احتمال وقوع زمین لرزه در تهران با وجود گسل های لرزه ای
اقتصاد ایران: به اعتقاد محققان زمینشناسی زمین لرزه، رخداد فقط یک زمین لرزه کوچک یا متوسط با بزرگی ۵.۱ و با انرژی بسیار کمتر از یک زمین لرزه با بزرگی ۷ ریشتر که گسل "مشا" به روشنی قابلیت آن را دارد، به تنهایی نشانگر تخلیه کامل انرژی لازم برای رخداد یک زمین لرزه بزرگ و حتمی نیست و افزون بر آن تهران با توجه به گسلهای لرزهزایی که در درون و پیرامون خود دارد، همواره در معرض خطر زلزله بوده و هست.
به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران, اخیرا اظهار نظراتی در خصوص تخلیه انرژی در بخش خاوری گسل مشا با زمین لرزه ۵.۱ اردیبهشت ماه ارائه شد که به گفته دکتر سلیمانی آزاد از متخصصان لرزهزمینساخت کشور این موضوع از جنبه زمینشناسی زمین لرزهها قابل قبول نیست.
مستندات علمی برای موضوع تخلیه انرژی گسلها
دکتر شهریار سلیمانی آزاد، پژوهشگر لرزهزمین ساخت و متخصص پالئوسایزمولوژی –تکتونیک جنبای سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی با اشاره به اظهار نظر اخیر یکی از متخصصین نقشهبرداری در مورد تخلیه شدن انرژی زمین لرزهای بخش خاوری گسل "مشا" به سبب رخداد زمین لرزه به بزرگی ۵.۱ در اردیبهشت ماه سال جاری و پسلرزههای آن، گفت: در دنیا برای بررسی زمینلرزهها دست کم سه تخصص گوناگون در قالب "زلزلهشناسان"، "زمینشناسان زمین لرزه" و "مهندسین عمران" (با ۳ تخصص سازه مهندسی زلزله، ژئوتکنیک لرزهای و نقشهبرداری ژئودتیک) مشغول به کار و تحقیق هستند؛ از این میان، آنها که به بررسی چند جانبه این "پدیده" میپردازند، مجموعه زلزلهشناسان، زمینشناسان زمینلرزه و ژئودزینها- ژئودینامیک سطحی هستند.
وی یادآور شد: از این سه دسته، زلزلهشناسان توسط دستگاههای لرزهنگاری ژرفای زمین یعنی مکان رخداد زمین لرزهها، ژئودزینها یا نقشهبرداران ژئودتیک توسط تجهیزات دقیق نقشهبرداری همچون شبکههای GPS جنبشهای عمدتا سطحی پوسته زمین برای تحلیلهای ژئودینامیکی و زمینشناسان زمین لرزه توسط بررسی لرزه زمین ساختی گسلهای جنبا و لرزهزا به عنوان منشا اصلی ایجاد زمین لرزهها ارتباط میان دو مورد یادشده را بررسی میکنند. در ضمن بازه بررسیهای ژئودتیکی بسیار کوتاه مدتتر از بازه زمانی مورد بررسی در دگر شکلیهای زمینساختی در پژوهشهای لرزه زمینساختی است. باید توجه داشت که بازه زمانی تامین انرژی یک زمین لرزه بزرگ نیز بهویژه در پهنههای زمینساختی ایران بسیار طولانی است.
سلیمانی آزاد تاکید کرد: در طی دو دهه اخیر، بررسیها و پژوهشهای پالئوسایزمولوژیک ما زمینشناسان زمین لرزه ایرانی و نیز همکاران بینالمللی بر روی بخشهای خاوری و مرکزی گسل "مشا" در نزدیکی تهران بزرگ به روشنی گویای جنبایی و توان لرزهزایی بالای آن است؛ به گونهای که نتایج و مستندات چاپ شده ما پیرامون وضعیت بخش خاوری این گسل، نشانگر رخداد دست کم ۷ تا ۱۰ زمینلرزه با بزرگای ۶.۵ تا ۷.۲ بر روی آن در طی ۱۰ هزار سال اخیر است که بر پایه کاتالوگ زمین لرزههای تاریخی، آخرین رخداد لرزهای آن نیز با بزرگی ۶.۵ در سال ۱۶۶۵ میلادی بوده است.
