ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرآنلاین: نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان تأمین‌کنندگان اصلی امنیت خلیج فارس و دریای عمان با بهره‌گیری از موشک‌های پیشرفته ضدکشتی می‌توانند در مقابل نیروهای فرامنطقه‌ای و زیاده‌خواهی آن‌ها بایستند.

موشک‌های ضدکشتی نقش مهمی در تأمین امنیت دریایی کشورها ایفا می‌کنند و وجود این نوع موشک‌ها چشم طمع کشورهای بیگانه را از کشور دور خواهد کرد.

بنا بر روایت دفاع پرس، نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان تأمین‌کنندگان اصلی امنیت خلیج فارس و دریای عمان با بهره‌گیری از موشک‌های پیشرفته ضدکشتی می‌توانند در مقابل نیروهای فرامنطقه‌ای و زیاده‌خواهی آن‌ها بایستند.

یکی از موشک‌هایی که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران از آن بهره می‌برند و توانایی خارق‌العاده‌ای در ضربه‌زدن به دشمنان دارد، موشک ضدکشتی «سانبرن؛ اس‌اس‌ان‌۲۲» است که با نام تجاری «موسکیت» هم شناخته می‌شود.

تحلیلگران نظامی به این موشک «قاتل ناوها (Warship Killer)» نیز می‌گویند که توانایی بالایی در انهدام ناوهای جنگی را دارا هستند. درباره نحوه ورود این موشک به یگان‌های دریایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران مطالب مختلفی مطرح شده است؛ اما روایتی که مورد تأیید یکی از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بوده، به نظر، معتبرتر است.

گزارش منابع میدانی نشان می‌دهد که در سفر دریابان «علی شمخانی» وزیر دفاع دولت اصلاحات به روسیه، این موشک در مقابل دیدگان وی آزمایش شد و پس از آن دریابان «شمخانی» سفارش خرید این موشک را به روس‌ها داد.

دریابان «علی شمخانی» در مصاحبه‌ای که در دی‌ماه سال ۹۴ بر روی وبگاه‌ها ثبت شده، درباره نحوه سفارش موشک «سانبرن» و اضافه‌شدن آن به یگان‌های دریایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، سخن گفته است.

شمخانی درباره اینکه چه زمان از این موشک استفاده می‌شود، عنوان کرده است: عملیاتی‌کردن این موشک و هر توان نظامی دیگری در این حوزه و تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی درباره زمان استفاده از آن به عهده مسئولان ارشد نظامی است. اگر بخواهیم خصوصیات این موشک را برشماریم، می‌توان به ویژگی‌های بسیاری اشاره کرد که این موشک از خود برجای گذاشته است. 

خصوصیات موشک سانبرن ضد کشتی

موشک ضدکشتی «سانبرن» یک موشک قدرتمند در سطح موشک‌های هایپرسونیک است که با سرعت بالا ناوهای جنگی سنگین را مورد اصابت قرار می‌دهد. این موشک می‌تواند توانایی‌های خود را در نبرد با نیروهای ائتلاف آمریکایی به خوبی نشان دهد. موشک مذکور دارای یک بدنه باریک و دماغه تخم‌مرغی شکل و نیمه عقبی پهن با چهار ورودی هوای تقسیم‌شده و دارای چهار بال مثلثی شکل برش‌خورده است.

سایت «میسایل دیفنس ادوکیسی» در این زمینه می‌گوید: موشک «پی ۲۷۰» (منظور همان موشک اس اس ان ۲۲ سانبرن که به نام موسکیت هم معروف است)، یک موشک میانبرد هایپرسونیک - کروز است که این موشک بیشتر از روی کشتی شلیک می‌شود و البته مدل‌های به‌روز شده آن می‌تواند از ساحل نیز شلیک شود.

 

این وبگاه می‌افزاید: موشک «کا اچ ۴۱» مدل هواپرتاب و مدل «۳‌ ام ۸۰‌ ام وی‌ ای» مدل زمین‌پرتاب این موشک قدرتمند است که فدراسیون روسیه این موشک را ساخته است. موشک «موسکیت پی ۲۷۰» یا همان «سانبرن» برای اولین بار توسط جمهوری خلق چین و سپس هند خریداری و عملیاتی شد.

