم امروز با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که اعتراضات این روزهای پرستاران در شهرهای مختلف ایران نتیجه «سیاست‌های غلط، نگاه‌های تبعیض‌آمیز و مدیریت پزشک‌سالارانه است».

پرستاران به اجرایی نشدن قانون تعرفه‌گذاری، حقوق‌های ناچیز، خطر فقر، اضافه‌کاری‌های اجباری، شیفت‌های طولانی و دریافت نکردن به‌موقع حقوق و مطالباتشان معترض شدند و یادآوری کردند که این صنف در دوران همه‌گیری ویروس کرونا با وجود خطر تهدید سلامتی نیز شغلشان را ترک نکردند.

شعار پرستاران معترض در اعتراض به فشار کاری

«وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه» و «با کرونا جنگیدیم، حمایتی ندیدیم»، بخشی از شعارها و نوشته‌های روی پلاکارد پرستاران در بیمارستان‌های شهرهای چند استان، مانند خراسان رضوی، البرز، زنجان، فارس،  کهگیلویه و بویر احمد و سه استان شمال کشور است.

یک خبرگزاری این اعتراضات، را «اعتراضات سراسری پرستاران» نامید و نوشت: «حالا اتاق‌های عمل در برخی بیمارستان‌های شیراز با کمبود پرستار مواجه شده، اما علی‌رغم این اعتراض طولانی، صدای پرستاران به گوش‌ها نرسیده و هیچ پالس مثبتی از سوی دولت و حتی از جانب رییس‌جمهور جدید شنیده نشده است. یک پرستار شیرازی می‌گوید متاسفانه در این دولت هم صدایمان را نشنیدند.»

این خبرگزاری یادآوری کرده است که از زمان آغاز اعتراضات پرستاران، دولت پزشکیان هیچ واکنشی به اعتراض پرستاران نشان نداده‌اند و تنها واکنشی که دیده شده توجه به طلب معوقات مزدی و صدور دستور پرداخت مطالبات پرستاران بوده است.

محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران،در پاسخ به این سوال که چرا پرستاران دست به اعتراض سراسری زده‌اند، گفت: «دو هفته از اعتراضات کشوری پرستاران می‌گذرد و این تجمعات بی‌سابقه بوده است. ما از چند ماه پیش تجمع و تحصن داشتیم، اما این اعتصاب طولانی تاکنون سابقه نداشته است.

او درمورد مطالبات پرستاران توضیح می‌دهد: «علت اصلی اعتراض پرستاران، کم‌توجهی مسئولان وزارت بهداشت به حرفه پرستاری است. مسئولان می‌خواهند انتظارات پرستاران را در حد پرداخت معوقات پایین بیاورند، اما مسئله اصلا این نیست. مثلا اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مصوب ۱۳۸۶ در مجلس شورای اسلامی، از اصلی‌ترین خواسته‌های پرستاران است. اکنون برای خدمات ۲۴ ساعته گروه پرستاری برای یک مریض، شامل خدمات پرستاری صبح‌کار، عصرکار و شب‌کار و همچنین خدمات کمک‌پرستاری و بهیاری و سرپرستاری و سوپروازیری، در کل ۲۷۰ هزار تومان پرداخت می‌شود.»

او همچنین دستمزد فوق‌العاده پرستاران را که با ضریب ۰.۴ پرداخت می‌شود و اجرا نشدن صحیح قانون ارتقای بهره‌وری را که براساس آن باید ساعت کار پرستاران کاهش یابد، از دیگر خواسته‌های این صنف برشمرد و توضیح داد که اکنون به‌دلیل کمبود نیرو در کادر درمان، دائما به پرستاران اضافه‌کار اجباری داده می‌شود و قانون ارتقای بهره‌وری عملا بی‌اثر شده است.

به گفته شریفی مقدم، امروز حقوق یک پرستار ایرانی ماهانه ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان، برابر با حدود ۲۰۰ دلار است که در قیاس با سایر کشورها عدد بسیار ناچیزی است: «در آلمان یک پرستار به محض ورود به کار ۲ هزار دلار می‌گیرد و در برخی دیگر کشورهای اروپای ۴ هزار دلار و در آمریکا و کانادا نیز ۵ هزار دلار حقوق ماهانه به پرستار می‌دهند. قیاس این اعداد نشان از یک فاصله عمیق دارد.»

این فعال صنفی در بخش دیگری تاکید کرد که مهاجرت گسترده و تغییر شغل راه‌حل پرستاران ایرانی برای فرار از مشکلات معیشتی است و همین مسئله به بحرانی‌تر شدن وضعیت بیمارستان‌ها و نظام سلامت منجر شده است.

مهاجرت پرستاران در حالی افزایش یافته است که آمارهای دولتی نشان می‌دهند ایران به‌شدت با کمبود پرستار مواجه است. محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران، تایید کرده است که مشکلات معیشتی پرستاران و اجرا نشدن تبدیل وضعیت آن‌ها باعث شده است بسیاری از آنان مهاجرت کنند، زیرا برای نمونه، «حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده‌اند ۶ برابر حقوق یک پرستار فعال در ایران است».

عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در جمع نمایندگان جامعه پرستاری در مجتمع ولایت شیراز حضور یافت و از پیگیری جدی مطالبات حوزه پرستاری سخن گفت.

این مقام مسئول گفت: دغدغه‌ها و چالش‌های همکاران خود در جامعه پرستاری را از زبان نمایندگان آنان شنیدم و براساس صورتجلسه انجام شده، مقرر شد با همکاری هیات رییسه دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مسوولان ستاد وزارت بهداشت و حمایت‌های وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در حد توان و حداکثر انرژی بتوانیم تعهدات خود را نسبت به پرستاران به نتیجه برسانیم که در این مسیر، از سایر نهادهای خارج از دانشگاه‌های علوم پزشکی و وزارت بهداشت، خواستاریم تا صدای همکاران در نظام سلامت را بشنوند و به یاری مجموعه سلامت بشتابند.