ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

عصرایران: سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس خبر داد: ۱۵ طرح به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی برای خروج از NPT ارائه شده است.

کسانی که با اعداد آشنا هستن می‌دونن که ۱۵ عدد بسیار بزرگیه (اگر برای طرح به‌کار بره).

جدا از این، اسم طرح روی خودش هست. طرح و طراحی هم‌ریشه هستن. از جنس design حساب میشه و اصول و فرایند مشخصی داره. شما یکی دو ایدهٔ اولیه میذاری وسط. بعد توی کمیسیون بالا و پایین میشه و انقدر چکش‌ می‌خوره تا به طرح نهایی برسه (تفاوت طرح با هندونه و سیب‌زمینی همینه. اولی یه دونه است و با گفتگو و هم‌اندیشی تکامل پیدا می کنه. دومی پونزده بیست تا هست. نگاه می‌کنی خوبش رو سوا می کنی).

پونزده طرح روی میز واقعاً طبیعی نیست. برای پیچیده‌ترین تنش سیاسی امروز جهان، یعنی فلسطین، یکی دو تا طرح روی میزه. با هم سر جزئیات و چارچوبش مذاکره میکنن.

تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه که چت‌جی‌پی‌تی ۱۵ تا طرح بده و زیرش بگه: می‌خوای کمی با لحن صمیمی‌تر یا جدی‌تر برات بنویسم؟ یه چیزی بگم حال شورای امنیت گرفته بشه؟ اصلاً می‌خوای ۳۵ تا طرح دیگه هم برات بنویسم راحت‌تر انتخاب کنی؟