به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، سعید محمدپور دارنده مدال طلای المپیک لندن و کارشناس وزنه‌برداری  درباره عملکرد تیم ملی در مسابقات جهانی گفت: به نظر من تیم ملی در این رقابت‌ها با تعداد زیادی از آسیب‌دیدگی‌ها مواجه بود. بیش از نیمی از اعضای تیم دچار مصدومیت بودند. این مسئله باید به‌صورت دقیق بررسی شود، زیرا وزنه‌برداری ورزشی سنگین است و هرچند آسیب در آن طبیعی است، اما این حجم از مصدومیت نزدیک به مسابقات جهانی باید بررسی شود و قطعاً به عملکرد کادر فنی یا پزشکی برمی‌گردد. البته علیرضا معینی عملکرد خوبی داشت و شش حرکت خود را با موفقیت ثبت کرد. علیرضا نصیری نیز به‌ویژه در حرکت دوضرب عملکرد قابل‌توجهی داشت و توانست مدال نقره را کسب کند.

قهرمانی تیمی دیگر برای کشورها اهمیت ندارد

محمدپور تأکید کرد: قهرمانی تیمی وزنه‌برداری ایران را در مسابقات جهانی را تبریک می‌گویم، اما باید توجه داشت که بسیاری از کشورها با ترکیب کامل شرکت نکرده بودند. به عنوان مثال، آمریکا بدون کسب مدال تیم سوم شد، در حالی که کشورهایی مانند چین، ارمنستان با وجود مدال‌های طلای فراوان، ترکیب کامل خود را اعزام نکرده بودند و تنها نفراتی را اعزام کرده بودند که برای مدال بجنگند. بنابراین خیلی از کشورها از نظر مدالی از ما بالاتر بودند. در حال حاضر قهرمانی تیمی در وزنه‌برداری دیگر برای بسیاری از کشورها ارزش سابق را ندارد. مثلاً تیم‌های کشتی اگر قهرمان شدند چندین مدال طلا داشتند، قطعاً این قهرمانی ارزشمند است چرا که هدف اصلی آن‌ها مدال در المپیک است. ما هم در وزنه‌برداری باید نگاه خودمان را به همین سمت معطوف کنیم.

نباید با قهرمانی تیمی خودمان را فریب بدهیم

محمدپور در ادامه گفت: در همین مسابقات جهانی از ۸ نفر اعزامی تنها دو وزنه‌بردار مدال مجموع دریافت کردند و این به عقیده من عملکرد قابل قبولی نیست. هدف اصلی ما باید ابتدا کسب نتیجه در بازی‌های آسیایی و سپس المپیک باشد. در سال بعد از المپیک ما با تمام توان به میدان رفتیم، اما نتیجه مطلوبی نگرفتیم. در سال‌های آینده، به‌ویژه در آستانه المپیک ۲۰۲۷ که رقابت برای کسب سهمیه‌ها جدی‌تر می‌شود، کار ما دشوارتر خواهد شد. فدراسیون باید با بهره‌گیری واقعی از تجربه قهرمانان و پیشکسوتان و نه صرفاً به‌صورت نمادین، مسیر درستی را برای پیشرفت تیم ملی ترسیم کند.

وی خاطرنشان کرد: ما نباید خود را با قهرمانی تیمی فریب دهیم. این قهرمانی نباید ما را به خواب ببرد. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۱ تیم ایران با هدایت کوروش باقری ۴ مدال که شامل دو طلا، یک نقره و یک برنز کسب کرد و سوم جهان شد. در حالی که شرایط آن موقع با الان اصلاً قابل مقایسه نیست. اگر صرفاً بر اساس رتبه تیمی مقایسه کنیم نتیجه امسال بهتر است، اما واقعیت این نیست. در آن زمان تیم عملکرد کیفی‌تری داشت و اکنون نباید به صرف قهرمانی تیمی خود را موفق بدانیم. البته من اگر انتقادی می‌کنم قصدم تخریب نیست و واقعاً هدفم کمک به وزنه‌برداری و بهبود شرایط فعلی است.

وی با بیان اینکه بسیاری از ملی‌پوشان در رقابت‌های اخیر مصدوم بودند، اظهار داشت: در وزنه‌برداری همیشه آسیب وجود دارد، اما این میزان گسترده از مصدومیت غیرعادی است. تیم پزشکی و بدنسازی باید تمرینات و روند آماده‌سازی را بازبینی کنند تا مشخص شود مشکل کجاست. برای مثال، علی عالی‌پور حدود ۴۵ روز پیش از مسابقات وزنه ۲۲۲ کیلوگرم را ثبت کرد که نزدیک به رکورد جهانی بود، اما به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست در روز مسابقه عملکرد مطلوبی داشته باشد. احتمالاً او خیلی زود به اوج آمادگی رسیده بود و نتوانست این وضعیت را تا زمان رقابت حفظ کند.

