ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، شیوه‌نامه «گزارش‌دهی اطلاعات دارایی‌های ارزی و جریان درآمدهای ارزی تحت مالکیت» به استناد جزء (1) بند (الف) ماده (11) قانون برنامه پنج‌ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران و با هدف ایجاد شفافیت و انضباط در ساختار ارزی کشور، توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تدوین و ابلاغ شد.

بر اساس این قانون، دستگاه‌های اجرایی، مؤسسات اعتباری، صرافی‌ها و صادرکنندگان دولتی یا وابسته به شرکت‌های دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی و سایر صادرکنندگان حقیقی و حقوقی مکلفند کلیه اطلاعات مربوط به دارایی‌های ارزی و جریان درآمد ارزی تحت مالکیت خود را مطابق ضوابط و بر اساس این شیوه‌نامه به بانک مرکزی ارائه دهند.

این شیوه‌نامه در 5 ماده و 1 تبصره، در تاریخ 30 اردیبهشت 1404 به تصویب کمیسیون ارز بانک مرکزی رسید و پس از تنفیذ ریاست‌کل بانک مرکزی، از تاریخ 25 خرداد 1404 لازم‌الاجرا است.

مقدمه:

این شیوه‌نامه در راستای اجرای جزء (1) بند (الف) ماده (11) قانون برنامه هفتم، به منظور تبیین چهارچوب گزارش‌دهی و اعلام اطلاعات دارایی‌های ارزی و جریان درآمد ارزی تدوین شده و از این پس با عنوان «شیوه‌نامه» شناخته خواهد شد.

بخش اول: تعاریف

ماده 1 ـ اصطلاحات به‌کار رفته در این شیوه‌نامه به شرح زیر تعریف می‌شوند:

بانک مرکزی: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.

اشخاص مشمول: شامل اشخاص موضوع بند (الف) ماده (49) قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانک‌های غیردولتی، مؤسسات اعتباری غیربانکی، صرافی‌ها و سایر صادرکنندگان حقیقی و حقوقی.

مؤسسات اعتباری: اشخاص حقوقی دارای مجوز از بانک مرکزی که تحت عنوان «بانک» یا «مؤسسه اعتباری غیربانکی» فعالیت می‌کنند.

صرافی: شخص حقوقی دارای مجوز معتبر از بانک مرکزی جهت انجام عملیات صرافی.

مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی: موضوع ماده (3) قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده (5) قانون محاسبات عمومی کشور.

صادرکنندگان: اشخاص حقیقی یا حقوقی که طبق قوانین مربوطه به صادرات کالا و خدمات اشتغال دارند.

اشخاص غیرمقیم: افراد حقیقی یا حقوقی که مرکز منافع اقتصادی آن‌ها در قلمرو ایران نباشد.

دارایی‌های ارزی: شامل اسکناس و نقود خارجی، انواع سپرده‌های ارزی، اوراق بهادار ارزی، اسناد خزانه ارزی، مطالبات ارزی از اشخاص غیرمقیم و سایر دارایی‌هایی با ماهیت ارزی.

جریان درآمد ارزی: وجوه ارزی قابل دریافت از اشخاص غیرمقیم در بازه‌های زمانی مشخص در آینده که می‌تواند ناشی از صادرات، مطالبات، وام‌ها، سود دارایی‌ها و غیره باشد.

بخش دوم: تکالیف و مسئولیت‌ها

ماده 2 ـ کلیه اشخاص مشمول مکلف‌اند اطلاعات زیر را به بانک مرکزی اعلام نمایند:

الف) در خصوص دارایی‌های ارزی:

• نوع دارایی مطابق بند (8) ماده (1)
• مبلغ ارزی
• نوع ارز (یورو، دلار، درهم، یوان، روبل، لیر، دینار و...)
• محل نگهداری (داخل کشور، اروپا، چین، امارات، عراق، ترکیه، هند، آسیا، آفریقا، سایر)

نقدشوندگی یا قابلیت دسترسی، به تفکیک بازه‌های زمانی:

• کمتر از یک ماه
• یک تا سه ماه
• سه تا شش ماه
• بالاتر از شش ماه

در صورت غیرقابل دسترس بودن، ذکر دلایل الزامی است

ب) در خصوص جریان درآمدهای ارزی:

• مبلغ ارزی
• نوع ارز
• شیوه دریافت (اسکناس یا حواله)
• زمان دریافت (کمتر از یک ماه، یک تا سه ماه، سه تا شش ماه، بالاتر از شش ماه)
• منشأ دریافت (پیش‌دریافت، صادرات، سود، مطالبات، وام، فروش دارایی، سرمایه‌گذاری خارجی و...)
• محل دریافت (داخل کشور، اروپا، چین، امارات، عراق، ترکیه، هند، آسیا، آفریقا، سایر)

ماده 3 ـ اطلاعات موضوع ماده (2) باید از طریق سامانه‌های زیر به بانک مرکزی ارائه شود:

نهادهای عمومی غیردولتی: ارسال از طریق قالب XBRL و وب‌سرویس گذرگاه خدمات عمومی دولت (PGSB).

مؤسسات اعتباری: علاوه بر ثبت اطلاعات در سامانه ITRS، ارسال از طریق سامانه مهتاب.

صرافی‌ها: ثبت در سامانه نظارت ارز (سنا) و ورود اطلاعات در صفحه مخصوص در سامانه سنا.

صادرکنندگان: اظهار اطلاعات از طریق سامانه جامع تجارت (صفحه‌ای که افزوده خواهد شد).

سایر اشخاص دولتی: استفاده از قالب XBRL و ارسال از طریق وب‌سرویس GSB.

 تبصره: وزارت صمت مکلف است ظرف 3 ماه از ابلاغ شیوه‌نامه، با هماهنگی بانک مرکزی بستر فنی لازم برای ارسال اطلاعات از طریق سامانه جامع تجارت را فراهم نماید.

ماده 4 ـ دوره ارسال گزارش، ماهانه بوده و اشخاص مشمول باید حداکثر تا پایان روز پنجم هر ماه نسبت به ارسال اطلاعات مربوط به ماه گذشته اقدام نمایند.

ماده 5 ـ مسئولیت صحت اطلاعات ارائه‌شده بر عهده بالاترین مقام اجرایی (در اشخاص حقوقی) و بر عهده صادرکننده (در اشخاص حقیقی) است.

انتهای پیام/