استفاده از موشک «سانبرن» توسط ارتش روسیه علیه گروه‌های کوچک پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در دریای سیاه و دریای بالتیک مورد استفاده قرار گرفت؛ همچنین این موشک‌ها قابلیت مقابله با تاخت آبی خاکی ناتو را دارد و این موضوع نشان‌دهنده توانمندی‌های این موشک قدرتمند روسی است.

موشک ضدکشتی قدرتمند «سانبرن» می‌تواند در سطح وسیع و به‌صورت استراتژیک به‌عنوان یک سامانه دفاع موشکی قدرتمند عمل کند؛ همچنین این موشک می‌تواند در قالب یک سلاح دفاعی در کشتی‌ها به کار برود که موجب افزایش امنیت کشتی‌های جنگی نیز خواهد شد.

وبگاه «آرکایو» درباره این موشک قدرتمند ضدکشتی با قابلیت کاربری هواپایه و شلیک از ساحل می‌نویسد: سرعت بالای این موشک، «سانبرن» را نسبت به موشک‌های مشابه خود همچون «هارپون» و «اگزوست» متمایز می‌کند؛ همچنین زمان واکنش سامانه دفاعی دشمن را کوتاه‌تر و اقدامات متقابل را برای دفع این موشک، بسیار دشوار می‌کند و «موسکیت» را به یک سلاح بسیار موفق تبدیل می‌کند. 

گزارش منابع میدانی نشان می‌دهد که موشک سانبرن ضدکشتی سرعتی معادل سه ماخ دارد که از نظر سرعت حتی از موشک «هارپون» هم سریع‌تر است؛ اگر هر ماخ را هزار و ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت در نظر بگیریم، سرعت نهایی این موشک سه هزار و ۶۷۵ کیلومتر بر ساعت است که حقیقتاً سرعت بالایی برای یک موشک به حساب می‌آید. 

سانبرن؛ موشکی برای حملات سنگین به شناورها 

وبگاه «گلوبال سیکیوریتی» با تمجید ویژه از موشک ضدکشتی «سانبرن» می‌نویسد: ممکن است این موشک در ابتدا برای افزایش اثربخشی تیپ‌های موشک‌انداز (یعنی واحدهای FAC مجهز به موشک) و تیپ‌های ناوشکن که تاکنون به موشک‌های «مالاکیت» وابسته بودند، طراحی شده باشد. این موشک در ناوشکن‌های «ساورمنی» (هر کدام هشت موشک) و در کشتی‌های گشتی «تارانتولا» خصوصاً «تارانتولا سه» (هر کدام چهار موشک) استفاده می‌شود. سرعت مافوق صوت بالایی برای کاهش زمان برخورد به اهداف از پیش تعیین شده داشته و در واقع این سلاح به‌طور خاص برای حمله به کشتی‌ها با سیستم فرماندهی و کنترل سلاح ایجز و موشک سطح به هوای «اس ام ۲» طراحی شده بود.

برد موشک «سانبرن» در منابع مختلف متغیر است؛ اما برد موثر آن بین ۸۰ تا ۱۱۰ مایل ذکر شده است که بیشتر برای اهداف نزدیک استفاده می‌شود. گزارش منابع میدانی نشان می‌دهد که شناورهای سنگین‌وزن با وزنی حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار تن با بکارگیری چهار تا پنج فروند از این موشک به طور کامل نابود خواهد شد.

با تفاسیر فوق به نظر می‌رسد این موشک یک برگ برنده قدرتمند در اختیار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است تا در هر نبرد احتمالی بتوانند با این موشک‌ها، ناوهای جنگی حریف را از کار بیندازند و این موضوع دقیقاً منطبق بر راهبرد «جنگ ناهمگون» است.

همچنین می‌توان در زمینه مهندسی معکوس این موشک که مدل‌های اولیه آن در سال ۱۹۸۴ میلادی ساخته شده است، اقدام کرد تا امنیت ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های جنگی دشمن، بیش از پیش تهدید شود؛ البته نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اخیرا انبوهی از موشک‌های کروز را در قالب شهرهای موشکی به نمایش گذاشت و این پیام را به دشمن مخابره کرد که دست نیروهای مسلح ایران برای مقابله با هر سطحی از تهدید، کاملاً پُر است.