به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،  یکی از مهم ترین عوامل بیمه نشدن کارگران، نظارت ناکافی دستگاه های ذیربط است و مساله دیگر نیز جذب موقت این کارگران است که کارفرما به دلیل شانه خالی کردن از پرداخت حق بیمه از این کار سرباز می زند.
پوشش بیمه، مزایای زیادی برای بیمه شده دارد که مهم ترین آن ها، احساس آرامش بیشتردر زندگی، برخورداری از خدمات درمانی، بهره مندی از حقوق بازنشستگی و در صورت بیکاری نیز استفاده از بیمه بیکاری و از کارافتادگی است.
یک آمار منتشر شده در سال 96 حکایت از آن دارد که ۶ میلیون کارگر غیررسمی و بیمه نشده در کشور وجود دارد. بیمه یکی از مهم ترین نیازهای کارگران است و همه دستگاه های ذیربط نیز برلزوم پوشش بیمه ای همه کارکنان شرکت های دولتی و غیردولتی تاکید می کند.
اگر پوشش بیمه برای افراد جامعه یک ضرورت است این کار برای کارگران که بیشتر درمعرض خطر در محل کار هستند، ضروری تر به نظر می رسد. قانون پوشش بیمه در حالی برای برخی از همین کارگران اجرا نمی شود که آنان حتی در زمان کار و اشتغال از حقوق کافی برخوردار نیستند و بخاطر سختی کار، زود فرسوده و ازکارافتاده می شوند در حالی که اگر بیمه نشوند از مستمری و حقوق بازنشستگی نیز محروم خواهند شد.
این آمار نشان می دهد که خانواده های 6 میلیون کارگر ایرانی که با اعضای خانواده هایشان که رقم دستکم دو برابر جمعیت کارگران را تشکیل خواهند داد آینده روشنی ندارند و ممکن است در دوران بازنشستگی نیز با مشکلات مختلفی از جمله معیشتی روبرو شوند.
تامین نشدن درآمد و معیشت این کارگران باعث خواهد شد که برای سکونت به حاشیه شهرها روی آورند که همین مساله فرزندانشان را در معرض آسیب های مختلف اجتماعی قرار خواهد داد. یکی از دستگاه هایی که می تواند در رسیدگی به وضعیت این دسته از کارگران نقش ایفا کند تا آنان نه در دوران اشتغال و نه در دوران بازنشستگی از مشکلات کمتری برخوردار شوند نظارت دقیق مراجع ذیربط از کارگاه ها و واحدها برای بیمه کردن این افراد است.
هرچند سازمان یاد شده چنین نظارت هایی در طول سال انجام می دهد اما آمار بالای وضعیت نامشخص پوشش بیمه کارگران نشان می دهد که این نظارت ها کافی نبوده و باید نظارت ها جدی تر و مستمرتر انجام شود تا همه کارگران بتوانند از این حقوق اجتماعی بهره مند شود.
اغلب کارگران تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند اما به نظر می رسد نسبت به سایر بیمه ها ازجمله صندوق بازنشستگی کشوری و لشکری از حقوق یکسان برخوردار نیستند. افراد تحت پوشش این بیمه حتی بعد از بازنشستگی نیز با رشد کم افزایش معمول حقوق روبرو هستند که نمونه اخیر آن نیز میزان اندک افزایش حقوق بازنشستگی آنان بوده است.
درحالی که دولت 400 تا 440 هزار تومان برای افزایش حقوق بازنشستگان و 18 درصد افزایش حقوق برای آنان در سال 98 پیش بینی کرده سازمان تامین اجتماعی در یک اقدام عجیب اعلام کرده است که براساس مصوبه شورای عالی کار و کانون بازنشستگان و به خاطر میزان اعتبارات این سازمان این رقم به ترتیب 261 هزار تومان و 18 درصد افزایش حقوق برای بازنشستگان این سازمان اعمال می شود.
یکی از مطالباتی که جمع زیادی از کارکنان و بازنشستگان در سال ها و ماه های اخیر از سازمان تامین اجتماعی داشته و آن را پیگیری کرده اند موضوع افزودن سهم اضافه کار از حقوق به مستمری بازنشستگان بوده است.
  این مساله هر چند طی بخشنامه سال گذشته سازمان تامین اجتماعی برای بازنشستگان سال های 88 تا 95 رفع شده اما همچنان برای کارکنانی که پس از سال های 96 بازنشسته می شوند، لاینحل باقی مانده است.
طبق آمار رئیس دیوان عدالت اداری در سال گذشته سازمان تامین اجتماعی در صدر بیشترین شکایات مردمی به دستگاه‌های اجرایی کشور قرار گرفته است.
بیشترین افراد تحت پوشش این سازمان را کارگران و افراد آسیب پذیر جامعه تشکیل می دهند که با درآمدها و دستمزدهای حداقلی زندگی می کنند. بهرحال آمار بالای کارگران فاقد بیمه، نشان‌دهنده وضعیت نامناسب پوشش بیمه ای این قشر است و ضروری است برای پیشگیری از تضییع حقوق کارگران که امروز 11 اردیبهشت به عنوان روزکارگر نامگذاری شده است بیشتر مورد توجه دستگاه های ذیربط ازجمله تامین اجتماعی قرار گیرد.
گزارش از: علی حبیبی