به گزارش سلامت نیوز به نقل از newsweek، مطالعه‌ای جدید هشدار داده است که استفاده مداوم از قرص ضدبارداری حاوی پروژستوژن "دزوژسترل" برای بیش از پنج سال ممکن است خطر ابتلا به نوعی تومور مغزی به نام "مننژیومای داخل‌جمجمه‌ای" را افزایش دهد.
با این حال، پژوهشگران تأکید کرده‌اند که این خطر بسیار کم است و پس از قطع مصرف دزوژسترل به مدت یک سال، کاملاً از بین می‌رود. آن‌ها افزودند که آگاهی پزشکان از این احتمال می‌تواند در برخی موارد مانع از انجام جراحی‌های غیرضروری شود.
مننژیوما توموری نادر و غیرسرطانی است که از غشاهای اطراف مغز منشأ می‌گیرد. این تومورها معمولاً رشد کندی دارند و ماهیت خوش‌خیمی دارند، اما ممکن است آن‌قدر بزرگ شوند که به ساختارهای اطراف مغز فشار وارد کنند.
در حالت معمول، تنها زمانی به جراحی نیاز دارند که علائمی مانند سردردهای مداوم یا مشکلات عصبی بروز کند.
استفاده طولانی‌مدت از قرص ضدبارداری
مطالعه‌ای که بر پایه داده‌های سیستم سلامت ملی فرانسه انجام شد، اطلاعات بیش از ۸٬۰۰۰ زن که بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ تحت جراحی برای مننژیوما قرار گرفته بودند را با بیش از ۸۳٬۰۰۰ زن دیگر که شرایط مشابهی داشتند اما به تومور مبتلا نشده بودند، مقایسه کرد.
نتایج نشان داد زنانی که به‌مدت بیش از پنج سال به‌طور مداوم دزوژسترل مصرف کرده بودند، اندکی بیشتر در معرض خطر ابتلا به مننژیوما قرار داشتند.
خبر خوب این است که استفاده کوتاه‌مدت از این دارو یا مصرف سایر پروژستوژن‌های رایج مانند "لوونورژسترل" (چه به‌تنهایی و چه همراه با استروژن)، با افزایش خطر ابتلا به این تومور مرتبط نبود.
دکتر منگش ثورات، از دانشگاه کوئین مری لندن، در بیانیه‌ای گفت:«این مطالعه گسترده با استفاده از پایگاه داده ملی فرانسه نشان می‌دهد که مصرف مداوم دزوژسترل برای بیش از پنج سال ممکن است با افزایش خطر مننژیوما همراه باشد، با این حال میزان این افزایش ناچیز است.»
او افزود که مصرف کوتاه‌مدت این دارو خطر ایجاد نمی‌کند و پس از قطع مصرف نیز خطر آن به‌طور کامل از بین می‌رود.
به‌گفته نویسندگان، تنها یک زن از هر ۶۷٬۰۰۰ مصرف‌کننده دزوژسترل ممکن است نیاز به جراحی برای مننژیوما پیدا کند و این رقم در مصرف‌کنندگان مداوم به یک در ۱۷٬۰۰۰ می‌رسد.
برای مقایسه، بروز سرطان سینه تقریباً ۱۰ برابر شایع‌تر از مننژیوماست.
دکتر ثورات همچنین توضیح داد که تأثیرات داروهای مختلف پروژستوژنی می‌تواند بسیار متفاوت باشد و هر ترکیب خاص ممکن است اثرات متفاوتی بر اندام‌های مختلف بدن داشته باشد.
او گفت: «بنابراین مهم است که به داروی خاصی که فرد مصرف می‌کند توجه شود.»
این مطالعه همچنین نشان داد که قرص‌های رایجی مانند "مایکروژینون" و قرص‌های اورژانسی (morning-after pill) که حاوی لوونورژسترل هستند، با خطر افزایش‌یافته‌ای در ارتباط نبودند.
با این حال، یافته‌های این پژوهش برای زنان بالای ۴۵ سال یا کسانی که سابقه مصرف سایر پروژستوژن‌های پرخطر را دارند، اهمیت بالینی دارد.
مطالعه توصیه می‌کند که در صورت تشخیص مننژیوما، پزشکان به جای تجویز جراحی فوری، ابتدا مصرف دزوژسترل را متوقف کنند.
پروفسور گیل ریوتر، جراح مغز و اعصاب از بیمارستان دانشگاهی لیژ، در یادداشتی همراه با مقاله نوشت:«قطع مصرف دزوژسترل می‌تواند از انجام درمان‌های غیرضروری و بالقوه مضر جلوگیری کند.»
او تأکید کرد که یافته‌های مشابهی پیش از این نیز درباره سایر پروژستوژن‌های پرخطر دیده شده است.
گرچه این مطالعه از نوع مشاهده‌ای بوده و نمی‌تواند رابطه علت و معلولی را به‌طور قطعی ثابت کند، اما به‌دلیل حجم بالای نمونه، اعتبار قابل توجهی دارد. با این حال، کارشناسان می‌گویند که پیام این تحقیق باید "احتیاط" باشد، نه "وحشت."