به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،حتما این ضرب‌المثل را زیاد شنیده‌اید که «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من». اگر می‌خواستیم برای این ضرب‌المثل یک مصداق عینی پیدا کنیم آن شخص مهندس امیر پایدار ثانی بود؛ مردی که وقتی انگشتانش را در یک حادثه از دست می‌دهد و موفق به پیوند انگشت هم نمی‌شود تصمیم می‌گیرد خودش برای خودش انگشت مکانیکی بسازد.

در نهایت این مخترع ایرانی بعد از چند سال تلاش‌ها و پژوهش بالاخره موفق به تولید انگشت مکانیکی،دست مکانیکی و الکترونیکی و پروتزهای زیبایی دست و انگشت می‌شود و شرکت دانش‌بنیان «بهبود عضو ثانی» تبریز را پایه‌گذاری می‌کند و به جمع ۵ شرکت تولیدکننده دست هوشمند در دنیا می‌پیوندد.

محصولات این شرکت دانش بنیان بدون نیاز به جراحی مخصوص افراد قطع عضو دست و انگشتان مناسب ترین جایگزین برای عضو از دست رفته می باشد. این محصولات برای گرفتن و برداشتن اجسام به انضمام روکش های زیبایی (پوست مصنوعی) مورد استفاده معلولین و افراد قطع عضو دست و انگشتان کاربرد دارند.

در ادامه ویدئویی از قصه ساخت اولین انگشت و دست مکانیکی در ایران را مشاهده می‌کنید: