حسین ریاضی در گفت‌وگو با سیتنا نسبت به عملکرد سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دولت سیزدهم انتقاد کرد و گفت هم از انجمن‌های صنفی و بخش خصوصی نظرخواهی نمی‌شود و هم اگر نظری گرفته شود در آن مصوبه اثر نمی‌کند: «نمی‌دانم آیا وظیفه ریاست سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی این است که نظرات بخش خصوصی را از سندیکاها و اتحادیه‌ها بگیرد و با جمع بندی و نافذ دانستن بخش خصوصی مصوبات را پیش ببرد یا خیر؟ در سال‌های گذشته اینگونه نبوده و اجباری هم وجود نداشته که نظرات بخش خصوصی اجرایی شود که این نقد بزرگی است از طرف بخش خصوصی و سندیکاها و اتحادیه‌ها به رگولاتوری.»

به گفته‌ی او اگرچه نماینده‌ای از طرف رگولاتوری در کمیسیون حضور دارد اما فایده چندانی ندارد و با وجودی که وزیر به نظرات بخش خصوصی نگاه مثبتی دارد اما این نگاه در مدیریت‌های رگولاتوری دیده نمی‌شود که رضایت انجمن‌های صنفی و سندیکا و اتحادیه‌ها برای اجرای مصوبه‌ها گرفته شود:

این اراده از سوی رگولاتوری مهم است که خواسته‌های اتحادیه‌ها و سندیکاهای صنفی حوزه ارتباطات مد نظر قرار گیرد که نهایتاً این تصمیم‌های جمعی باعث توسعه کسب‌وکارها شود؛ اما بعضاً فکر می‌کنند چون مدیر هستند صرفاً نظرات را دریافت کرده و اجرا نکنند. انتظار همه این است که در حوزه قانون‌گذاری به توسعه کسب و کارها توجه شود.

رئیس هیات مدیره‌ سندیکای صنعت مخابرات ایران در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مصوبه‌های مرتبط با توسعه فیبرنوری انتقاد کرد و گفت: «هم اکنون پهن باند ثابت وایرلس حدود 70 درصد مشترکان پهن باند کشور را به خود اختصاص داده است و اگر در توسعه پهن باند این بخش به صورت ویژه فعال شود، بخش قابل توجهی از نیازهای کشور در زمان کوتاهی رفع می‌شود که البته در مصوبه‌های رگولاتوری نادیده گرفته شده است.» ریاضی درباره‌ی اقدامات صورت گرفته در انحصار زدایی و توسعه متوازن اینترنت ثابت مبتنی بر فیبرنوری به صندوقی واحد برای تخفیف مصوب دولت اشاره کرد که در مجلس پیگیری شده تا اپراتورها بتوانند از محل صندوق، به هر میزان که توسعه فیبرنوری صورت بدهند منابع مالی لازم را به خود اختصاص بدهند: «این صندوق می‌تواند بخشی از راه را راهگشایی کند؛ این تخفیف‌ها به صندوق ریخته می‌شود و هر کسی به اندازه کاری که در توسعه فیبرنوری پیش می‌برد، سهم خود را بر می‌دارد که کمکی مؤثر است.»