ترکیب جوان تیم توجیه کافی برای نتایج نیست

محمدپور درباره جوان بودن ترکیب تیم ملی گفت: تیم ایران ترکیب جوانی داشت، اما این دلیل کافی برای توجیه عملکرد نیست. من خودم در ۱۸ سالگی در مسابقات جهانی بزرگسالان شرکت کردم، پنج حرکت صحیح زدم و مدال گرفتم. در همان سال کیانوش رستمی ۲۰ ساله بود و عملکرد درخشانی داشت. بنابراین، تجربه کم نمی‌تواند توجیه اصلی باشد. به نظر من با برخی از ورزشکاران از لحاظ روانی خوب کار نشده بود. ورزشکاران جوان باید از همین سن یاد بگیرند که فرصت قهرمانی کوتاه است و باید از هر میدان استفاده کنند. کره شمالی پس از چند سال دوری از رقابت‌ها بازگشت و ۱۷ مدال طلا گرفت. ما نمی‌توانیم با تکیه بر جوان بودن تیم، همه چیز را توجیه کنیم. باید ضعف‌ها را شناسایی و اصلاح کنیم تا به نتایج بهتر برسیم.

وزنه‌های درستی برای داوودی انتخاب شد اما بدنش جواب نداد

محمدپور در مورد عملکرد فوق سنگین و انتخاب وزنه‌ها برای داوودی گفت: آیت شریفی به دلیل مصدومیت نتوانست روی تخته برود. طبق قوانین، تصمیم او برای عدم حضور هیچ اشکال قانونی نداشت. در واقع این مسئله باعث شد تا زمان لازم برای آماده‌سازی علی داوودی فراهم شود. داوودی در تمرینات وزنه ۲۶۱ کیلوگرم را زده بود و شروع با ۲۴۴ کیلوگرم منطقی بود. اگر شرایط بدنی‌اش بهتر بود، احتمالاً می‌توانست تا ۲۵۰ کیلوگرم هم بالا برود و حتی می‌توانست برای مدال طلا رقابت کند. به نظرم وزنه‌هایی هم که برای او انتخاب شد درست بود اما شرایط داوودی خوب نبود.

برخی وزنه‌ها درست انتخاب نشد

کارشناس وزنه‌برداری گفت: با نهایت احترام به نظرم انتخاب وزنه در دسته ۸۸ کیلوگرم درست نبود. در این دسته وزنی رقابت بسیار فشرده و نزدیک به هم بود. برای ایلیا صالحی پور برای حرکت اول دوضرب وزنه ۱۹۳ کیلوگرم انتخاب شد در حالی که پشت صحنه با ۱۹۰ کیلوگرم گرم کرده بود و کاملاً آماده بود و می‌توانست وزنه‌های بیشتری بزند. پس از آن ۹ کیلو به وزنه اضافه کردند و آن فاصله زمانی باعث شد بدن ورزشکار سرد شود و نتواند عملکرد مطلوبی ارائه دهد. در دسته‌های میان‌وزن، این تغییرات وزنه تأثیر زیادی دارد و می‌تواند باعث از دست رفتن مدال شود.

کیانوش رستمی پا به سن گذاشته و عملکرد خوبی نداشت

وی در مورد عملکرد کیانوش رستمی اظهار داشت: متأسفانه کیانوش عملکرد ضعیفی داشت و نتوانست انتظارات را برآورده کند. البته باید توجه داشت که او اکنون ۳۴ سال دارد و سال‌ها در سطح اول جهان رقابت کرده است. در این سن حفظ آمادگی در وزنه‌برداری بسیار دشوار است. از شرایط تمرینی او در خارج از کشور اطلاع دقیقی ندارم، اما به نظر می‌رسد آمادگی لازم را نداشت. به نظر من اگر کیانوش در زمان مناسب تصمیم به خداحافظی می‌گرفت یا مسیر متفاوتی را انتخاب می‌کرد، می‌توانست در المپیک‌های گذشته به پرافتخارترین ورزشکار کشور تبدیل شود. او در سال ۲۰۲۰ شرایط بسیار خوبی داشت، اما برخی تصمیمات اشتباه و کم‌لطفی‌ها مانع تداوم موفقیت‌هایش شد.