این محقق سازمان زمینشناسی، تاکید کرد: بر پایه مستندات علمی، چنین گسلی هم اکنون نیز توان ایجاد چنین زمین لرزههای بزرگی را دارد. از این رو، رخدادِ فقط یک زمین لرزه کوچک-متوسط با بزرگای ۵.۱ و با انرژی بسیار بسیار کمتر از یک زمینلرزه با بزرگای ۷ و دارای دوره بازگشت طولانی نمیتواند به تنهایی نشانگر تخلیه کامل انرژی لازم برای رخداد یک زمین لرزه بزرگ و حتمی باشد.
وی خاطر نشان کرد: علاوه بر آن برای ورود به مرحله بین زمین لرزهای (Interseismic phase)، گذر از زمین لرزهای با بزرگای "سرشتی" و یا نزدیک به آن امری ضروری است. بارها بر پایه مستندات علمی-پژوهشی تاکید کردهایم که انرژی لازم برای رخداد یک زمین لرزه با بزرگی ۷ بیش از ۳۰ برابر انرژی یک زمینلرزه با بزرگای ۶ و انرژی لازم برای رخداد یک زمین لرزه با بزرگای ۶ نیز بیش از ۳۰ برابر انرژی یک زمین لرزه با بزرگای ۵ است.
سلیمانی آزاد تاکید کرد: از این رو از دیدگاه علم زمینشناسی زمینلرزهها، فقط رخداد یک زمین لرزه با بزرگای ۵.۱ در اردیبهشت ماه گذشته به همراه پسلرزههای آن بر روی بخشی از قطعه خاوری و یا در انتهای خاوری قطعه مرکزی گسل مشا نمیتواند به تنهایی گویای تخلیه کامل انرژی زمین لرزهای این گسل بنیادین و دارای پیشینه زمین لرزهای بزرگ و اثرگذار بر پایتخت کشور باشد.
وی نمونه این رخداد را زلزله روز شنبه آوج در جنوب استان قزوین دانست و گفت: زمین لرزه "آوج" با بزرگای ۵.۴ در بعد از ظهر شنبه، سوم آبان ۱۳۹۹ نمونهای از این رخدادها است که چند سال پیش در همین ناحیه تجربهگر یک زمین لرزه مخرب با بزرگای ۶.۴ و تلفات حدود ۵۰۰ نفری بود. اگر انرژی قرار بود به شکلی کامل تخلیه شود، پس باید با همان زمین لرزه بزرگتر ۶.۴ در سال ۱۳۸۱ تخلیه میشد و زمین لرزه نزدیک دیگری رخ نمیداد که چنین نشد.
متخصص پالئوسایزمولوژی –تکتونیک جنبای سازمان زمینشناسی ادامه داد: حتی پژوهشهای تکمیلی-میدانی ما در طی سالیان گذشته در این منطقه گویای قابلیت رخداد زمین لرزههای بزرگتر نیز هست. در ضمن، به خوبی احساس شدن این زمین لرزههای دور امسال و سال ۱۳۸۱ آوج توسط مردم در تهران و برخی شهرهای دیگر (همچون رشت) شاید به سبب قرارگیری این مناطق بر روی بستری آبرفتی-ماسهای، نسبتا نرم و ستبر و یا ... باشد که چنین شرایطی میتواند موجب ایجاد بزرگنمایی و تشدید نسبی امواج لرزهای از دوردستآمده شود.
وی خاطر نشان کرد: در گستره بسیار پر جمعیت تهران بزرگ و پیرامون، چندین پهنه گسلی جنبا و لرزهزا وجود دارد و با توجه به گذر زمان زیاد از روی آخرین رخداد زمین لرزه بزرگ، همواره این شهر از جانب دیگر گسلهای جنبا نیز در معرض خطر جدی بوده و هست.