ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال زیر ۲۰ سال دختران ایران با هدایت نیلوفر اردلان در رقابتهای مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۲۶ حاضر شد؛ رقابتهایی که هدف اصلی تیم در آن کسب سهمیه حضور در مرحله نهایی و ثبت دومین صعود تاریخ خود به این تورنمنت بود. این تیم در هفت دوره قبلی مرحله انتخابی تنها یکبار در سال ۲۰۱۳ موفق به راهیابی به جام ملتها شده بود و حالا پس از گذشت ۱۱ سال امید زیادی برای تکرار آن موفقیت وجود داشت که در نهایت شکست سنگین مقابل ژاپن در دیدار سرنوشتساز پایانی تمامی این امیدها را از بین برد و رؤیای صعود دوباره را نیمهتمام گذاشت.
ترکیب گروه و نتایج
در مرحله انتخابی ایران در گروه «F» با تیمهای ژاپن، مالزی و گوام همگروه شد. تیم ایران با شروعی امیدوارکننده توانست در دو بازی ابتدایی برابر مالزی میزبان و گوام به دو پیروزی ارزشمند دست یابد. اما در بازی پایانی ژاپن یکی از قدرتمندترین تیمهای آسیا و جهان با نتیجه ۱۱ بر صفر پیروزی قاطعی کسب کرد و مانع از صعود ایران شد.
تحلیل شکست مقابل ژاپن
باخت ۱۱ بر صفر تیم ملی زیر ۲۰ سال دختران ایران مقابل ژاپن نه تنها برای هواداران بلکه برای کارشناسان فوتبال نیز غیرقابل پیشبینی و از هیچ زاویهای توجیهپذیر نیست. انتظار میرود فدراسیون فوتبال و کارشناسان مربوطه با نگاهی دقیق و کارشناسانه دلایل این شکست را واکاوی کرده و نقاط ضعف اساسی تیم را شناسایی کنند.
البته باید اذعان کرد که ژاپن یکی از قدرتهای مسلم فوتبال زنان آسیا و جهان است؛ تیمی که قهرمانی جام جهانی جوانان ۲۰۱۸، دو نایبقهرمانی متوالی در ادوار اخیر این رقابتها و پنج قهرمانی از هفت دوره اخیر قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. با این وجود حتی چنین فاصله فنی و سابقه درخشانی نباید منجر به شکستی با این اختلاف گل شود.
چالشهای پیش از آغاز رقابتها
از همان ابتدای روند آمادهسازی دو چالش جدی مسیر تیم ملی را دشوار کرد. نخست فقدان بازیهای تدارکاتی با حریفان قدرتمند خارجی که فرصت سنجش توان واقعی تیم را از بین برد و دوم کمبود اردوهای آمادهسازی منظم تا زمان اعزام به رقابتها که مانع شکلگیری هماهنگی و آمادگی کامل بازیکنان شد.
البته معضل نبود بازیهای تدارکاتی تنها محدود به تیم زیر ۲۰ سال نیست و تیم ملی بزرگسالان و حتی تیم فوتسال زنان ایران نیز در سالهای اخیر با آن مواجه بودهاند. فقدان مسابقات تدارکاتی سطح بالا فرصت ارزشمند تجربهاندوزی و سنجش توان واقعی بازیکنان را پیش از حضور در رقابتهای مهم از تیم سلب کرد.
در رابطه با کمبود اردوهای آمادهسازی هم باید گفت که عملکرد فدراسیون در برگزاری اردوها بهوضوح ضعیف بود. پس از سپردن هدایت تیم به نیلوفر اردلان به جای افزایش تعداد اردوها برای جبران زمان محدود برنامهها متوقف شد و سرمربی تیم برای گذراندن یک دوره آموزشی به چین اعزام شد؛ اقدامی که واکنشهای انتقادی بسیاری را به دنبال داشت. پس از آن نیز بهدلیل آغاز جنگ و شرایط کشور اردوها بهطور کامل لغو شد. البته حتی اگر شرایط کشور آرام میبود هم موانعی چون تعهدات تحصیلی بازیکنان، امتحانات مدارس و کنکور سراسری احتمالاً باز هم مانع از برگزاری کامل و مؤثر اردوها میشد.
فدراسیون دختران ایران را رها نکند
مجموعهای از عوامل از نبود بازیهای تدارکاتی مؤثر گرفته تا کمکاری در برگزاری اردوهای آمادهسازی باعث شد تیم ملی زیر ۲۰ سال زنان ایران نتواند عملکردی مشابه تیم ملی بزرگسالان زنان داشته باشد و با صعود خود مردم و خانواده فوتبال را خوشحال کند. با این حال تجربه این دوره میتواند برای بازسازی ساختار آمادهسازی تیمهای پایه و کاهش فاصله با تیمهای برتر آسیا فرصتی ارزشمند باشد البته به شرطی که این فرصت نادیده گرفته نشود و از همین حالا فدراسیون برای آینده این تیم برنامهریزی اصولیتری را انجام دهد.