به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، «به سربازانش دستور می‌دهد تا تمام نیروهای دشمن را بدون کوچکترین شکی از بین ببرند. خودش هم یکی یکی با اسلحه خیالی‌اش به حریف‌هایی که قصد تصرف سرزمینش را دارند، شلیک می‌کند!»شاید تصور کنید که او یک سر لشکر یا جنگ جوی واقعی باشد که برای مبارزه با دشمنان نقشه می‌کشد؛ اما او فقط یک پسر بچه 7 ساله است که فارغ از دنیای واقعی برای حفظ سرزمین خیالی‌اش می‌جنگد؛ آخر این جنگ چه کسی پیروز می‌شود؟
امروزه اینترنت و بازی‌های کامپیوتری به بخش جدایی ناپذیر زندگی کودکان و نوجوانان تبدیل شده است؛ به طوری که برخی از کودکان تمام وقت خود را به بازی در دنیای مجازی می‌گذرانند و در زندگی واقعی هم رویای سرزمین خیالی‌شان را دارند.
هدف از ساخت بازی‌های کامپیوتری و خشن چیست؟
یک کارشناس بازی‌های رایانه‌ای در خصوص هدف سازندگان بازی‌های کامپیوتری می‌گوید: مجموعه‌ای از این شرکت‌ها که بعضی از آنها صهیونیستی هستند، سعی دارند با ساخت بازی‌های ضد اسلامی و ضد ایرانی زیادی، علاوه بر موج اسلام هراسی و القای خشونت به کاربران با نشر مسائل غیر اخلاقی، سبک زندگی جامعه را هم تغییر دهند.همچنین یک روان‌شناس معتقد است که یکی از اهداف ساخت بازی‌های کامپیوتری خشن، ایجاد روحیه‌ای خشن و جنگ طلب در کودکان و نوجوانان است.برای بررسی بیشتر آسیب بازی‌های رایانه‌ای خشن به سراغ سالومه آقایی «روان‌شناس» رفته و با او به گفت‌گو نشسته‌ایم.
بازی‌های رایانه‌ای خشن چه آسیبی به شخصیت کودکان می‌زند؟
آقایی در خصوص آسیب‌های بازی‌های کامپیوتری نامناسب می‌گوید: یکی از آسیب‌های بازی‌های کامپیوتری نامناسب، ایجاد خشونت و کاهش تمرکز در کودکان و نوجوانان است. اگر بازی‌های کامپیوتری مناسب سن کودکان نباشد و از شخصیت‌های خشنی ساخته شده باشد، خشونت را ترویج می‌دهد. در نتیجه پرخاشگری در کودکان و نوجوانان افزایش می‌یابد. گفتنی است که برای بچه‌های زیر 2 سالگی حتی تماشای صفحه تلویزیون ممنوع است، اما در حال حاضر بچه‌هایی در بازه سنی دو تا شش سال هم از این بازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌کنند.
در حالی که نه تنها بازی‌های رایانه‌ای خشن، پرخاشگری را در این بچه‌ها تقویت می‌کند؛ بلکه از آنجایی که کودکان 7 الی 8 سال مرز بین خیال و واقعیت را نمی‌دانند؛ آن چیزی که در بازی‌ها می‌ببینند را باور می‌کنند؛ بنابراین می‌خواهند همان حرکات و رفتارهای شخصیت‌های داخل بازی را در زندگی واقعی اجرا کنند که در این صورت ممکن است به خودش و اطرافیانش آسیب جدی بزند.
همچنین این بازی‌ها خصوصاً برای نوجوانانی که بازی‌های آنلاین انجام می‌دهند و در مواردی با رغیب‌های خود در کشورهای دیگر بازی می‌کنند، بسیار اعتیادآور است.زمانی که بچه‌ها در بازی آنلاین پیشرفت می‌کنند، اعتیادشان به بازی بیشتر می‌شود.
والدین مراقب فرزندشان باشند
وی به والدین می‌گوید: در بحث سواد رسانه‌ای یکی از توصیه‌هایی که همیشه به والدین می‌کنیم؛ این است که بازی‌ها را بشناسند و همپای تکنولوژی روز دنیا با کودکان خود جلو بروند. اطلاعات خود را در بازی‌های کامپیوتری، محیط‌های مجازی و آن چیزی که بچه‌ها تمایل به انجامش دارند، بالا ببرند تا بدانند درون آن چه خبر است، شاید اینگونه بتوانند در مواقع لازم برای فرزندشان کاری انجام دهند. در بسیاری از موارد پدر و مادرها نمی‌دانند که درون گوشی فرزندشان چه خبر است؛ حتی نمی‌دانند که فرزندشان به صورت آنلاین با یک کشور دیگر بازی می‌کند؛ بلکه تصور می‌کنند این بازی محدود است و فرزندشان در خانه است و دارد بازی می‌کند. در حالی که فضای مجازی می‌تواند با کل دنیا ارتباط برقرار کند و عواقب بسیاری جدی داشته باشد. البته از ابزاری مانند اینترنت هم می‌توان استفاده درستی داشت. بنابراین باید به بچه‌ها طرز استفاده از اینترنت و ابزارهای الکترونیک را آموزش داد و به آنها گفت که این وسایل می‌توانند چه مزایا و معایبی داشته باشند.
بچه‌ها را از انجام بازی‌های رایانه‌ای منع نکنید
این روان‌شناس در خصوص ساعت مجاز استفاده از بازی‌های رایانه‌ای می‌گوید: برخی از بچه‌ها روزی 6 الی 7 ساعت پای بازی‌های آنلاین و ps4 یا ps5 می‌نشیند؛ در حالی که باید استفاده از وسایل الکترونیک برای بچه‌ها مدت زمان محدودی در روز داشته باشد.والدین می‌توانند روزی یک الی دو ساعت به فرزندانشان زمان بدهند تا با استفاده از بازی‌های کامپیوتری خود را سرگرم کنند؛ اما باید این نکته را در نظر بگیرند که نباید بچه‌ها را برای استفاده از موبایل، اینترنت، بازی‌های رایانه‌ای و... منع کنند.بلکه والدین باید با سیاست با فرزند خود رفتار کنند؛ باید کودک را با کارها و تفریحات دیگر مانند ثبت نام در کلاس‌های آموزشی،طبیعت‌گردی و مهارت آموزی پر کنند.همچنین باید به نوع بازی که فرزندشان انجام می‌دهد دقت کنند تا مطمئن شوند آن بازی با گروه سنی فرزندشان همخوانی داشته و خطری فرزندشان را تهدید نمی‌کند.